syn
syn (Polnisch)
Substantiv, m
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | syn | synowie |
Genitiv | syna | synów |
Dativ | synowi | synom |
Akkusativ | syna | synów |
Instrumental | synem | synami |
Lokativ | synu | synach |
Vokativ | synu | synowie |
Worttrennung:
- syn, Plural: sy·no·wie
Aussprache:
- IPA: [sɨn], Plural: [sɨˈnɔvʲɛ]
- Hörbeispiele:
syn (Info)
Bedeutungen:
- [1] männlicher Nachkomme: Sohn
Herkunft:
- seit dem 14. Jahrhundert bezeugtes Erbwort aus dem urslawischen *synъ, das sich seinerseits auf das indogermanische *sū-nŭ- zurückführen lässt; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit niedersorbisch syn → dsb, obersorbisch syn → hsb, tschechisch syn → cs, slowakisch syn → sk, russisch сын (syn) → ru, ukrainisch син (syn) → uk, weißrussisch сын (syn) → be, slowenisch sin → sl, serbokroatisch син (sin) → sh und bulgarisch син (sin) → bg sowie ferner mit litauisch sūnus → lt, gotisch sunus, althochdeutsch sunu (neuhochdeutsch Sohn), sanskrit सूनु (sūnu-) → sa und altgriechisch υἱός (hyios) → grc[1][2][3][4]
Gegenwörter:
Weibliche Wortformen:
- [1] córka
Verkleinerungsformen:
- [1] synek
Oberbegriffe:
- [1] dziecko, potomek
Unterbegriffe:
- [1] bastard, bliźniak, jedynak, pasierb, syn chrzestny, syn naturalny
- [1] carewicz, cezarzewicz, hrabicz, infant, królewicz, książątko, panicz
- [1] Syn Boży, Syn Człowieczy; syn ciemności
Beispiele:
- [1] Sąsiadka ma bardzo grzecznego syna.
- Die Nachbarin hat einen sehr braven Sohn.
Sprichwörter:
- [1] Jakie drzewo, taki klin, jaki ojciec, taki syn – wie der Vater, so der Sohn
Wortbildungen:
- [1] synalek, syneszek, synobójca, synostwo, synowa, synowski, synulek, synuś
Übersetzungen
Für [1] siehe Übersetzungen zu Sohn1 m |
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Polnischer Wikipedia-Artikel „syn“
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „syn“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „syn“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „syn“
Quellen:
- Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 590
- Izabela Malmor: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. ParkEdukacja – Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa – Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2, Seite 387
- Krystyna Długosz-Kurczabowa: Słownik etymologiczny języka polskiego. 2. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 83-01-14361-4, Seite 478–479
- Vasmer's Etymological Dictionary: „сын“
syn (Schwedisch)
Substantiv, u
Utrum | Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
unbestimmt | bestimmt | unbestimmt | bestimmt | |
Nominativ | (en) syn | synen | syner | synerna |
Genitiv | syns | synens | syners | synernas |
Worttrennung:
- syn, Plural: sy·ner
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele:
syn (Info)
Bedeutungen:
- [1] Sinn: Sehvermögen
- [2] Anblick, Sicht
- [3] übertragen: Ansicht, Blick, Auffassung, Sichtweise
Sinnverwandte Wörter:
- [1] seende
- [2] anblick, åsyn
- [3] uppfattning, åsikt
Unterbegriffe:
- [3] samhällssyn
Beispiele:
- [1] Du måste ha väldigt bra syn.
- Du musst sehr gutes Sehvermögen haben.
- [2] Vilken syn!
- Was für ein Anblick!
- [3] Vilken syn på sexualitet har dem?
- Welchen Auffassung von Sexualität haben sie?
Redewendungen:
Charakteristische Wortkombinationen:
Wortbildungen:
- synfel, synpunkt
Übersetzungen
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Svenska Akademien (Herausgeber): Svenska Akademiens ordlista över svenska språket. (SAOL). 13. Auflage. Norstedts Akademiska Förlag, Stockholm 2006, ISBN 91-7227-419-0 (syn), Seite 939
- [1] Schwedischer Wikipedia-Artikel „syn“
- [1–3] Svenska Akademiens Ordbok „syn“
- [*] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon „syn“
- [1–3] Lexin „syn“
- [1, 2] dict.cc Schwedisch-Deutsch, Stichwort: „syn“
syn (Tschechisch)
Substantiv, m, hart, belebt
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | syn | synové |
Genitiv | syna | synů |
Dativ | synovi synu |
synům |
Akkusativ | syna | syny |
Vokativ | synu | synové |
Lokativ | synovi synu |
synech |
Instrumental | synem | syny |
Worttrennung:
- syn
Aussprache:
- IPA: [sɪn]
- Hörbeispiele:
syn (Info) - Reime: -ɪn
Bedeutungen:
- [1] männlicher, direkter Nachkomme
- [2] Person, die einem Ganzen zugehört oder einem Ganzen entstammt
Herkunft:
- seit dem 14. Jahrhundert bezeugtes Erbwort aus dem urslawischen *synъ, das sich seinerseits auf das indogermanische *sū-nŭ- zurückführen lässt; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit niedersorbisch syn → dsb, obersorbisch syn → hsb, polnisch syn → pl, slowakisch syn → sk, russisch сын (syn) → ru, ukrainisch син (syn) → uk, weißrussisch сын (syn) → be, slowenisch sin → sl, serbokroatisch син (sin) → sh und bulgarisch син (sin) → bg sowie ferner mit litauisch sūnus → lt, gotisch sunus, althochdeutsch sunu (neuhochdeutsch Sohn), sanskrit सूनु (sūnu-) → sa und altgriechisch υἱός (hyios) → grc[1][2][3][4]
Gegenwörter:
- [1] dcera
Verkleinerungsformen:
- [1] synek, synáček
Oberbegriffe:
Beispiele:
- [1] Kdy byl Váš syn naposledy očkován proti tetanu?
- Wann wurde Ihr Sohn zuletzt gegen Tetanus geimpft?
- [2] syn pouště
- Sohn der Wüste
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] adoptivní syn — Adoptivsohn, nevlastní syn — Stiefsohn
Wortbildungen:
- synovský
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „syn“
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „syn“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „syn“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „syn“
- [1] centrum - slovník: „syn“
- [*] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon „syn“
Quellen:
- Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, Seite 590
- Izabela Malmor: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. ParkEdukacja – Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa – Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2, Seite 387
- Krystyna Długosz-Kurczabowa: Słownik etymologiczny języka polskiego. 2. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 83-01-14361-4, Seite 478–479
- Vasmer's Etymological Dictionary: „сын“
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.