deugniet
Nederlands
Woordafbreking
- deug·niet
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘iemand die niet deugt, ondeugend kind’ voor het eerst aangetroffen in 1564 [1]
- samenstelling van deug ww en niet bw [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | deugniet | deugnieten |
verkleinwoord | deugnietje | deugnietjes |
Zelfstandig naamwoord
deugniet m
- een ondeugend kind
- De jonge deugniet was kort geleden voor het gerecht geweest wegens diefstal.
Vertalingen
1. een ondeugend kind
Gangbaarheid
- Het woord deugniet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'deugniet' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.