adel

• Geluid:  adel    (hulp, bestand)

• adel

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘stand der edelen’ voor het eerst aangetroffen in 1447 [1]
• uit het Duits [2]

adel m

1. (adel) bevoorrechte en vaak ook rijke groep personen aan wie een meest erfelijke titel verleend was en aan wie voorheen een bepaald gebiedsdeel in eigendom gegeven was

1. • In die tijd beschouwden velen de adel als een verzameling parasieten. 

1. • De graaf van Almelo is van adel. 

• briefadel, geldadel, hofadel, landadel, zielenadel

• Arbeid adelt, maar de adel arbeidt niet

adel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van adelen
   

   • Ik adel. 

2. gebiedende wijs van adelen
   

   • Adel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van adelen
   

   • Adel je? 

• Het woord adel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'adel' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.