beledigen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: beledigen (hulp, bestand)

Woordafbreking

be·le·di·gen

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘krenken’ voor het eerst aangetroffen in 1588 [1]
met het voorvoegsel be- [2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
beledigen	beledigde	beledigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

beledigen

overgankelijk (nare) opmerkingen maken tegen of over een persoon die dat niet leuk vindt

- Hij had zijn buurman beledigd, dus die ging boos naar huis.

- Iemand die snel op zijn teentjes getrapt is, voelt zich snel beledigd.

Synoniemen

krenken, schofferen
affronteren, grieven, krenken

Afgeleide begrippen

belediger, belediging

Vertalingen

1. nare opmerkingen maken tegen of over een persoon

Duits: beleidigen ^(de), kränken ^(de)
Engels: insult ^(en), offend ^(en), affront ^(en)
Frans: insulter ^(fr), offenser ^(fr), injurier ^(fr)
Italiaans: offendere ^(it)

Papiamento: insultá
Pools: obrazić ^(pl)
Spaans: insultar ^(es), ofender ^(es), afrentar ^(es), agraviar ^(es)
Zweeds: förolämpa ^(sv)

Gangbaarheid

Het woord beledigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'beledigen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.