dog

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  dog    (hulp, bestand)
  • IPA: /dɔx/
Woordafbreking
  • dog
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘hondensoort’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1546 [1]
  • van het Engels [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord dog doggen
verkleinwoord dogje, doggetje dogjes, doggetjes

Zelfstandig naamwoord

dog m

  1. (dierkunde) grote kortharige hond met brede kop
    • De Duitse dog, die ook Deense dog wordt genoemd, is een van de grootste hondenrassen. 
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
  • dogleg, dogtag, dogtroep
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord dog staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
66 %van de Nederlanders;
57 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "dog" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. dog op website: Etymologiebank.nl


Engels
Uitspraak
enkelvoud meervoud
dog dogs

Zelfstandig naamwoord

dog

  1. (dierkunde) hond
Hyperoniemen


Gronings

Zelfstandig naamwoord

dog

  1. (zoogdieren) hond
Synoniemen


Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

dog

  1. (zoogdieren) hond
Synoniemen
  • Rüen
  • Rüer
  • Rür
  • Tewen

Meer informatie

Meer informatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.