Paolo Rossi (voetballer)

Nadat Rossi driemaal geopereerd was aan zijn knie, stuurde Juventus hem naar Como. Daar maakt hij zijn debuut in het Italiaanse profvoetbal. Door zijn ranke gestalte, Rossi was 1,74 m hoog en slechts 66 kg zwaar, werd hij ingezet als vleugelspits.

Na een jaar bij Como gespeeld te hebben, vertrok Rossi naar Vicenza. Omdat de beoogde centrumspits geblesseerd was, werd Rossi in de spits gezet door coach Giovan Fabbri. Al snel bleek Rossi een neusje voor de goal te hebben. In zijn eerste seizoen werd hij meteen topscorer van de Serie B. Mede door zijn 21 goals promoveerde Vicenza in het seizoen 1976/1977 naar de Serie A.

Ook op het hoogste niveau bleek Rossi bijzonder trefzeker te zijn. Hij maakte 24 goals in de competitie en was de eerste speler die eerst topscorer werd in de Serie B en het seizoen erop in de Serie A. Vicenza eindigde dat jaar knap als tweede in de competitie. Dankzij zijn goede prestaties werd hij door bondscoach Enzo Bearzot geselecteerd voor het Wereldkampioenschap voetbal 1978. Op het WK vormde hij met Causio en Bettega het aanvallende trio van Italië, wat vooral door hun creativiteit onverwacht aanvallend speelde. Uiteindelijk maakte Rossi drie goals en gaf twee assists.

Na het WK moest er een besluit genomen worden over de toekomst van Rossi. Tot dan toe was hij gezamenlijk eigendom geweest van Vicenza én Juventus. Uiteindelijk betaalde Vicenza 2612 miljoen lire voor hem; Rossi was op dat moment de duurste sportman ooit. Ondanks dat Vicenza hem definitief binnen haalde, liep het seizoen 1978/1979 uit op een teleurstelling en Vicenza degradeerde zelfs.

Om toch in de Serie A actief te kunnen blijven, werd Rossi uitgeleend aan Perugia. Perugia speelde op 30 december 1978 verrassend gelijk tegen Avellino. Naar aanleiding van deze uitslag werd een onderzoek gestart naar de uitslag. Uiteindelijk werden Rossi en enkele andere teamgenoten veroordeeld voor het verkopen van uitslagen ('fixing'). Het wedschandaal zou de boeken in gaan als Totonero (zwarte toto). Vlak voor de uitspraak over de schorsing had Juventus hem teruggekocht voor zes miljoen gulden. Rossi was op dat moment pas 22 jaar en werd voor drie jaar geschorst. In beroep werd dit teruggebracht naar twee jaar, waardoor hij toch kon meedoen aan het Wereldkampioenschap voetbal 1982 in Spanje.

Hoewel Rossi door zijn schorsing twee jaar niet gespeeld had en slechts door het inkorten van zijn schorsing mee kon naar het WK werd dit toernooi het hoogtepunt uit zijn carrière. Hij won met Italië de titel op het WK 1982. Hij maakte op dat WK zes doelpunten en werd tevens topscorer van het toernooi.

Italië begon kwakkelend aan het WK van 1982 met gelijke spelen tegen Polen (0-0), Peru (1-1) en Kameroen (1-1). Daarna volgde een krappe overwinning op Argentinië (2-1); Rossi heeft op dat moment nog geen enkele keer gescoord en de wedstrijd tegen het in goede vorm zijnde Brazilië, dat genoeg heeft aan een gelijkspel om de finale te halen, staat voor de deur. Uit het niets maakt Rossi in de eerste helft twee doelpunten. Brazilië komt echter tweemaal terug (2-2). Een kwartier voor tijd scoort Rossi dan toch de winnende uit een corner (3-2). De grote favoriet Brazilië is uitgeschakeld en Italië gaat door naar de halve finale.

In de halve finale tegen Polen maakt Rossi twee goals, waardoor Italië met 2-0 wint. In de finale tegen West-Duitsland maakt Rossi de openingstreffer in een wedstrijd die uiteindelijk in een 3-1-overwinning voor Italië eindigt. Door zijn zes doelpunten in de laatste drie wedstrijden van het WK wordt hij uiteindelijk topscorer van het toernooi en uitgeroepen tot beste speler van het toernooi. Hij is de tweede speler in de historie van het voetbal die drie prijzen won op één toernooi: kampioen, topscorer en beste speler. Mario Kempes was de eerste. In 1982 werd hij verkozen tot zowel Europees voetballer van het jaar als Wereldvoetballer van het jaar.

Na het wereldkampioenschap kon Rossi eindelijk ook wat betekenen voor Juventus. Juventus was voor het WK kampioen geworden, maar Rossi speelde door zijn schorsing slechts drie wedstrijden mee.

In het seizoen na het wereldkampioenschap won Juventus de Coppa Italia, de Italiaanse beker.

Het seizoen 1983-84 zou een bijzonder succesvol seizoen worden. Juventus won de Europacup II door FC Porto in de finale met 2-1 te verslaan. Ook de Europese Super Cup werd gewonnen. Liverpool werd in Comunale in Turijn met 2-0 verslagen. Ook in eigen land was het succesvol met een het kampioenschap.

Het jaar erop zou Juventus zelfs de Europacup I winnen. De 1-0-overwinning op Liverpool door een doelpunt van Platini werd echter overschaduwd door het Heizeldrama.

Na het winnen van de Europacup I verhuisde Rossi naar Milan. In de derby tegen Internazionale scoorde Rossi twee belangrijke goals. Hoewel Rossi bij de Italiaanse selectie zat voor het Wereldkampioenschap voetbal 1986 kwam hij geen enkele minuut in actie. Na het WK vertrok Rossi naar Hellas Verona, waar hij zijn carrière afsloot. Na zijn voetbalcarrière werd Rossi makelaar. Sinds 2009 is Rossi vicevoorzitter van AS Pescina Valle del Giovenco.

Rossi speelde in totaal 48 interlands voor Italië, waarin hij 20 keer scoorde. Van deze 48 interlands won hij er 25, speelde er 13 gelijk en verloor hij er 10.

Vicenza

• Serie B: 1976/77

Juventus

• Serie A: 1981/82, 1983/84
• Coppa Italia: 1982/83
• Europacup II: 1983/84
• UEFA Super Cup: 1984
• Europacup I: 1984/85

Italië

• Wereldkampioenschap voetbal: 1982

Individueel

• Topscorer Serie B: 1976/77 (21 doelpunten)
• Topscorer Serie A: 1977/78 (24 doelpunten)
• Zilveren Bal wereldkampioenschap voetbal: 1978
• All-Star Team wereldkampioenschap voetbal: 1978, 1982
• Gazzetta Sports Awards Atleta dell'anno italiano: 1978
• FIFA XI: 1979, 1986
• Gouden Schoen wereldkampioenschap voetbal: 1982
• Gouden Bal wereldkampioenschap voetbal: 1982
• Onze d'Or: 1982
• Ballon d'Or: 1982
• World Soccer Awards Player of the Year: 1982
• Champion des champions de L'Équipe: 1982
• Topscorer Europacup I: 1982/83
• World Soccer Awards 100 Greatest Players of the 20th Century: #42
• FIFA 100
• UEFA Golden Jubilee Poll: #12
• Golden Foot "Football Legends": 2007
• Hall of Fame del calcio italiano: 2016

• Lijst van spelers van Juventus FC
• Lijst van spelers van Perugia Calcio
• Lijst van spelers van Hellas Verona
• Records van de hoogste transferbedragen in de voetbalgeschiedenis

	Italië – Winnaar WK 1982 (3e titel)
1 Zoff  · 2 Baresi · 3 Bergomi · 4 Cabrini · 5 Collovati · 6 Gentile · 7 Scirea · 8 Vierchowod · 9 Antognoni · 10 Dossena · 11 Marini · 12 Bordon · 13 Oriali · 14 Tardelli · 15 Causio · 16 Conti · 17 Massaro · 18 Altobelli · 19 Graziani · 20 Rossi · 21 Selvaggi · 22 Galli · Coach: Bearzot