Meidoorn

Meidoorn (Crataegus) is een geslacht uit de rozenfamilie (Rosaceae). Het geslacht wordt ook wel haagdoorn of steendoorn genoemd. Het zijn struiken die van nature in Europa, Noord-Amerika, Azië en Noord-Afrika voorkomen. Sommige soorten komen ook als boom voor. De meidoorn werd vanwege de doornen op de takken veel gebruikt in hagen als afscheiding voor het vee. Op sommige plaatsen zoals in het gebied de Maasheggen in het noordoosten van Noord-Brabant is dat nog goed te zien. Het hout is hard en fijn van structuur.

Meidoorn
Meidoorn
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Fabiden
Orde:Rosales
Familie:Rosaceae (Rozenfamilie)
Geslacht
Crataegus
L. (1753)
Afbeeldingen Meidoorn op Wikimedia Commons
Meidoorn op Wikispecies
Portaal    Biologie

Het geslacht omvat honderden soorten, daarvan komen in de Benelux drie soorten inheems voor. Dit zijn de eenstijlige meidoorn (Crataegus monogyna , synoniem: Crataegus oxycantha), de tweestijlige meidoorn (Crataegus laevigata) en de koraalmeidoorn (Crataegus rhipidophylla synoniem Crataegus rosiformis). Er komt ook een hybride van eenstijlige en tweestijlige meidoorn in het wild voor, de Crataegus × macrocarpa.

Eenstijlige meidoorn

Daarnaast worden de hybriden Crataegus × lavalleei en de uit China afkomstige Crataegus persimilis als sierboom aangeplant.

Kenmerken

De eenstijlige meidoorn kan een tot 10 m hoge boom worden, terwijl de tweestijlige meidoorn een struik is die tot 4,5 m hoog wordt. Ze bloeien in mei/juni met sterk geurende bloemen. Aan de takken zitten doornen.

Als sierboom wordt van de tweestijlige meidoorn het ras 'Paul's Scarlet' aangeplant. Deze heeft gevulde, rozerode bloemen en vormt geen vruchten. Door de gevulde bloemen is deze meidoorn minder gevoelig voor bacterievuur (Erwinia amylovora). De boom wordt tot 6 meter hoog. De boom wordt door oculeren vermeerderd op de onderstam van de andere soorten.

Ziekten

De meidoorn is evenals de peer en de mispel vatbaar voor bacterievuur. Hierdoor zijn veel meidoornhagen verdwenen. Vooral meidoorns die oorspronkelijk uit Italië afkomstig waren, bleken vatbaar. De meidoorn mag daarom in bepaalde gebieden ter bescherming van de fruit- en boomteelt niet meer aangeplant worden.

Ecologische waarde

De meidoorn is door de doorns redelijk beschermd tegen de vraat van grote grazers. Bovendien stelt hij andere vegetatie, zoals de eik, in staat onder zijn bescherming uit te groeien in gebieden waar grazers actief zijn. Het is een plant die onder andere veel voorkomt langs bosranden.

De meidoorn is een waardplant van de meidoornstippelmot, meidoornvouwmot, meidoornspanner, meidoornmot, bastaardsatijnvlinder, koningspage, meidoornkielwants, meidoornhaantje, penseelkever en groene appeltakluis.

Vermeerdering

De plant vermeerdert zich door zaad en door stekken.

Soorten en kweekvormen

Men onderscheidt diverse soorten en kweekvormen. Van de grondvorm:

  • Crataegus carrierei
  • Crataegus grignonensis

Van de rechtopgaande variëteit:

Van de rode variëteit:

Zie ook
  • Bloesem van eenstijlige meidoorn
  • Bloesem van eenstijlige meidoorn
  • Vruchten van eenstijlige meidoorn
  • Takdoorns bij eenstijlige meidoorn
Zie de categorie Crataegus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.