Silwan

In de Zesdaagse Oorlog van 1967 veroverde en bezette Israël de Westelijke Jordaanoever inclusief Oost-Jeruzalem. Direct daarna annexeerde Israël het oostelijk deel van de Oude Stad Jeruzalem. De Haram al-Sharif met daarop de Al-Aqsamoskee bleef in beheer bij een Jordaanse Islamitische Waqf. Vervolgens voegde Israël zowel Oost-Jeruzalem als een groot aantal omliggende Palestijnse dorpen bij West-Jeruzalem. Met de Jeruzalemwet in 1980 werd Silwan tot een wijk van de Israëlische gemeente Jeruzalem gemaakt.[17], met de daarbinnen gelegen deelwijken Wadi Hilweh, een archeologische plek, en al-Bustan als beoogde Joodse nederzettingen. De annexaties werden door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties veroordeeld in Resolutie 478 als schending van het volkenrecht.

In 1987 protesteerde de permanente vertegenwoordiger van Jordanië bij de Verenigde Naties tegen de uitzetting van Palestijns-Arabische bewoners uit panden in de deelwijk al-Bustan[18], die geclaimd waren als Joods eigendom.

Met hulp van (niet in Israël geregistreerde) nederzettingenorganisaties, zoals 'Elad'[19] en 'Ateret Cohanim'[20] vestigden zich Joodse kolonisten in Silwan[21], voornamelijk in Wadi Hilweh dat zij als 'Stad van David' (Ir David) beschouwen.[22] In 2010 bleek uit onderzoek door de Israëlische krant Haaretz dat de staat Israël bij transacties met deze nederzettingenorganisaties excessief gebruik maakt van de controversiële 'Absentee Property Law', die ingesteld is om zich achtergelaten bezittingen van in 1948 gevluchte Palestijnen te kunnen toe-eigenen.[23]

Al in 2002/2004 was door Joodse kolonisten - en illegaal onder internationaal recht - een groot gebouw van zeven verdiepingen, Beit Yonathan, gebouwd. Ondanks een uitspraak van het Jeruzalemse districtsgerechtshof in 2010 om het gebouw af te sluiten werd het oordeel genegeerd en werd er door gemeentefunctionarissen en Jeruzalems burgemeester Nir Barkat geen gevolg aan gegeven.[24][25] Rond 2008 werd een Palestijnse school in Silwan geconfisqueerd en omgebouwd tot een joods ritueel bad. Het werd daarbij tevens onderdeel van een toeristisch centrum voor de 'Stad van David', geëxploiteerd door Elad. De Israëlische gemeente Jeruzalem ontkende al deze misstanden en het Ministerie van Onderwijs weigerde om vragen te beantwoorden.[26]

In een nacht in september 2014 betrokken tientallen jonge Joodse kolonisten, vergezeld van politieofficieren en privé bewakers, 25 appartementen in zeven gebouwen.[27] Sindsdien escaleert het aantal uitzettingen van Palestijnen, en neemt het aantal gebouwde woningen voor kolonisten toe.[28][29][30]

Op 21 november 2018 deed het Israëlische Hooggerechtshof uitspraak in een zaak die al sinds 2001 speelde. Deze was gebaseerd op claims van nederzettingenorganisaties dat het land behoorde aan Jemenitische Joden die daar ruim honderd jaar geleden kwamen te wonen. Op grond van die uitspraak moeten ruim zevenhonderd Palestijnse inwoners definitief hun woningen in Silwan verlaten ten bate van de Israëlische kolonistenorganisatie Ateret Cohanim.[31] De regering gaf toe dat er vóór het verstrekken van het bewijs van eigendom in 2002 geen zorgvuldig onderzoek had plaatsgevonden naar onder meer de aard van de trust, de betreffende Ottomaanse landwet of de conditie van de huidige gebouwen op het land.[32]

In april 2019 begon Israël met de verwoesting van huizen in Wadi Yasoul in Silwan als deel van het plan om daar tientallen Palestijnse families te verwijderen. Niettegenstaande de bewoners eigendomspapieren hebben en sinds 2002 plannen voor hun gebied hadden voorgelegd, werd dit noch door de Israëlische gemeente goedgekeurd noch kregen ze een bouwvergunning.[33][34] Bewoners, onder wie veel kinderen, werden met geweld verdreven; sommigen, Palestijnse vluchtelingen van 1948, voor de tweede keer. Verdere verwoestingen dreigden, evenals op andere plekken in Oost-Jeruzalem. De Coördinator Humanitaire zaken van de V.N. riep Israël op hier onmiddellijk mee te stoppen en internationaal recht te respecteren.[35] De Europese Unie reageerde direct met de stelling: De politiek van bouw en uitbreiding van nederzettingen, inclusief Oost-Jeruzalem is illegaal onder internationaal recht, en de voortzetting ervan ondermijnt de uitvoerbaarheid van de tweestatenoplossing en vooruitzicht op een duurzame vrede.[36]