Wereldkampioenschappen veldrijden 2007
De Wereldkampioenschappen veldrijden 2007 werden gehouden in het weekend van 27 en 28 januari 2007 in Hooglede-Gits, een gemeente in de provincie West-Vlaanderen, op het domein van Groep Gidts.
Datum | 27-28 januari 2007 | ||||||
Plaats | |||||||
Organisator | UCI | ||||||
Editie | 58 | ||||||
Kampioenen | |||||||
Mannen elite | |||||||
Vrouwen elite | |||||||
Mannen beloften | |||||||
Jongens junioren | |||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
Veldrijden | |||||||
|
Het parcours bestond uit vijftien zones, waaronder een 35 meter zand, 540 meter asfalt, 450 meter bosgrond, 1765 meter gras en 210 meter gemalen beton. Elke ronde had een lengte van 3 km. Op zaterdag 27 januari streden de junioren en beloften voor de wereldtitel, op zondag 28 januari de dames en de elite mannen. Voor België, op dat moment de belangrijkste crossnatie, was dit het eerste WK sinds 2002 in Zolder. Sven Nys en Bart Wellens vochten reeds het hele seizoen om de titel van beste veldrijder ter wereld. Beiden waren dan ook de topfavorieten aan de start van het WK. Deze editie van het WK is gedenkwaardig, omdat ze in uiterst slechte weersomstandigheden werd verreden, met als gevolg de ene valpartij na de andere op een glibberig parcours. Erwin Vervecken werd voor de derde keer wereldkampioen.[1]
Verloop
Het wereldkampioenschap in Hooglede-Gits werd verreden in spectaculaire omstandigheden en verliep tumultueus. De wedstrijd werd ontsierd door enkele (zware) valpartijen. Vroeg in de tweede ronde ging de Nederlander Gerben de Knegt tegen de vlakte. Behalve De Knegt bleef iedereen overeind. Ook zijn landgenoot Richard Groenendaal bleef niet gespaard van de glibberige West-Vlaamse ondergrond. Zowel Wellens als zijn rivaal Sven Nys gingen goed van start. Wellens versnelde reeds in de tweede ronde, maar zijn aanvalspoging werd in de kiem gesmoord door Nys. Op een asfaltstrook kwam Wellens even later zwaar ten val toen een quad, met achterop een cameraman, een signalisatieblok raakte, teneinde deze Wellens van de weg maaide. Als gevolg van deze val zou Wellens gedwongen een punt zetten achter zijn seizoen. Hij reed evenwel de wedstrijd uit, maar hield aan de val een polsblessure over. Wellens sleurde Nys mee in zijn val, waardoor titelverdediger Erwin Vervecken zich ontpopte tot de verrassende leider. Terwijl Wellens uitgeschakeld leek voor de wereldtitel, kwam Nys terug aansluiten bij het eerste groepje met Vervecken, omdat die laatste kort daarvoor tegen de grond was gegaan en als dusdanig af te rekenen kreeg met materiaalpech. Vervecken viel twee ronden later opnieuw met Nys achter zich, waardoor Nys opnieuw het slachtoffer werd van andermans neergang. Groenendaal graaide een kleine voorsprong bij elkaar, maar ging dus onderuit.
De vrij letterlijk te nemen ondergang van de Belgen en Nederlanders bracht na verloop van tijd een nieuwe situatie teweeg. De Italiaan Enrico Franzoi en de Amerikaan Jonathan Page reden totaal onverwacht aan de leiding. Geen van beide slaagde erin voor afscheiding te zorgen. Wellens dubbelde intussen enkele renners en passeerde minstens even vaak een renner die voor hem uit reed, waaronder een zwalpende Nys. Wellens knokte zich opnieuw in de wedstrijd en eindigde finaal op de vierde plaats. Toen de omheining het begaf onder de menigte, belette dit een voorbij stuivende Wellens niet om met veel stuurmanskunst alsnog recht te blijven. Nys wist van geen hout pijlen te maken en viel nog een derde keer, maar bevond zich toen reeds in tiende positie. Nys struikelde op de trappen, waardoor bij hem de mentale veer brak. Hij reed de wedstrijd uit, maar eindigde zwaar ontgoocheld op een anonieme elfde plaats. Vervecken kwam aansluiten bij de kop van de wedstrijd. Franzoi moest voorin de rol lossen door een stuurfout in de zandstrook, maar Page hield stand tegen de sterk opzettende Vervecken en kwam zelfs nog kort bij de overwinning. Hij werd uiteindelijk op waarde geklopt door Erwin Vervecken. Hoewel beide renners in de laatste ronde aan elkaar gewaagd waren, had Vervecken al lopend een beslissende versnelling in huis op een brug met steile trappen. Vervecken verlengde zijn titel en kroonde zich voor de derde (en laatste) keer tot wereldkampioen.
Selecties
Belgische selectie
Nederlandse selectie
Renner | Ploeg |
---|---|
Gerben de Knegt | Rabobank |
Richard Groenendaal | Rabobank |
Thijs Al | Bejan Rings Pro Cycling Team |
Maarten Nijland | ProComm - Van Hemert |
Wilant van Gils | ZZPR.nl |
Camiel van den Bergh | Stevens Racing Team |
Franse selectie
Renner | Ploeg |
---|---|
Francis Mourey * | La Française des Jeux |
John Gadret | Ag2r Prévoyance |
Arnaud Labbe | Bouygues Télécom |
Steve Chainel | Auber 93 |
David Derepas | Roubaix Lille Métropole |
*Mourey moest forfait geven na een valpartij twee dagen voor het WK.
Tsjechische selectie
Renner | Ploeg |
---|---|
Petr Dlask | Fidea Cycling Team |
Radomír Šimůnek | Palmans - Collstrop |
Kamil Ausbuher | individueel |
Jan Chrobak | individueel |
Uitslagen
Mannen, elite
Plaats | Renner | Land | Tijd |
---|---|---|---|
Erwin Vervecken | 1.05.35 | ||
Jonathan Page | + 0.02 | ||
Enrico Franzoi | + 0.16 | ||
4. | Bart Wellens | + 0.25 | |
5. | Kevin Pauwels | + 0.31 | |
6. | Richard Groenendaal | + 0.34 | |
7. | Gerben de Knegt | + 1.12 | |
8. | John Gadret | + 1.26 | |
9. | Christian Heule | + 1.35 | |
10. | Thijs Al | + 1.40 | |
11. | Sven Nys | + 2.04 | |
12. | Sven Vanthourenhout | + 2.22 | |
13. | Marco Fontana | + 2.46 | |
14. | Maarten Nijland | + 2.57 | |
15. | Klaas Vantornout | + 2.57 | |
16. | David Derepas | + 3.02 | |
17. | José Antonio Hermida | + 3.04 | |
18. | Lukas Flückiger | + 3.25 | |
19. | Arnaud Labbe | + 3.27 | |
20. | Marek Cichosz | + 3.31 |
Mannen, beloften
Plaats | Renner | Land | Tijd |
---|---|---|---|
Lars Boom | 53.55 | ||
Niels Albert | +1.22 | ||
Romain Villa | +1.44 | ||
4. | Zdeněk Štybar | +2.30 | |
5. | Philipp Walsleben | ||
6. | Frantisek Kloucek | ||
7. | Jonathan Lopez | ||
8. | Rob Peeters | ||
9. | Rafael Visinelli | ||
10. | Ricardo van der Velde |
Jongens, junioren
Plaats | Renner | Land | Tijd |
---|---|---|---|
Joeri Adams | 41.18 | ||
Daniel Summerhill | z.t | ||
Jiří Polnický | +0.01 | ||
4. | Ramon Sinkeldam | +0.02 | |
5. | Ole Quast | ||
6. | Arnaud Jouffroy | ||
7. | Alessandro Calderan | ||
8. | Rob van der Velde | +0.58 | |
9. | Marek Konwa | ||
10. | Peter Sagan |
Vrouwen
Plaats | Renster | Land | Tijd |
---|---|---|---|
Maryline Salvetat | 42.57 | ||
Katherine Compton | + 0.01 | ||
Laurence Leboucher | + 0.09 | ||
4. | Daphny van den Brand | + 0.31 | |
5. | Hanka Kupfernagel | + 0.41 | |
6. | Christel Ferrier-Bruneau | + 0.43 | |
7. | Marianne Vos | + 1.12 | |
8. | Brigit Hollman | + 1.39 | |
9. | Helen Wyman | + 2.36 | |
10. | Linda van Rijen | + 2.42 |
Medaillespiegel
Plaats | Land | Totaal | |||
---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 1 | 0 | 3 | |
2 | 1 | 0 | 2 | 3 | |
3 | 1 | 0 | 0 | 1 | |
4 | 0 | 3 | 0 | 3 | |
5 | 0 | 0 | 1 | 1 | |
0 | 0 | 1 | 1 | ||
Totaal | 4 | 4 | 4 | 12 |
Bronnen, noten en/of referenties
|
Veldrijden in het seizoen 2006-2007 |
---|
Wereldkampioenschappen · Europese kampioenschappen · Belgische kampioenschappen · Nederlandse kampioenschappen |
Wereldkampioenschappen veldrijden |
---|
1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 |