credit

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  credit    (hulp, bestand) (Nederland)
  • Geluid:  credit    (hulp, bestand) (België)
Woordafbreking
  • cre·dit
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘tegoed, schuldig’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1543 [1]

Zelfstandig naamwoord

credit o

  1. (boekhouding) dat wat men als koopman of bankhouder schuldig is
  2. (boekhouding) passiefzijde, rechterzijde van de balans met schulden en vermogen
  3. (boekhouding) tegoed van de rekeninghouder
Synoniemen
Hyponiemen
  • tax-credit
Afgeleide begrippen
  • creditpost
  • creditrekening
  • creditrente
  • creditrestrictie
Verwante begrippen
Antoniemen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord credit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "credit" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

Engels
Uitspraak
enkelvoud meervoud
credit credits

Zelfstandig naamwoord

credit

  1. krediet
  2. erkenning
vervoeging
onbepaalde wijs to credit
he/she/it credits
verleden tijd credited
voltooid
deelwoord		 credited
onvoltooid
deelwoord		 crediting
gebiedende wijs credit

Werkwoord

credit

  1. erkennen
  1. «He was credited for his consribution.»
    Zijn bijdrage vond erkenning.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.