Propylgallaat

Propylgallaat is een organische verbinding met als brutoformule C10H12O5. Het is een reukloze witte tot crèmekleurige kristallijne vaste stof met een bittere smaak. Propylgallaat is de ester van galluszuur en 1-propanol.

Propylgallaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van propylgallaat
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)
C10H12O5
IUPAC-naampropyl-3,4,5-trihydroxybenzoaat
Molmassa212,19928 g/mol
SMILES
CCCOC(=O)C1=CC(=C(C(=C1)O)O)O
InChI
1S/C10H12O5/c1-2-3-15-10(14)6-4-7(11)9(13)8(12)5-6/h4-5,11-13H,2-3H2,1H3
CAS-nummer121-79-9
EG-nummer204-498-2
PubChem4947
BeschrijvingWit tot crèmekleurig kristallijn poeder
Vergelijkbaar metoctylgallaat, dodecylgallaat
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Waarschuwing
H-zinnenH302 - H317
EUH-zinnengeen
P-zinnenP280
EG-Index-nummer607-198-00-3
LD50 (ratten)(oraal) 3600-3800[1] mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandvast
Kleurcrème-wit
Smeltpunt150 °C
Nutritionele eigenschappen
ADI0 tot 1,4 mg/kg lichaamsgewicht
Type additiefantioxidant
E-nummerE310
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Toepassingen

Propylgallaat is een antioxidant en is toegelaten als synthetisch voedingsadditief met E-nummer E310. Het wordt toegevoegd aan vet- en oliehoudende voedingsmiddelen zoals margarine, slaolie, plantaardige oliën, vetten en aan snoepgoed zoals kauwgum, marsepein of noga. Het wordt ook aan diervoeding, vethoudende geneesmiddelen, cosmetica en smeermiddelen toegevoegd. Propylgallaat wordt vaak gecombineerd met de antioxidanten butylhydroxyanisol (E320) of butylhydroxytolueen (E321), waarmee het een synergistisch effect heeft. Dit is ook het geval voor propylgallaat in combinatie met citroenzuur (E330).

Toxicologie en veiligheid

De esters octylgallaat (E311) en dodecylgallaat (E312) zijn ook toegelaten antioxidanten. Deze hebben een lagere orale toxiciteit dan propylgallaat.

Verkennende studies hebben propylgallaat geïdentificeerd als een mogelijk xenoestrogene verbinding.[2]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.