Paranoot

De paranoot wordt geleverd door een boom (Bertholletia excelsa) uit de familie Lecythidaceae. De boom komt van nature voor in Suriname, Guyana, Venezuela, Brazilië, Colombia, Peru en Bolivia en groeit voornamelijk langs de oevers van de Amazone, Rio Negro, Rio Vaupés en de Orinoco op plaatsen die niet worden overstroomd bij een gemiddelde jaartemperatuur van 28 °C. Het is een van de grootste bomen uit het regenwoud met een hoogte tot 50 meter, een spanwijdte van 25 tot 35 m en een stam van 1 tot 2 m dik. Sommige bomen worden meer dan 500 jaar oud.

Paranoot
Tak van de paranoot
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Asteriden
Orde:Ericales
Familie:Lecythidaceae
Geslacht:Bertholletia
soort
Bertholletia excelsa
Afbeeldingen Paranoot op Wikimedia Commons
Paranoot op Wikispecies
Portaal    Biologie

Bestuiving en bevruchting

Weergave van de paranoot, in de Scientific American van 1887
Paranoot
Gepelde paranoten

Het duurt 10 tot 25 jaar voordat een boom vruchten draagt. Voor de voortplanting is de paranoot afhankelijk van symbiose met een orchidee. Deze orchidee scheidt een geur af die de darren van orchideebijen aantrekt. Daar komen de vrouwtjes op af, gespecialiseerde bestuivers die op hun beurt voor de bestuiving zorgen. Nadat deze heeft plaatsgevonden duurt het nog 14 maanden voordat de vrucht van de paranoot gerijpt is en rijp van de boom valt. Agoeti's voeden zich met de noten en zorgen voor de dispersie.

Paranoten

De vrucht van de paranoot is hard, kegelvormig, weegt zo'n 2 kg en heeft een diameter van 10 tot 15 cm. In deze vrucht bevinden zich 10 - 25 paranoten. De boom wordt nauwelijks geteeld. De gehele productie komt bijna alleen van in het wild verzamelde noten uit Brazilië, Peru en Bolivia. Bolivia is de grootste producent. Door het klimaat is de paranoot gevoelig voor een schimmelsoort, die een kankerverwekkende stof aflatoxine afscheidt. In Brazilië noemt men de paranoot 'castanhas do Pará', naar de provincie Pará. De Nederlandse naam is hiervan afgeleid. Paranoten zijn ook bekend onder de naam Brazielnoten of Amazonianoten.

Paranoten worden o.a. gebruikt in studentenhaver, ontbijtgranen en muesli. Ze bevatten 65% vet, 17% eiwit en 9% koolhydraten. Ze zijn daarnaast een goede bron van de antioxidanten seleen en vitamine E. Ook bevatten ze de mineralen magnesium, zink, calcium en ijzer.[1]

Risico’s

Paranoten bevatten kleine hoeveelheden radium, een radioactief element. Paranoten bevatten een 1000 keer hogere dosis radium dan andere voedingsmiddelen, al is de hoeveelheid zeer klein, ongeveer 40-260 Bq/kg,[2] en het meeste ervan wordt niet door het lichaam opgenomen. In vergelijking met de natuurlijke straling die we door natuurlijke oorzaken dagelijks binnenkrijgen is de hoeveelheid nog steeds klein, en ongeacht de ingenomen hoeveelheden paranoten, biedt het geen direct risico voor de gezondheid.[3]

Paranoten bevatten een hoog gehalte aan seleen. Per 100 gram bevatten ze bijna 3500% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.

(en) * Species information, www.iucnredlist.com

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Bertholletia excelsa op Wikimedia Commons.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.