Sinaasappelschilprojectie
De gordeldier- of sinaasappelschilprojectie is een kaartprojectie die in 1943 werd gepresenteerd door Erwin Raisz als één uit een reeks van "orthoapsidale" (van orthografisch en apsis) projecties: afbeeldingen van de aardbol op een deel van een ellipsoïde of torus en vervolgens op het platte vlak.[1] Het geval hiernaast is een afbeelding op de buitenkant van een halve torus. Raisz noemde dit de armadillo projection[2] (met, in tegenstelling tot hiernaast, de meridiaan 10 graden west in het midden).
Sinaasappelschilprojectie van Raisz
| ||||
Gunstige eigenschap | suggereert hoek- en oppervlaktegetrouwheid | |||
Geometrische constructie | ||||
Oorsprong | centraal | |||
Vorm van het projectievlak | torus / plat vlak | |||
Positie van het projectievlak | n.v.t. / scheef (20 graden) | |||
|
De ringvorm, de keuze van de centrale meridiaan en de projectiehoek hebben tot gevolg dat de continenten een relatief groot deel van het beeld beslaan. Nieuw-Zeeland en Antarctica zijn niet te zien. In sommige publicaties wordt voor Nieuw-Zeeland een soort aanhangsel toegevoegd; er bestaat ook een variant van de kaart die een deel van de wereld een tweede keer afbeeldt, zodat Nieuw-Zeeland wél gewoon in beeld komt.
Formules
Gegeven de bolstraal R, centrale meridiaan λ₀ en een punt met geografische breedte φ en lengte λ, kunnen de coördinaten in het platte vlak (x en y) als volgt berekend worden:[3]
- ,
Breedtes zuidelijker dan (gegeven de geografische lengte) liggen in beeld "achter" het noordelijkere gedeelte en moeten niet worden afgebeeld.
Zie ook
Andere orthografische projecties:
De sinaasappelschilprojectie lijkt sterk op de projectie van Jacques Bertin (1950).
Referenties
- Principle of Geography, Erwin Raisz, New York, 1962, p. 181
- Flattening the Earth: 2000 Years of Map Projections, John P. Snyder, 1993, pp. 267–268
- An Album of Map Projections, John P. Snyder, 1989, p. 238