Sharon Walsh

Walsh werd op achttienjarige leeftijd jeugdkampioene op Wimbledon en won tweemaal de meisjes­enkel­spel­titel op het US Open.[1] Zij debuteerde op zeventienjarige leeftijd op het US Open bij de volwassenen, waar zij deelnam aan het enkelspel, dubbelspel met Cynthia-Ann Thomas en gemengd dubbelspel met Mike Machette.

Walsh won haar eerste enkelspeltitel in 1970, tijdens de Dewar Cup of Edinburgh, door de Britse Winnie Shaw te verslaan. Tegen het eind van de zeventiger jaren won zij nog twee toernooien (in Toronto en Pasadena).

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de finale op het Australian Open 1979, waar zij verloor van haar landgenote Barbara Jordan. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 22e plaats,[1] die zij bereikte in februari 1982.[2]

Walsh behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij bereikte voor het eerst een finale in 1970, tijdens de Dewar Cup of Edinburgh, samen met de Nederlandse Betty Stöve. Haar eerste dubbelspeltitel won zij in 1972, in Beckenham (Groot-Londen), samen met Olga Morozova (Sovjet-Unie). In totaal won zij 37 dubbelspeltitels en stond zij in nog eens veertig toernooien in de finale. In de tachtiger jaren speelde zij voornamelijk samen met landgenote Barbara Potter, met wie zij 26 keer een finaleplaats bereikte (12–14).

In 1983 won Walsh, samen met landgenote Billie Jean King, het WTA-kampioenschap dubbelspel (de Bridgestone Doubles) in Tokio.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de finale op het US Open 1982, samen met Barbara Potter – zij verloren van Rosie Casals (VS) en Wendy Turnbull (Australië). Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de vierde plaats[1] dan wel de vijfde plaats[3], omstreeks 1983.

Tot en met 1978 speelde Walsh het gemengd dubbelspel uitsluitend met landgenoot Mike Machette – hun beste prestatie was het bereiken van de vierde ronde op Wimbledon, in 1973 en 1974. In 1981 en 1982 was haar coach Dennis Ralston haar dubbelspelpartner – zij bereikten in 1982 tweemaal de kwartfinale, op Roland Garros en Wimbledon. Walsh bereikte de halve finale op Wimbledon 1984, samen met Tony Giammalva.

Walsh maakte deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team in 1970, 1972–1974 en 1985. Zij speelde voornamelijk dubbelspelpartijen, en behaalde daarbij een winst/verlies-balans van 13–4. Tweemaal speelde zij in de finale van de Wereldgroep: in 1974 verloor het team van Australië, en in 1985 van Tsjechië.

In 1982 en 1984 nam Walsh namens de VS deel aan de Wightman Cup in Londen. In beide jaren won zij, samen met Barbara Potter, haar dubbelspelpartij – in beide jaren zegevierde het Amerikaanse team over de Engelse dames.