Nélson de Jesús Silva

De profcarrière van Dida begon in 1993 bij de Braziliaanse club Vitória. Daarna speelde hij in eigen land voor Cruzeiro en Corinthians. Zijn eerste Europese club was het Zwitserse FC Lugano. Topclub AC Milan had een oogje op Dida, vanwege zijn behendigheid met strafschoppen. In zijn eerste wedstrijd voor AC Milan tegen Leeds United in de Champions League van 2000/2001 ging hij in de fout en Dida werd teruggestuurd naar Brazilië. Corinthians nam Dida op huurbasis over, na een jaar kwam hij weer terug bij AC Milan. Ditmaal wist hij wel indruk te maken. In 2003 had Dida zijn grootste clubsucces tot hij met de Rossoneri na strafschoppen de Champions League won ten koste van Juventus.

In de Champions League-kwartfinale op 13 april 2005 raakte hij gewond toen de supporters van Inter Milaan vuurwerk gooiden omdat juist een doelpunt om onduidelijke redenen was afgekeurd en AC Milan 1-0 voorstond (terwijl het ook al de heenronde met 2-0 had gewonnen.) Dida werd geraakt op de schouder toen hij zijn doelgebied vuurwerkvrij probeerde te maken. Dida kon de wedstrijd niet uitspelen en werd vervangen door Christian Abbiati. Toen de wedstrijd na 20 minuten onderbreking weer op gang werd gefloten, gingen de supporters van Inter door met Bengaals vuurwerk te gooien. De wedstrijd werd uiteindelijk definitief gestaakt.

In 2005 speelde hij weer een Champions League-finale. Hierin kwam AC Milan met 3-0 voor tegen Liverpool. In een hectische tweede helft kwam Liverpool terug tot 3-3, en ze sleepten een penaltyserie eruit. Hierin werd Jerzy Dudek de held, omdat hij zo onconventioneel keepte. Hij ging heen en weer "dansen" op de doellijn. Hoewel Dida nog een zeer knap een penalty pakte van Riise, werden de spelers van Milan te erg afgeleid. Alleen Jon Dahl Tomasson en Kaká scoorden, Serginho, Pirlo en Shevchenko misten allen.

Dida is wellicht nog beroemder geworden in de Champions league wedstrijd tegen Celtic in 2007. Toen Celtic de 2-1 scoorde na een fout van Dida liep een supporter het veld op om Dida te bedanken. Dit deed hij door middel van een tikje tegen de wang van Dida. Het incident zag er ronduit komisch uit. Na het tikje van de fan zette Dida aanvankelijk de achtervolging in op de euforische supporter. Na een paar meter besefte de Braziliaan echter dat hij beter kon gaan liggen, om zodoende de kans te vergroten dat Celtic bestraft zou worden. Dida stortte ter aarde en verliet het veld ter brancard. Voor de slotseconden van het duel werd hij vervangen door Zeljko Kalac. Dit incident werd door de hele wereld uitgezonden en werd ook door het bestuur en coach niet in dank afgenomen. Dit kostte Dida zijn basisplaats en geloofwaardigheid. In 2010 liep zijn contract bij Milan af en hij vond lange tijd geen club. In mei 2012 keerde Dida terug naar Brazilië waar hij nog voor Portuguesa, Grêmio en SC Internacional zou voetballen.

In 2002 was Dida met Brazilië wereldkampioen geworden op het WK 2002. Hij speelde als reservedoelman achter eerste keus Marcos echter geen minuut.

Op het WK voetbal in Duitsland, speelde Dida alle wedstrijden. Hoewel Brazilië de topfavoriet was voor het toernooi, reikten ze niet verder dan de kwartfinale. Hierin werden ze verslagen door Frankrijk, met 1-0. De goal werd gemaakt door Henry in de 56e minuut. Op 2 oktober 2006 heeft Dida bedankt voor het nationale elftal van Brazilië, waarna hij tevens zijn interlandloopbaan beëindigde.

Vitória

• Campeonato Baiano: 1992

Cruzeiro

• Supercopa Masters: 1994
• Copa de Oro: 1995
• Copa do Brasil: 1996
• Copa Libertadores: 1997
• Campeonato Mineiro: 1994, 1996, 1997, 1998

Corinthians

• Campeonato Brasileiro: 1999
• Wereldkampioenschap voetbal voor clubs: 2000
• Torneio Rio-São Paulo: 2002
• Copa do Brasil: 2002

Milan[1]

• Serie A: 2003/04
• Coppa Italia: 2002/03
• Supercoppa: 2004
• UEFA Champions League: 2002/03, 2006/07
• UEFA Super Cup: 2003, 2007
• Wereldkampioenschap voetbal voor clubs: 2007

Internacional

• Campeonato Gaúcho: 2014, 2015

Brazilië

• Zuid-Amerikaans Jeugdkampioenschap: 1992
• Wereldkampioenschap voetbal onder 20: 1993
• CONMEBOL Men Pre-Olympic Tournament: 1996
• Copa América: 1999
• Wereldkampioenschap voetbal: 2002
• FIFA Confederations Cup: 1997, 2005

Individueel

• Placar Bola de Prata: 1993 (Vitória), 1996, 1998 (Cruzeiro), 1999 (Corinthians)
• Wereldkeeper van het jaar - Zilveren bal: 2005[2]
• Wereldkeeper van het jaar - Bronzen bal: 2004[3]
• Serie A Doelman van het Jaar: 2003/04
• FIFPro World XI: 2005
• FIFPro Goalkeeper of the Year: 2005
• IFFHS Best Brazilian Goalkeeper of the 21st Century[4]
• A.C. Milan Hall of Fame[5]

• Lijst van spelers van het Braziliaanse voetbalelftal

	Brazilië – Winnaar WK 2002 (5e titel)
1 Marcos · 2 Cafú  · 3 Lúcio · 4 Roque Júnior · 5 Edmílson · 6 Roberto Carlos · 7 Ricardinho · 8 Gilberto Silva · 9 Ronaldo · 10 Rivaldo · 11 Ronaldinho · 12 Dida · 13 Belletti · 14 Ânderson Polga · 15 Kléberson · 16 Júnior · 17 Denílson · 18 Vampeta · 19 Juninho Paulista · 20 Edílson · 21 Luizão · 22 Rogério Ceni · 23 Kaká · Coach: Scolari