discreet
Nederlands
Woordafbreking
- dis·creet
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bescheiden’ voor het eerst aangetroffen in 1624 [1]
- >Latijn discretus.
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | discreet | discreter | discreetst |
verbogen | discrete | discretere | discreetste |
partitief | discreets | discreters | - |
Bijvoeglijk naamwoord
discreet
- zonder aandacht te trekken , onopvallend
- Op een discrete manier wist de butler de ongenode en ongewenste gast de deur te wijzen.
- los van elkaar staand, niet aaneensluitend
- In de discrete wiskunde worden geen continue structuren beschreven zoals de reële getallen maar wel structuren met losse elementen zoals bijvoorbeeld de natuurlijke getallen.
Vertalingen
1. zonder aandacht te trekken , onopvallend
Gangbaarheid
- Het woord discreet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'discreet' herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.