Lolita (1962)

De 45 jaar oude professor Humbert Humbert (James Mason) raakt smoorverliefd op een meisje van 14. Hij besluit te gaan trouwen met haar moeder om zo dichter bij haar te komen. Wanneer de moeder bij een verkeersongeval om het leven komt, werkt dat alleen maar in zijn voordeel. Het meisje is nu emotioneel afhankelijk van hem en hij kan daar gemakkelijk gebruik van maken. Helaas blijkt het meisje later een andere vriend te hebben en de professor blijft alleen achter.

Naast dit plot heeft het verhaal een surrealistisch tintje. De professor wordt voortdurend opgefokt door een schizofreen alter-ego dat hem steeds lastigvalt. De professor wordt zo boos op de hallucinante verschijning dat hij hem doodschiet. Deze persoon zoekt dekking achter een schilderij met daarop een afbeelding van de professor, maar die schiet dwars door het doek van het schilderij heen. De afbeelding van de professor wordt hierbij zelf stukgeschoten en het bloed van de verschijning druipt door de kogelgaten over de afbeelding. Met dit symbolische einde wilde Kubrick duidelijk maken dat met de dood van de verschijning de professor zichzelf ook doodt. Nadat de professor zijn waanbeeld heeft vermoord, is de film afgelopen. Tijdens de aftiteling wordt verteld dat professor Humbert veroordeeld werd voor moord en in de gevangenis aan een hartstilstand overleed. Met deze moord begint de film, waarna in flashbacks terugverteld wordt naar het einde.

Lolita werd ten tijde van de premières bedolven onder kritiek. De film zou pedofilie verheerlijken en een overdaad aan erotische scènes bevatten. In verschillende landen werd de film daarom gecensureerd. In realiteit komen bloot en seks nooit expliciet in beeld. Erotisch heftiger dan de openingsbeelden, waarin professor Humbert de tenen van Lolita met nagellak beschildert, worden de beelden niet. Wel bevat de film seksuele symboliek en kleine beeldgrapjes die in het begin van de jaren 1960 als gewaagd werden beschouwd.