happen

• Geluid:  happen    (hulp, bestand)

• hap·pen

• In de betekenis van ‘bijten’ voor het eerst aangetroffen in 1588 [1]
• [2]

happen

1. inergatief de mond open en dicht bewegen al dan niet gepaard gaande met bijten

1. • de vis lag op het droge te happen 

1. • de hond hapte naar mijn been 

2. overgankelijk (informeel) eten

1. • ik heb trek, zullen we even wat gaan happen? 

2. inergatief reageren op een pesterige opmerking

1. • hij hapt altijd meteen als je iets lulligs zegt 

• afhappen, appelhappen, bolhappen, brijhappen, doorhappen, kaarshappen, koekhappen, ophappen, overhappen, stroophappen, toehappen, weghappen

• hapklaar, happer, hapschaar, hapscharig, hapscheer, hapsnap, hapsnurker, hapvogel

• bijten, knauwen
• bamihap, berenhap, burgerhap, stroophap
• bamihapjes, borrelhapjes, garnalenhapjes, kaashapjes, kiphapjes, koninginnenhapjes, wildhapjes
• hapjespan, hapjestafel

happen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord hap

• Het woord happen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'happen' herkend door:

• Geluid:  happen (US)    (hulp, bestand)

happen

1. afspelen
2. gebeuren