affronteren
Nederlands
Woordafbreking
- af·fron·te·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘krenken’ voor het eerst aangetroffen in 1678 [1]
- afgeleid van het Franse affronter (met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| affronteren |
affronteerde |
geaffronteerd |
| zwak -d | volledig | |
Gangbaarheid
- Het woord affronteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'affronteren' herkend door:
| 60 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.