bevelen
Nederlands
Woordafbreking
- be·ve·len
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘gelasten’ voor het eerst aangetroffen in 1100 [1]
- Van het Middelnederlands bevelen, van een Protogermaanse wortel *felh- met het voorvoegsel be- met het achtervoegsel -en [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| bevelen /bə'velə(n)/ |
beval, bevalen /bə'vɑl, bə'valə(n)/ |
bevolen /bə'volə(n)/ |
| klasse 4 | volledig | |
Werkwoord
bevelen
- Hij beval zijn soldaten de grens over te steken.
| naamwoord van handeling | |
|---|---|
| zelfstandig | bijvoeglijk |
| bevelen | bevelend |
| bevel | bevolen |
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord bevelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bevelen' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.