Matra Murena

De Murena kwam in september 1980 op de markt, als opvolger van de Matra Bagheera. De carrosserie, getekend door Antonis Volanis, was van met glasfiber versterkt polyester. Door het chassis thermisch te verzinken werd het roestprobleem, dat de Bagheera zo berucht maakte, vrijwel opgelost. Het unieke driezitsconcept en de middenmotor bleven, maar de aluminium achteras van de Bagheera werd vervangen door een conventioneel stalen exemplaar. De versnellingsbak met vijf versnellingen was afkomstig van de Citroën CX, de voorwielophanging en stuurinrichting waren van Simca. Oorspronkelijk was de tweeliter-Renault Douvrin-motor (o.a. toegepast in de Citroën CX 20) voorzien, maar Renault stond het gebruik hiervan niet toe, omdat ze concurrentie vreesden met hun eigen Renault Fuego.[1]

Er waren drie versies leverbaar, een instapmodel Murena 1.6 met de 1592cc Simca type 315-motor van de Talbot Solara, gevolgd door een luxere versie Murena 2.2 met de 2155cc Simca type 180-motor van de Talbot Tagora. Van de laatste serie, de S-uitvoering werden slechts 480 exemplaren gebouwd. Ze werden door de Matra-fabriek voorzien van twee dubbele Solex-carburateurs, scherpere nokkenas, lichter vliegwiel, gewijzigd uitlaatspruitstuk en andere ontsteking. De S-uitvoering had meer bij het model passende prestaties. Deze S-uitvoering is herkenbaar aan het chassisnummer dat met EX750 begint.

Qua uitrusting zijn er voor de Murena 1.6 6Jx14-lichtmetalen velgen (standaard werden 5,5Jx13-stalen velgen geleverd), getint glas en elektrisch bedienbare portierramen als optie te verkrijgen; bij de Murena 2.2 zijn deze standaard. Tevens heeft de 2.2 een console voor de versnellingspook, velours bekleding en een verstelbare voetenbank voor de passagiers. Uiterlijk verschilt de 2.2 alleen door een iets lagere achtervering en de "2.2" aanduiding op de B-stijl en rechts op het dashboard. Op de S-uitvoering werden side-skirts en een achterspoiler gemonteerd,

De Murena heeft, net als de Bagheera, verschillende bandenmaten voor en achter. De auto's met 13-inch-velgen werden met Michelin XVS-banden geleverd (175/70HR13 voor, 195/70HR13 achter), die met 14 inch-velgen met Pirelli P6 (185/60HR14 voor, 195/60HR14 achter).[2]

Interieur van een Murena 2.2 uit modeljaar 1982

De Murena was in eerste instantie alleen leverbaar in de kleur Platine (beige metallic), pas tegen het eind van modeljaar 1981 werden er Murena's in andere kleuren geleverd. De meeste Murena's die thans rondrijden, zijn al eens overgespoten, omdat de lak na verloop van tijd onder invloed van uv-licht gaat verkleuren.

Opvallend was, dat de 2.2-modellen een andere soort en kwaliteit bekleding hadden, de 1.6 had stof met een pied de poule-motief, de 2.2 had een effen velours bekleding met knopen. In modeljaar 1981 was de Murena uitsluitend met een bruin interieur leverbaar, vanaf modeljaar 1982 behoorde ook een zwart interieur met grijze stof tot de mogelijkheden. In modeljaar 1983 werd een andere stof (Trèves, grijs/zwart of lichtbruin/donkerbruin gestreept) bij de 2.2 toegepast. De 2.2S ten slotte (modeljaar 1984) had alleen de grijs/zwart gestreepte bekleding en een volledig zwart interieur, waarbij zelfs de bekleding op het dashboard vervangen was door zwart kunstleer.

De volgende kleuren zijn af-fabriek geleverd:[3][4]

* : Metalliclak
**: Een modeljaar begint in de zomer van het voorafgaande jaar, modeljaar 1984 al in juni 1983. Modeljaren zijn te herkennen aan een lettercode in het chassisnummer; BX = 1981, CX = 1982, DX = 1983 en EX = 1984 (allen Murena 2.2S)

Murena 2.2S motor in originele staat

Ondanks de verbeterde kwaliteit (roestbescherming) en krachtiger motoren ten opzichte van de Bagheera, was de Murena geen commercieel succes. Met name de hoge prijs, het feit dat de hot hatch in de mode was (voor minder geld was de VW Golf GTI te koop, met vergelijkbare prestaties) en het gemis van een echt sportieve motor maakten dat de verkoopcijfers achterbleven.[5] Matra presenteerde in november 1981 de Murena 4S, met een op basis van de 2.2 ontwikkelde 180 pk sterke motor met vier kleppen per cilinder, met een topsnelheid van 230 km/h en een acceleratie van 0–100 km/h in 7,2 seconden. De PSA-directie blokkeerde dit voorstel en het bleef bij twee prototypes, een blauw exemplaar met de 2.2 S-motor en een gele Murena met de 180 pk sterke 2.2-motor. Beide auto's bestaan nog in collecties. Er was tevens een prototype met de Matra V12-motor uit de Formule 1, maar dit prototype is vernietigd.[6]

Uiteindelijk kwam er in 1982 een tuningkit genaamd "Préparation 142", bestaande uit twee Solex 40ADDHE-carburateurs, een scherpere nokkenas en een afgedraaid vliegwiel, voor de 2.2-motor beschikbaar, waarmee het vermogen op 142 pk en de topsnelheid op 210 km/h kon worden gebracht. Tevens hoorden bij deze kit in de kleur van de auto gespoten side-skirts en een zwarte achterspoiler. Er zijn drie demonstratie-auto's gebouwd met deze tuningkit; de enige Murena's die door de fabriek in de kleur zwart zijn gespoten. Omdat montage van deze tuningkit 25 werkuren in beslag nam, was ook dit geen groot succes. In het allerlaatste modeljaar 1984 (feitelijk alleen juni en juli 1983) werd de Murena uitsluitend met deze kit gebouwd, als Murena 2.2 S. Een originele S kan men herkennen aan het chassisnummer ('EX' geeft modeljaar 1984 weer), de RDW houdt deze typen niet uit elkaar en geeft alle ingevoerde Murena 2.2 tegenwoordig als type-aanduiding TALBOT MURENA 2.2 S mee op het kentekenbewijs.

Er zijn later door hobbyisten en tuners[7] verdere opvoersets ontwikkeld. Omdat de 2.2-motor de basis vormde van de motor in de Peugeot 505 Turbo, zijn er op relatief eenvoudige wijze enkele Murena's met deze turbomotoren omgebouwd. Tevens is er door Matraspecialist Carjoy een kit ontwikkeld, waarbij de motor wordt vervangen door een 184 pk sterke drieliter-V6-motor uit de Alfa Romeo 164.[8] Er is minimaal één Matra Murena uitgerust met het blok van een Mazda RX-7.[9]

Matra had het ontwerp voor een MPV klaarliggen, dat de opvolger moest worden van de Matra Rancho. PSA werd geplaagd door financiële problemen en had geen interesse, maar Renault zag wel brood in dit ontwerp en nam in 1982 het aandeel in de autofabriek van PSA over. Er bestaat een hardnekkige mythe dat Renault hierop eiste dat de Murena uit productie werd genomen. De werkelijke reden dat productie van de Murena gestaakt werd, was dat Matra slechts over één productielijn beschikte. De Murena moest hiervan wijken, zodat plaats gemaakt kon worden voor de auto die als Renault Espace op de markt gebracht werd en uiteindelijk een veel groter commercieel succes was.

In juli 1983 is de productie, na 10.680 exemplaren (5.640 Murena 1.6, 4.560 Murena 2.2 en 480 Murena 2.2 S) gestaakt. Hierna is er nooit meer een auto op de markt gekomen met de merknaam Matra, hoewel het typeplaatje onder de motorkap van de Espace (tot en met 2002) en de Renault Avantime als producent Matra Automobile vermeldt.

Lpg-tank in een Matra Murena

Er zijn in Nederland ongeveer 200 exemplaren van de Matra Murena 1.6 en 2.2 nieuw verkocht (de prijs was 36.900 Nederlandse gulden in 1982, omgerekend 16.744 euro); de Murena 2.2 S is nooit in Nederland geleverd. Omdat de auto inmiddels ruim 30 jaar uit productie is, zijn onderdelen niet meer bij Peugeot-dealers te krijgen. Het motortype, dat in de Murena 1.6 is toegepast, werd tot 1992 in de Peugeot 309 gebruikt.

Het is mogelijk om een lpg-tank te bouwen voor in de Murena, om zo de brandstofkosten te drukken. Door het vervallen van de vrijstelling motorrijtuigenbelasting voor oldtimers is dit nog nauwelijks interessant.

De Murena is in België eveneens nieuw verkocht, de 1.6 kostte 310.000 Belgische frank (omgerekend 7.685 euro), de 2.2 werd voor 365.000 Belgische frank (omgerekend 9.048 euro) verkocht[10] Noch over de verkoop van de Murena in België, noch over het aantal in dat land aanwezige exemplaren, zijn aantallen bekend. Wel bestaat er een z.g. Belgische variant van de plastic omranding van de versnellingspook. Hierbij zit de chokeknop aan de rechterkant, terwijl op alle andere markten de chokeknop aan de linkerkant zit. De reden hiervoor is is dat in België tot 1982 een regel bestond dat de versnellingspook een bepaalde afstand tot de deur moest hebben, door de chokeknop aan de rechterkant te plaatsen is dit bewerkstelligd.

• De meest zeldzame versie is de Murena 1.6 in de kleur Jaune Mimosa (22 exemplaren), op de voet gevolgd door de Murena 1.6 in de kleur Cannelle (71 exemplaren).[11]
• Een Murena 2.2 S in uitstekende staat kan wel 16.000 euro opbrengen.[12]

Zie de categorie Talbot-Matra Murena van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.