Nederlands vrouwenvoetbalelftal

Op 16 april 1955 werd de Nederlandse Damesvoetbalbond (NDVB) opgericht en werd er op clubniveau gespeeld. De eerste officieuze interland werd op 23 september 1956 in het Stadion Mathias Stinnes in Essen gespeeld tegen West-Duitsland (2–1 nederlaag). Lenie van der Jagt scoorde het Nederlandse doelpunt. In 1971 werd de NDVB opgenomen in de KNVB.

Het Nederlands vrouwenelftal speelde voor het eerst een interland die officieel werd goedgekeurd door de UEFA en de FIFA tegen Frankrijk op 17 april 1971. In Hazebroek werd er met 4–0 verloren van de Franse vrouwen. De eerste door de KNVB goedgekeurde interland werd echter zo'n twee en een half jaar later gespeeld tegen Engeland op 9 november 1973 op Elm Park in Maidenhead. Nederland verloor dit duel met 1–0 door een doelpunt van McGroarty.[3]

9 november 1973	Engeland	1 – 0 (1 – 0)	Nederland	Opstelling Nederland:
Elm Park, Maidenhead 3.000 toeschouwers K.C. Walker	McGroarty 34'			Van de Bungelaar (60' Van Rooyen-Vernooij), Schlimbach-Smit, Popeyus, Wellenberg, Deen (36' De Kort), Andeweg-De Vroedt, De Jong-Welgraven, Fuchs, Van Hoof, Van Asdonck-Van Rooijen, Van Elderen (36' Van de Veen) Bondscoach: Bert Wouterse

De eerste overwinning volgde in het Zwitserse Schaffhausen op 11 mei 1974. Tegen Zwitserland won de Nederlandse ploeg met 0–3. Tot 1982 werd er uitsluitend op vriendschappelijke basis gespeeld. Tot die tijd bestond er nog geen officieel toernooi voor vrouwenteams. De grootste zege die geboekt werd was een 12–0-overwinning op Israël op 27 augustus 1977 in Zaandam. De grootste nederlaag werd geleden tegen Zweden. In Borås ging de Nederlandse ploeg op 26 september 1981 met 7–0 onderuit. In 1982 startten de kwalificaties voor het eerste Europees kampioenschap voor vrouwen, waaraan Nederland ook deelnam.

Ceremonie tijdens het EK 2009 in Finland

Het Nederlands vrouwenvoetbalelftal speelde zijn eerste officiële wedstrijd op 25 september 1982 tegen buurland België. In Brussel begon het elftal de kwalificatie voor het EK met een 3–2 nederlaag. Uiteindelijk eindigde het elftal achter Denemarken als tweede in de kwalificatiegroep, waarmee Oranje uitgeschakeld was. Voor de EK's van 1989, 1991 en 1993 werd de kwalificatiegroep wél overleefd, maar strandde het elftal in de kwartfinales, hetgeen destijds niet genoeg was om het eindtoernooi te bereiken. Ondertussen organiseerde de FIFA ook het eerste Wereldkampioenschap. De eerste kwalificatie daarvoor werd door de UEFA gecombineerd met de kwalificatie voor het EK van 1991. Plaatsing voor het eerste WK werd op één doelpunt gemist. Na het EK van 1997 werden de Europese kampioenschappen nog maar eens in de vier jaar gehouden in plaats van om de twee jaar zoals na 1987 het gebruik was.

In 2008 slaagde het Nederlands elftal er voor het eerst in zich te plaatsen voor een eindronde. Nadat voor het EK 2009 in de kwalificatiegroep Nederland als tweede achter de latere kampioen Duitsland geëindigd was, slaagde het team van bondscoach Vera Pauw erin Spanje over twee wedstrijden te verslaan, waarmee de kwalificatie een feit was. Op het EK eindigde Nederland als tweede in de groep achter gastland Finland. In de kwartfinales werd na strafschoppen van Frankrijk gewonnen. Engeland bleek in de halve finales uiteindelijk te sterk. Nadat in reguliere speeltijd Marlous Pieëte Nederland nog weer op gelijke hoogte had gebracht, sloegen de Engelse vrouwen vlak voor het eind van de verlenging alsnog toe.

Na het succesvolle EK volgde een kwalificatiereeks voor het WK 2011. Al vroeg bleek dat het een lastige opgave zou worden om groepswinnaar te worden, nadat in de eerste wedstrijd van Noorwegen verloren werd. De Noren werden uiteindelijk ook eerste in de poule, waardoor Nederland uitgeschakeld was. Vlak na de kwalificatiereeks werd bekend dat Zweden het EK 2013 mocht organiseren. Een domper voor Nederland, die net als voor het EK 2009 kandidaat waren om het toernooi te organiseren. Nederland kwalificeerde zich wel voor dit toernooi, maar verdween in Zweden al na de eerste ronde uit het toernooi.

Op 27 november 2014 plaatsten de Oranjevrouwen zich voor het WK 2015 in Canada. Dat is het eerste WK in hun geschiedenis. Op dat WK wisten ze de groepsfase te overleven na een overwinning (0–1) op Nieuw-Zeeland, een nederlaag (1–0) tegen China en een gelijkspel (1–1) tegen gastland Canada. In de achtste finale stuitte ze op regerend wereldkampioen Japan. Ze verloren die wedstrijd met 2–1 waardoor dit de laatste wedstrijd op het WK 2015 was.

Het Europees kampioenschap 2017 werd georganiseerd in eigen land. In de groepsfase won Nederland alle wedstrijden. Op 3 augustus 2017 bereikte het Nederlands elftal voor het eerst de finale van een Europees Kampioenschap nadat het Engeland met 3–0 wist te verslaan in de halve finale. Op 6 augustus 2017 werden de Nederlandse vrouwen Europees kampioen door met 4–2 te winnen van Denemarken. Lieke Martens werd na de finale uitgeroepen tot speelster van het toernooi.

6 augustus 2017	Nederland	4 – 2 (2 – 2)	Denemarken	Opstelling Nederland:
De Grolsch Veste, Enschede 28.182 toeschouwers Esther Staubli	Miedema  10'  89' Martens  28' Spitse  51'		6' (pen.) Nadim  33' Harder	Van Veenendaal, Van Lunteren (57' Janssen), Dekker, Van der Gragt, Van Es, (90+4' Van den Berg), Groenen, Van de Donk, Spitse, Van de Sanden, (90' Jansen), Miedema, Martens Bondscoach: Sarina Wiegman

Sherida Spitse speelde de meeste interlands

	Naam	Carrière	Interlands	Doelpunten
1	Sherida Spitse	2006 – heden	175	39
2	Annemieke Kiesel-Griffioen	1995 – 2011	156	19
3	Dyanne Bito	2000 – 2015	146	6
4	Marleen Wissink	1989 – 2006	141	0
5	Daphne Koster	1997 – 2017	139	7
6	Manon Melis	2004 – 2016	136	59
7	Loes Geurts	2005 – heden	123	0
8	Lieke Martens	2011 – heden	110	44
9	Sylvia Smit	2004 – 2013	106	30
10	Sarina Wiegman	1987 – 2001	104	3

Laatst bijgewerkt op 13 november 2019 (23:53 CET)

Vivianne Miedema is de topscorer aller tijden

Laatst bijgewerkt op 11 november 2019 (23:54 CET)

Sarina Wiegman is de meest succesvolle bondscoach.

Sarina Wiegman werd op 13 januari 2017 aangesteld als de negentiende bondscoach van het Nederlands vrouwenelftal.
Daarmee volgde ze Arjan van der Laan op, onder wie ze tot en met december 2016 assistent-coach was.

De tien coaches met de meeste wedstrijden:

	Naam	Periode(s)	Wedstrijden
1	Vera Pauw	2004 – 2010	73
2	Roger Reijners	2010 – 2015	65
3	Ruud Dokter	1995 – 2000	64
4	Sarina Wiegman	2017 – heden	63
5	Bert van Lingen	1979 – 1986, 1989 – 1991	46
6	Frans de Kat	2001 – 2004	27
7	Jan Derks	1991 – 1994	19
8	Arjan van der Laan	2015 – 2016	16
9	Piet Buter	1987 – 1989	15
10	Ruud de Groot	1977 – 1978	8
	Andries Jonker	2001

 Huidige coach

Laatst bijgewerkt op 13 november 2019 (23:55 CET)

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met Nederland - Slovenië op 12 november 2019.

Onderstaande is de selectie voor het Tournoi de France van 4 tot en met 10 maart.

Nr.	Naam	Wed.	Dlpnt.	Club	Debuut
Doel
1	Sari van Veenendaal 30 jaar	66	0	Atlético Madrid	2011
16	Lize Kop 22 jaar	1	0	Ajax	2018
23	Loes Geurts 34 jaar	123	0	Kopparbergs/Göteborg FC	2005
Verdediging
3	Stefanie van der Gragt 27 jaar	63	9	FC Barcelona	2013
4	Merel van Dongen 27 jaar	39	1	Real Betis Sevilla	2015
5	Kika van Es 28 jaar	62	0	Everton LFC	2009
6	Anouk Dekker 33 jaar	85	7	Montpellier	2009
18	Danique Kerkdijk 23 jaar	14	0	Brighton & Hove Albion	2015
20	Dominique Bloodworth 25 jaar	60	2	VfL Wolfsburg	2014
	Lynn Wilms 19 jaar	1	0	FC Twente	2019
	Aniek Nouwen 21 jaar	5	0	PSV	2019
Middenveld
8	Sherida Spitse 29 jaar	175	39	Vålerenga	2006
10	Daniëlle van de Donk 28 jaar	102	21	Arsenal	2010
12	Victoria Pelova 20 jaar	7	0	Ajax	2018
14	Jackie Groenen 25 jaar	58	3	Manchester United FC	2016
15	Inessa Kaagman 24 jaar	2	0	Everton LFC	2019
19	Jill Roord 22 jaar	54	5	Arsenal	2015
Aanval
7	Shanice van de Sanden 27 jaar	75	18	Olympique Lyonnais	2008
9	Vivianne Miedema 23 jaar	87	69	Arsenal	2013
11	Lieke Martens 27 jaar	110	44	FC Barcelona	2011
13	Renate Jansen 29 jaar	40	3	FC Twente	2010
21	Lineth Beerensteyn 23 jaar	52	11	Bayern München	2016
	Ashleigh Weerden 20 jaar	2	0	FC Twente	2019
	Joëlle Smits 20 jaar	0	0	PSV