klappen

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • klap·pen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘praten’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • Afgeleid van klap [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
klappen
klapte
geklapt
zwak -t volledig

Werkwoord

klappen

  1. inergatief als vertoon van bijval, dank of bewondering de open handen ineenslaan
    • Het publiek klapte beleefd, maar meer ook niet. 
  2. ergatief plotseling met een luid geluid vallen
    • De omvallende fiets klapte tegen de vloer. 
Synoniemen
Hyponiemen
   
  • aanklappen
  • achterklappen
Afgeleide begrippen
   
Uitdrukkingen en gezegden
  • iets met rake klappen bekopen
Vertalingen
    1. applaudisseren   
    2. lawaai maken   
    iets met rake klappen bekopen   
  • Duits: etwas mit gezielten Schlägen bezahlen

Gangbaarheid
  • Het woord klappen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Zelfstandig naamwoord

klappen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klap

Verwijzingen
  1. "klappen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. klappen op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.