Francis Mourey

Mourey begon in competitieverband te fietsen in 1995. Nadat hij afstudeerde als metselaar wordt hij in 2002 door Frédéric Grappe, ploegleider van Française des Jeux ontdekt. Nadat hij in 2001 en 2002 Frans veldritkampioen geworden was bij de beloften, en in 2002 en 2003 de Tour de Corse op de weg gewonnen had, mocht hij eind 2003 stage lopen bij Française des Jeux, dit zou resulteren in een contract vanaf 2004.

In zijn eerste seizoen op de weg nam hij meteen deel aan de Ronde van Italië. Zijn functie was kopman Bradley McGee bijstaan, zelf reed hij uit en eindigde als 104e in het eindklassement. Op 20 juni van dat jaar wist hij ook zijn eerste professionele overwinning op de weg te winnen, hij won de 2de etappe in de Route du Sud voor David Millar en Alexandre Botcharov.

2005 begon uitstekend voor Mourey, te Liévin won hij zijn eerste nationale titel veldrijden bij de elites. 3 weken later volgde het Wereldkampioenschap in Duitsland. Hij reed een fantastische wedstrijd maar zou uiteindelijk net naast het podium vallen, hij finishte 18 seconden later dan de bronzen medaille Sven Vanthourenhout en 31 seconden achter de nieuwe wereldkampioen Sven Nys. Later dat jaar zou hij ook voor de eerste en voorlopig enige maal deelnemen aan de Ronde van Frankrijk.

In 2006 wou hij zijn Franse titel verlengen, hij werd echter nipt geklopt door John Gadret. Later nam hij revanche en werd hij 3de op het WK in Zeddam. Gedurende de wedstrijd reed hij samen met de Belgen Bart Wellens en Erwin Vervecken weg, die laatste ontsnapte en werd wereldkampioen, twee seconden later klopte Wellens Mourey in de sprint. In november van dat jaar boekte hij ook zijn allereerste overwinning in de Wereldbeker veldrijden. In het Italiaanse Treviso klopte hij Sven Nys in de spurt. Een maand later leek hij in het Spaanse Igorre op weg naar zijn tweede wereldbekerzege, maar nadat hij in de laatste ronde een voorsprong van driekwart minuut door materiaalpech zag smelten als sneeuw voor de zon, hij werd uiteindelijk pas vierde.

Vanaf 2007 tot en met 2011 werd hij onafgebroken Frans kampioen. Op de Wereldkampioenschappen kende hij wisselend succes. In zowel 2007 als 2008 kon hij door een val niet uitrijden. In 2009 had hij het parcours tegen, maar wist hij toch een mooie vijfde plaats te behalen. Dit resultaat herhaalde hij in 2010. Op het WK in 2011 te St. Wendel viel hij al vroeg in de wedstrijd en reed op een gegeven moment in positie 24. De Fransman reed echter een sterke achtervolging en kwam nog aansluiten bij de groep die streed om brons. Uiteindelijk werd de ongelukkige Fransman vierde. In 2012 wist hij voor het eerst in vijf jaar zijn nationale titel niet te prolongeren. In Quelneuc moest hij Steve Chainel en Aurélien Duval laten voorgaan.

2013 was voor Francis Mourey zijn beste seizoen ooit. Niet alleen behaalde hij al voor de zvendde maal in zijn loopbaan de Franse titel, hij werd ook samen met Eugène Christophe, Roger Rondeaux en André Dufraisse recordhouder in de eeuwige ranking. Maar ook reed hij een prima wegseizoen. Zo werd hij vijfde in de GP Cholet, en won hij de vijfde etappe in de Ronde van de Sarthe nadat hij op twaalf kilometer van de meet ontsnapte, en een sprintend peloton, en de laatste overblijver van de vroege vlucht Lloyd Mondory klopte. Tien dagen later wist hij ook op magistrale wijze de Tro Bro Léon, de herkansing voor Parijs-Roubaix te winnen. Samen met ploegmaats Johan Le Bon en Anthony Geslin nam hij de wedstrijd in handen. Met nog drie plaatselijke rondes te gaan in Lannilis trok hij in de aanval. Hij won uiteindelijk met een minuut voorsprong op zijn twee ploegmaats. Ook reed hij een prima Giro. Hij eindigde op een twintigste plaats in het eindklassement, als eerste Fransman. Ook in het veldritseizoen wist hij prima resultaten te behalen. Hij wist in Namen voor de 2de maal in zijn carrière een wereldbeker te winnen.

2014 begon uitstekend, te Lignières wist hij in de strijd om de Franse driekleur de tegenstand te overklassen, het was zijn achtste titel bij de elite, hiermee werd hij alleen recordhouder.

• 2004 – Fdjeux.com
• 2005 – Française des Jeux
• 2006 – Française des Jeux
• 2007 – Française des Jeux
• 2008 – Française des Jeux
• 2009 – Française des Jeux
• 2010 – FDJ[1]
• 2011 – FDJ
• 2012 – FDJ-BigMat
• 2013 – FDJ.fr[2]
• 2014 – FDJ.fr
• 2015 – FDJ
• 2016 – Fortuneo-Vital Concept
• 2017 – Fortuneo-Vital Concept

Voorganger: John Gadret

Frans kampioen veldrijden Francis Mourey 2005

Opvolger: John Gadret

Voorganger: John Gadret

Frans kampioen veldrijden Francis Mourey 2007-2011

Opvolger: Aurélien Duval

Voorganger: Aurélien Duval

Frans kampioen veldrijden Francis Mourey 2013-2014

Opvolger: Clément Lhotellerie

Voorganger: Clément Lhotellerie

Frans kampioen veldrijden Francis Mourey 2016

Zie de categorie Francis Mourey van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.