halte

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  halte    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈhɑɫtə/
Woordafbreking
  • hal·te
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘stopplaats voor openbaar vervoer’ voor het eerst aangetroffen in 1896 [1]
  • afgeleid van het Franse halte [2] [3]
enkelvoud meervoud
naamwoord halte halten
haltes
verkleinwoord haltetje haltetjes

Zelfstandig naamwoord

halte v

  1. een plaats waar gestopt wordt
    • Na een korte halte gingen we verder met de reis. 
  2. een plaats waar een bus stopt
    • Omdat hij vlak naast een halte woont, gaat hij vaak met de bus. 
Synoniemen
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. een plaats waar gestopt wordt   
    2. een plaats waar een bus stopt   

Gangbaarheid
  • Het woord halte staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "halte" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Wiktionnaire
  3. halte op website: Etymologiebank.nl


Noors
Woordafbreking
  • hal·te
Naar frequentie 24287

Werkwoord

halte

  1. verleden tijd van hale
Schrijfwijzen


Nynorsk
Woordafbreking
  • hal·te

Werkwoord

halte

  1. verleden tijd van hala
Schrijfwijzen

Werkwoord

halte

  1. verleden tijd van hale
Schrijfwijzen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.