Thomas Kaminski

Thomas Kaminksi, wiens vader Pools is, genoot zijn jeugdopleiding bij KSV Asse – later Asse-Zellik 2002 – en AFC Tubeke alvorens in 2005 de overstap te maken naar KAA Gent. Als tiener kon hij ook de overstap maken naar de Engelse topclub Arsenal FC. Hij ging er twee keer op stage en mocht er een contract tekenen. Op aanraden van zijn manager bleef hij in België en stapte hij in 2008 over naar Germinal Beerschot.

Kaminksi maakte op 8 mei 2009 zijn debuut in de eerste klasse: op de 33e speeldag viel hij tegen KV Mechelen in de 90e minuut in voor Silvio Proto. Op de laatste speeldag van het seizoen, tegen zijn ex-club AFC Tubeke, kreeg hij een basisplaats en stond hij 90 minuten onder de lat. Germinal Beerschot verloor de wedstrijd met 1-0.

In augustus 2011 vertrok Kaminski naar RSC Anderlecht, dat hem meteen voor een jaar uitleende aan toenmalig promovendus Oud-Heverlee Leuven. Anderlecht zag in hem de opvolger van Silvio Proto. Bij OHL werd Kaminski eerste doelman ten koste van Yves Lenaerts. Hij maakte op 25 augustus 2012 zijn debuut voor RSC Anderlecht tegen OHL. In januari 2013 lekte uit dat Club Brugge interesse toonde in de reservedoelman van Anderlecht.[1] Op 2 oktober 2013 maakte hij zijn Europese debuut voor de club in de UEFA Champions League-wedstrijd tegen Olympiakos Piraeus toen eerste doelman Silvio Proto zich blesseerde tijdens de opwarming.

Na uitleenbeurten bij OH Leuven, het Cypriotische Famagusta en het Deense FC Kopenhagen trok de Belgische doelman in de zomer van 2016 naar KV Kortrijk. Hij tekent er een contract voor vier seizoenen.[2] Daar ontpopt hij zich tot een betrouwbaar sluitstuk bij de "Kerels".

Tijdens de winterstop van het seizoen 2018/2019 verliet de keeper Kortrijk. Op 7 januari tekende hij een contract bij KAA Gent voor 2,5 seizoenen met een optie voor 2 bijkomende seizoenen.[3] Van 2005 tot 2007 kwam hij al uit bij de jeugd van KAA Gent.[4] Op 20 januari verdedigde hij voor het eerst het Gentse doel in een thuiswedstrijd tegen RSC Anderlecht, die met 1-0 gewonnen werd. Hij bleef de rest van het seizoen de vaste eerste doelman bij de Buffalo's. Na afloop van het seizoen onderging hij een lichte chirurgische ingreep aan de enkel, met een verwachte herstelperiode van vier tot zes weken.[5]