Station Maarn

Station Maarn werd geopend op 15 maart 1845, gelijktijdig met de oplevering van de sectie Driebergen - Veenendaal. Voor de aanleg werd een deel van de Utrechtse Heuvelrug afgegraven ter hoogte van het huidige zwerfsteneneiland. Station Maarn was in de beginjaren niet meer dan een stopplaats. Uitsluitend de eerste en laatste trein van de dag stopten in Maarn, en dan alleen op tijdig verzoek. Vanaf 18 mei 1892 werd Maarn een volwaardig station, compleet met emplacement. In 1865 werd nabij het station, ten behoeve van de andere spoorwerken, een zandafgraving gestart. Deze zandafgraving is tot 1990 in bedrijf geweest. Nabij station Maarn werd in 1901 een uitgebreid rangeerterrein aangelegd. In de Eerste Wereldoorlog werd dit rangeerterrein verder uitgebreid. Vanaf 1918 was het rangeerterrein het centrale punt voor de af- en aanvoer van goederen in Midden-Nederland. Het rangeerterrein was tot 1933 in bedrijf. Anno 2013 bestaat het rangeerterrein gedeeltelijk nog, maar wordt weinig meer gebruikt.

Het station werd in 1895 en 1910 uitgebreid. Vanaf 1910 omvatte het station een dienstwoning, ruimten voor de stationsdienst, een personeelsvertrek, waterreservoir, draaischijf, kolenopslagplaats en drie seinhuizen. In deze tijd had het station zo'n 100 medewerkers.

Op 16 mei 1972 opende het nieuwe station. Het station was zo'n anderhalve kilometer in de richting van het dorp opgeschoven. Gelijktijdig met deze verplaatsing werd het nabijgelegen station Maarsbergen gesloten. Het oude stationsgebouw is lang gebruikt als trainingsschool voor honden van de spoorwegpolitie. Op een later moment is er een kunstenaar gaan wonen.

Volgens de Rail 21 plannen zou station Maarn de IR-snelnet-status krijgen. De geplande spoorverdubbeling tussen Utrecht en Arnhem is evenwel nooit gerealiseerd.

De volgende treinseries stoppen in Maarn: