geur

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  geur    (hulp, bestand)
  • IPA:
    • (Noord-Nederland): /χøːr/
    • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ɣøːr/
Woordafbreking
  • geur
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘wat men ruikt’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord geur geuren
verkleinwoord geurtje geurtjes

Zelfstandig naamwoord

geur m

  1. (biologie) gewaarwording met de neus van de aanwezigheid van een gasvormige uitwaseming
    • Hij kwam op de geur af en vroeg onschuldig: "Is er koffie?". 
Hyponiemen
   
  • ambergeur
  • balsemgeur
  • berengeur
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. gewaarwording met de neus van de aanwezigheid van een gasvormige uitwaseming   

Werkwoord
vervoeging van
geuren

geur

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geuren
    • Ik geur. 
  2. gebiedende wijs van geuren
    • Geur! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van geuren
    • Geur je? 

Gangbaarheid
  • Het woord geur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "geur" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.