kaak

• Geluid:  kaak    (hulp, bestand)

• kaak

• In de betekenis van ‘deel van skelet waarin tanden en kiezen zitten’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285 [1]
• In de betekenis van ‘schandpaal’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1340 [1]

kaak v/m

1. (palindroom) (anatomie) het beendergestel dat de mondholte omsluit en waarin de tanden en kiezen geplaatst zijn

1. • De dode dolfijn had een aangeboren afwijking en een gebroken kaak. 

2. (anatomie) een wang

1. • Hij gaf haar een kus op de kaken. 

2. (juridisch) een houten of stenen podest, waarop de te straffen misdadigers tentoon werden gesteld
3. (voeding) hard meelgebak

• [1] kakement
• [2] schandpaal
• [4] scheepsbeschuit

• blaaskaak, bovenkaak, onderkaak, zeekaak (4)

[1] De kaken op elkaar houden.

• Zwijgen, niets zeggen.

[2] Met beschaamde kaken staan.

• Blozend van schaamte.

[2] Ingevallen kaken.

• Holle wangen.

[3] Iemand aan de kaak stellen.

• Iemand onder de aandacht brengen.

[3] Iets aan de kaak stellen.

• Iets (verkeerds) onder de aandacht brengen.

kaak

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kaken
   

   • Ik kaak. 

2. gebiedende wijs van kaken
   

   • Kaak! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kaken
   

   • Kaak je? 

• Het woord kaak staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kaak' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

kaak

1. (palindroom) (anatomie) kaak