dziecko
dziecko (Polnisch)
Substantiv, n
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | dziecko | dzieci |
Genitiv | dziecka | dzieci |
Dativ | dziecku | dzieciom |
Akkusativ | dziecko | dzieci |
Instrumental | dzieckiem | dziećmi |
Lokativ | dziecku | dzieciach |
Vokativ | dziecko | dzieci |
Anmerkung zu Zahlwörtern:
- Das Substantiv dziecko wird mit Sammelzahlwörtern (dwoje, troje, czworo) verwendet.
Worttrennung:
- dziec·ko, Plural: dzie·ci
Aussprache:
- IPA: [ˈd͡ʑɛt͡skɔ], Plural: [ˈd͡ʑɛt͡ɕi]
- Hörbeispiele:
dziecko (Info), Plural: —
Bedeutungen:
- [1] ein heranwachsender Mensch: Kind
- [2] Sohn oder Tochter unabhängig vom Alter: Kind
- [3] nur im Vokativ: vertrauliche Anrede an eine erwachsene Person: Kind
- [4] nicht ausgewachsenes Tier: Junges, Jungtier
- [5] übertragen: Werk/Arbeit von jemandem: Kind
Herkunft:
- der Singular ist ein seit dem 15. Jahrhundert bezeugtes Erbwort aus dem urslawischen *dětь, abgeleitet mit dem pejorativen *-ьsko; etymologisch verwandt mit niedersorbisch źiśko → dsb, obersorbisch dźećko → hsb, tschechisch děcko → cs und slowakisch decko → sk[1][2]
- der Plural ist ein seit dem 14. Jahrhundert bezeugtes Erbwort aus dem urslawischen *děti, das der nachträgliche Plural zu dem Kollektivum *dětь ist, welches seinerseits von dem Verb *dojiti (polnisch doić → pl) „saugen“ abgeleitet ist; somit etymologisch verwandt mit dziatki → pl, dziatwa → pl und dziecię → pl; gemeinslawisches Wort, das etymologisch verwandt ist mit tschechisch děti → cs und russisch дети (déti) → ru[3][4]
Synonyme:
- [1] bachor, basałyk, bąk, berbeć, bęben, bękart, brzdąc, dzieciak, dziecię, dziecina, fąfel, gnój, kruszyna, kurzę, maleńki, maluch, mały, pędrak, skrzat, smrodek, szkrab
- [1] nach Altersstufe: bobas, niemowlak, niemowlę, niepełnoletni, przedszkolak
- [2] je nach Geschlecht: córka, syn
Sinnverwandte Wörter:
- [5] wytwór
Gegenwörter:
Verkleinerungsformen:
- [1] dzieciaczek
Oberbegriffe:
- [1] człowiek
Unterbegriffe:
- [1] chłopak, dziewczyna
Beispiele:
- [1] Dziecko naszych znajomych jest chore.
- Das Kind unserer Bekannten ist krank.
- [1] Troje dzieci bawiło się na placu zabaw.
- Drei Kinder spielten auf dem Spielplatz.
- [2] „Nie wiedziała ona, że są na ziemi tęsknoty i żale nie tyczące się ani rodziców, ani dzieci, ni żony, ni majątku, ni domu własnego i że z takich tęsknot i żalów duchowi ludzkiemu, który zaznał ich raz, uleczyć się najtrudniej …“[5]
- Sie wusste nicht, dass es auf der Welt Sehnsüchte und Klagen gibt, die weder die Eltern, noch die Kinder, weder die Ehefrau, noch das Eigentum, noch das eigene Haus betreffen und dass es für den menschlichem Geist am schwierigsten ist, sich von solchen Sehnsüchten und Klagen zu heilen, die er einmal kennengelernt hat.
Redewendungen:
- [1] wylać dziecko z kąpielą – das Kind mit dem Bade ausschütten
Sprichwörter:
- [1] Bieda z dziećmi, bieda i bez dzieci
- [1] Bodajbyś cudze dzieci uczył!
- [1] Bogatemu diabeł dziecko kołysze, Bogateumu to i diabeł dziecko kołysze
- [1] Dzieci i ryby głosu nie mają
- [1] Kto ma pszczoły, ten ma miód, kto ma dzieci, ten ma smród
- [1] Małe dzieci – małe kłopoty, duże dzieci – duże kłopoty – kleine Kinder, kleine Sorgen – große Kinder, große Sorgen
Charakteristische Wortkombinationen:
Wortbildungen:
- [1] cudowne dziecko, dom dziecka, dziecko naturalne, dziecko nieślubne, dziecko specjalnej troski, dziecko szczęścia
- dziecina
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Polnischer Wikipedia-Artikel „dziecko“
- [2] Polnischer Wikipedia-Artikel „dziecko (rodzina)“
- [1, 2, 5] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „dziecko“
- [1–5] Słownik Języka Polskiego – PWN: „dziecko“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „dziecko“
Quellen:
- Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „dziecko“, Seite 139
- Krystyna Długosz-Kurczabowa: Słownik etymologiczny języka polskiego. 2. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 83-01-14361-4, „dziecko“, Seite 121
- Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „dzieci“, Seite 139
- Krystyna Długosz-Kurczabowa: Słownik etymologiczny języka polskiego. 2. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 83-01-14361-4, „dzieci“, Seite 120
- Wikisource-Quellentext „Eliza Orzeszkowa, Meir Ezofowicz, Tom I, Wstęp“
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.