cantate

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • can·ta·te
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zangstuk’ voor het eerst aangetroffen in 1777 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord cantate cantaten
cantates
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

cantate v / m [3]

  1. (muziek) een muzikale compositie voor een of meer zangers, begeleid door instrumenten
  2. (religie) vroegere benaming van de vierde zondag na Pasen
Hyponiemen
  • koraalcantate
Verwante begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord cantate staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
74 %van de Nederlanders;
69 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.