Sandie Shaw

Ze werd in 1964 ontdekt door Adam Faith die haar bezig zag op een concert waarop ze mocht zingen na tweede geworden te zijn in een talentenwedstrijd. Enkele weken later had ze een platencontract en haar eerste single As long as you are happy baby werd uitgebracht. Dit was geen groot succes. Haar tweede single Always something there to remind me was dat wel. Met dit nummer van Burt Bacharach en Hal David kwam Shaw drie weken mee op nummer 1 in de Britse hitlijst.

Ze maakte meer grote hits. Omdat ze verschillende nummers ook in het Frans, Italiaans, Duits en Spaans uitbracht werd ze in heel Europa bekend. Ze was ook bekend in Zuid-Amerika en zong een keer achter het IJzeren Gordijn en in Iran. Amerika werd niet veroverd omdat ze geen werkvergunning kreeg, maar toch heeft ze er veel fans. Ze zong meestal op blote voeten omdat ze zich dan meer relaxed voelde.

Sandie Shaw zingt in het Nederlandse televisieprogramma Fanclub (1966)

In 1967 begon haar succes terug te lopen en werd ze tegen haar wil naar het Eurovisiesongfestival afgevaardigd. Ze dacht dat dit haar geloofwaardigheid zou aantasten. Er werden vijf liedjes voorgesteld op de Britse televisie. Puppet on a string, een lied dat ze haatte, won. Na elf jaar slaagde Sandie erin om het songfestival te winnen voor het Verenigd Koninkrijk, barrevoets. Het bezorgde haar een derde nummer 1-hit (een record voor een zangeres in die tijd). Het werd een wereldhit en was de best verkochte single van het jaar in Duitsland.

In 1968 trouwde ze met modeontwerper Jeff Banks, met wie ze in 1971 een dochter kreeg. Na hun scheiding trouwde ze nog twee keer en kreeg nog twee kinderen. Shaw begon ook een eigen kleding- en schoenenlijn. In 1969 maakte Shaw een album met zelf uitgekozen covers, maar haar populariteit was tanende omdat ze niet langer aan het beeld wilde voldoen dat het publiek van haar had.

Ook begin jaren zeventig coverde Shaw nog enkele liedjes, maar daarna liet ze de muziekscene voor wat het was. In 1977 bracht Shaw dan toch twee singles uit en bekeerde ze zich tot het boeddhisme.

In 1984 dook Shaw weer uit de anonimiteit op door een hit te scoren met Hand in glove, een cover van The Smiths, die erop meespeelden. Vervolgens maakte ze enkele solo-lp's in dark wave-stijl, met onder meer twee covers van Lloyd Cole die eveneens de hitlijsten haalden. In 1988 had Boudewijn Büch een gesprek met haar. Toen hij over Puppet On A String begon haakte ze af.

In de jaren negentig bracht Shaw haar autobiografie uit (The World At My Feet) en opende ze haar eigen kliniek (Barefoot Therapy).

In 2011 was Shaw gastzangeres bij Jools Holland's Rhythm 'n Blues Orchestra.

• (There's) Always something there to remind me 1964 (USA nr. 52, UK nr. 1)
• Girl don't come 1964 (USA nr. 42, UK nr. 3)
• I'll Stop At Nothing 1965 (UK nr. 4)
• Long Live Love 1965 (USA nr. 97, UK nr. 1, Duitsland nr. 28)
• Message Understood 1965 (UK nr. 6)
• Tomorrow 1966 (UK nr. 9)
• Nothing Comes Easy 1966 (UK nr. 14)
• Puppet on a string 1967 (UK nr. 1)
• You've Not Changed 1967 (UK nr. 18)
• Monsieur Dupont 1969 (UK nr. 6)