Rik Van Steenbergen

Als beroepsrenner, tussen 1942 en 1966, won Van Steenbergen onder andere twee keer de Ronde van Vlaanderen, twee keer Parijs-Roubaix, twee keer de Waalse Pijl, een keer Parijs-Brussel en een keer Milaan-San Remo. Hij werd driemaal wereldkampioen op de weg. Hij was de snelste in verscheidene etappes in de Ronde van Frankrijk en de Ronde van Italië en won eenmaal het puntenklassement in de Ronde van Spanje.

In 1948 kreeg hij bij de overwinning in Parijs-Roubaix de "Gele wimpel" uitgereikt, de onderscheiding voor het hoogste uurgemiddelde behaald in een internationale klassieker. Hij verbeterde hiermee de prestatie van de Italiaan Jules Rossi uit 1938.

Gedurende zijn carrière reed Van Steenbergen ook met grote regelmaat op de piste. In het bijzonder vanaf eind jaren vijftig tot de tweede helft van de jaren zestig, toen hij zijn activiteiten op de weg geleidelijk afbouwde, behoorde Van Steenbergen tot de dominante renners binnen het zesdaagsepeloton en won uiteindelijk 40 zesdaagsen, waarvan 19 met zijn landgenoot Emile Severeyns, een groot aantal meetings, en werd in deze jaren bovendien ook viermaal Europees kampioen koppelkoers (1957/58, 1958/59, 1959/60, 1960/61 (met Severeyns) en 1962/63 (met Palle Lykke) en eenmaal Europees kampioen omnium (1959).

Een krant berekende ooit dat hij één miljoen kilometer aflegde. Onderweg behaalde hij 1645 triomfen en draaide tot zijn 43ste mee aan de top.

Na zijn actieve wielercarrière raakte Van Steenbergen een tijd lang aan lager wal. In 1968 speelde hij zelfs mee in een erotische film, Pandora, om wat extra geld te kunnen verdienen. Deze film werd op 9 september 2010 uitzonderlijk en eenmalig nog eens in een Antwerpse bioscoop vertoond.[1][2]

Rik Van Steenbergen wordt gezien als een medisch wonder, vanwege het uitzonderlijk grote hart dat hij had. Van Steenbergen overleed in 2003 in Antwerpen.

Van 1991 tot 2012 vond in Aartselaar jaarlijks de naar Van Steenbergen vernoemde wielerwedstrijd Memorial Rik Van Steenbergen plaats. Deze wordt vanaf 2019 opnieuw georganiseerd, maar dan in de Kempen, met de start in Beerse en de aankomst in zijn geboortedorp Arendonk.[3]

In 2004 werd in Arendonk een bronzen buste onthuld van de sportman (beeldhouwster Anne-Marie Volders, sokkel naar ontwerp van leerlingen van De Gemeentelijke Academie voor Schone Kunsten van Arendonk)

Buste van Van Steenbergen

In 2005 eindigde hij op nr. 85 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg.

• 1943 - Mercier-Hutchinson
• 1944 - Mercier-Hutchinson
• 1944 - Trialoux
• 1945 - Mercier-Hutchinson
• 1946 - Mercier-Hutchinson
• 1946 - Cycles Wolf
• 1946 - Mercier-M. Archambaud
• 1947 - Mercier-Hutchinson
• 1948 - Mercier-Hutchinson
• 1948 - Metropole-Dunlop
• 1949 - Mercier-Hutchinson
• 1950 - Girardengo
• 1950 - Mercier-Hutchinson
• 1951 - Mercier-Hutchinson
• 1951 - Girardengo
• 1951 - Condor
• 1952 - Mercier-Hutchinson
• 1952 - Girardengo-Clement
• 1952 - Mervil
• 1953 - Mercier-Hutchinson
• 1953 - Girardengo
• 1954 - Mercier-Hutchinson
• 1954 - Girardengo-Eldorado
• 1955 - Elvé-Peugeot
• 1955 - Girardengo-Eldorado
• 1956 - Elvé-Peugeot
• 1956 - Girardengo-Icep
• 1957 - Peugeot-BP
• 1957 - Elvé-Peugeot-Marvan
• 1957 - Cora
• 1958 - Elvé-Peugeot-Marvan
• 1959 - Elvé-Peugeot
• 1959 - Peugeot-BP-Dunlop
• 1960 - Peugeot-BP-Dunlop
• 1961 - Solo-Van Steenbergen
• 1961 - Baratti-Milano
• 1962 - Solo-Van Steenbergen
• 1963 - Solo-Terrot
• 1964 - Solo-Superia
• 1965 - Solo-Superia
• 1966 - Solo-Superia

• Jacques Anquetil: "Hoed af voor Rik. 20 jaar beroepsrenner, het is ongelooflijk."
• Antonin Magne: "Rik, had hij er zich op willen toeleggen, de Tour kunnen winnen."
• Raphaël Geminiani: "Van Steenbergen is het voorbeeld van de gezonde mens."
• André Darrigade: "Rik is mijn idool. De jongeren kunnen een lesje aan hem nemen."

Voorganger: Briek Schotte

Wereldkampioen wielrennen 1949

Opvolger: Briek Schotte

Voorganger: Stan Ockers

Wereldkampioen wielrennen 1956

Opvolger: Rik Van Steenbergen

Voorganger: Rik Van Steenbergen

Wereldkampioen wielrennen 1957

Opvolger: Ercole Baldini

Voorganger: André Maelbrancke 1942

Belgisch kampioen wielrennen Rik Van Steenbergen 1943, 1945

Opvolger: Emile Masson 1946

Voorganger: Alois Van Steenkiste 1953

Belgisch kampioen wielrennen Rik Van Steenbergen 1954

Opvolger: Emiel Van Cauter 1955

Zie de categorie Rik Van Steenbergen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.