inductantie
Nederlands
Woordafbreking
- in·duc·tan·tie
Woordherkomst en -opbouw
- afgeleid van het Franse of het Engelse inductance (met het achtervoegsel -antie) [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | inductantie | inductanties |
verkleinwoord | inductantietje | inductantietjes |
Zelfstandig naamwoord
inductantie v
- (natuurkunde) (elektrotechniek) een imaginair getal ter grootte van ωL, waar ω de hoekfrequentie is en L de zelfinductie
- Indien de inductantie de capacitantie opheft ontstaat er resonantie in de stroomkring.
Hyponiemen
- antenne-inductantie
Vertalingen
1.
Gangbaarheid
- Het woord 'inductantie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.