Lijst van National Historic Sites of Canada in Newfoundland en Labrador

Dit is een lijst van National Historic Sites in de Canadese provincie Newfoundland en Labrador. Er bevinden zich 46 National Historic Sites in Newfoundland en Labrador, waarvan er 10 beheerd worden door Parks Canada (hieronder aangeduid door het beverpictogram ).[1] Fort Amherst, Fort Townshend en Signal Hill waren in 1951 de eerste sites van de provincie die door Canada erkend werden als National Historic Site.

National Historic Sites
Site[1] Datum Erkenning Locatie Beschrijving Afbeelding
Battle Harbour Historic District[2] c. 1770–80 (opgericht) 1996 Battle Harbour Een goed voorbeeld van een traditioneel Newfoundlands vissersdorpje. De gebouwen, constructies en open ruimtes doen denken aan de typische 19e- en vroeg-20e-eeuwse vissersdorpen
Boyd's Cove Beothuk[3] c. 3000 v. Chr. (menselijke bewoning) 1995 Boyd's Cove Een belangrijke archeologische site die veel heeft bijgedragen over de kennis van het Beothukvolk en hun neergang
Cable Building[4] 1913 (afgewerkt) 2008 Bay Roberts Newfoundland was een belangrijk telecommunicatiecentrum aan het begin van de 20e eeuw omdat het de kortste verbinding tussen Noord-Amerika en Europa bood. Het gebouw was het belangrijkste relais voor het transatlantische netwerk van de Western Union Telegraph Company
Cape Pine Lighthouse[5] 1851 (afgewerkt) 1974 Cape Pine Eerste van een reeks geprefabriceerde ijzeren vuurtorens (voor transport naar en montage op ruige locaties) die in de 19e eeuw op Newfoundland opgetrokken werd. Het eerste landingslicht gebouwd op de gevaarlijke zuidkust van het schiereiland Avalon om scheepvaart door de Cabotstraat te begeleiden
Cape Race Lighthouse[6] 1907 (afgewerkt) 1975 Cape Race Ten tijde van de bouw van deze vuurtoren was dit de belangrijkste aan de gevaarlijke zuidkust van het schiereiland Avalon. Hij huisvestte een van de krachtigste verlichtingsapparaten ter wereld
Cape Spear Lighthouse[7] 1835 (afgewerkt) 1962 Cape Spear De oudste nog bestaande vuurtoren in Newfoundland, gebouwd op het meest oostelijke punt van Noord-Amerika. Gebouwd in 1835 door de Kolonie Newfoundland om de nadering van de haven van St. John's aan te geven
Castle Hill[8] 1692 (opgericht) 1968 Placentia De overblijfselen van Franse en Britse vestingwerken met uitzicht op de stad. De verdedigingen speelden een belangrijke rol in zowel de lokale verdediging als de grotere militaire belangen van Frankrijk en Groot-Brittannië in Atlantisch Canada
Christ Church / Quidi Vidi Church[9] 1842 (afgewerkt) 1966 St. John's Een bescheiden, houten kerk, gelegen op een steile heuvel met uitzicht op de haven van Quidi Vidi. Vertegenwoordiger van de snel verdwijnende architectuur van de 19e-eeuwse outports
Colony of Avalon[10] 1621 (opgericht) 1953 Ferryland Best bewaarde vroege Engelse nederzetting in Canada
Crow's Nest Officers' Club[11] 1942 (opgericht) 2011 St. John's De club werd tijdens de Tweede Wereldoorlog geopend voor zeegaande geallieerde officieren en liet de matrozen een deel van de muur versieren als aandenken aan hun schip. De club blijft, samen met zijn militaire memorabilia en kunstwerken, een gedenkteken voor de inspanningen van de oorlog op zee
Fort Amherst[12] 1777 (opgericht) 1951 St. John's De site van het Britse fort gebouwd om de monding van de haven van St. John's te bewaken, waarvan er geen zichtbare overblijfselen zijn. Genoemd naar William Amherst die St. John's heroverde op de Fransen in 1762
Fort Townshend[13] 1773 (opgericht) 1951 St. John's Een archeologische site op de voormalige locatie van een Brits fort dat diende als het hoofdkwartier van het garnizoen van Newfoundland van 1779 tot 1871. De site is nu de locatie van The Rooms
Fort William[14] 1697 (opgericht) 1952 St. John's De plaats van een fort dat diende als het oorspronkelijke hoofdkwartier van het Britse garnizoen in Newfoundland, en dat driemaal werd aangevallen door de Fransen. Het fort vertegenwoordigde de eerste officiële militaire aanwezigheid in St. John's, hoewel het in 1770 door Fort Townshend werd verdrongen en in 1881 werd afgebroken
Gebouw van de Bank of British North America[15] 1850 (afgewerkt) 1990 St. John's Een bakstenen gebouw van drie en een halve verdieping met mansardedak en Italiaanse kenmerken dat van 1849 tot 1985 veel van de grootste banken van Newfoundland huisvestte. Nauw verbonden met de evolutie van het bankwezen in Newfoundland
Government House[16] 1831 (afgewerkt) 1982 St. John's Een landhuis in palladiaanse stijl, oorspronkelijk gebouwd voor Thomas Cochrane, de eerste burgerlijke gouverneur van de Kolonie Newfoundland. De bouw markeerde de overgang van de kolonie van een marine- naar een burgerlijk bestuur en het huis dient sindsdien als de ambtswoning van de gouverneurs en vicegouverneurs van Newfoundland.
Harbour Grace Court House[17] 1830 (afgewerkt) 1966 Harbour Grace Een stenen gebouw van twee verdiepingen dat wordt gekenmerkt door een gespleten trap op de voorgevel. Het oudste nog bestaande openbare gebouw in de provincie
Hawthorne Cottage[18] 1830 (afgewerkt) 1978 Brigus Een pittoresk landhuis met een wrap-aroundveranda dat de thuis van poolreiziger Robert Bartlett was
Hebron Mission[19] 1829 (opgericht) 1976 Hebron Een complex van gekoppelde gebouwen, waaronder een kerk, een zendingshuis en een winkel, allemaal in een door de Duitsers beïnvloedde bouwstijl. Een Moravisch centrum van godsdienstonderwijs aan de plaatselijke Inuit, dat ook commerciële en medische doeleinden diende
Hopedale Mission[20] 1782 (opgericht) 1970 Hopedale Een complex van grote, houten gebouwen gebouwd door de Moravische Kerk. Herdenkt de interactie tussen de Inuit van Labrador en de missionarissen en is een vertegenwoordiger van Moravische missie-architectuur in Labrador
Hoornsteengroeves van Kitjigattalik–Ramah[21] 3000 v. Chr.–1400 na Chr. 2015 Torngat Mountains National Park Steengroeve van unieke hoornsteen die op grote schaal verhandeld werd in Oost-Amerika
Indian Point[22] c. 200 v. Chr.–ca. 1820 1978 Red Indian Lake Goed gedocumenteerde Beothuksite
Kathedrale basiliek van Sint-Johannes de Doper[23] 1855 (afgewerkt) 1983 St. John's Stenen kathedraal, gebouwd in Lombardisch-neoromaanse stijl, die een belangrijke rol gespeeld heeft in de religieuze, politieke en sociale geschiedenis van de provincie
L'Anse Amour[24] c. 6100 v. Chr. 1978 L'Anse Amour Een van de grootste en langst gebruikte Indiaanse bewoningsites van Labrador. Vroegst bekende begrafenismonument in de Nieuwe Wereld
L'Anse aux Meadows[25] c. 1000 na Chr. 1968 St. Anthony De enige gekende nederzetting opgericht door Vikingen in Noord-Amerika, met het vroegste bewijs van Europeanen in Canada. Erkend als werelderfgoedsite.
Mallard Cottage[26] c. 1820 (afgewerkt) 1983 St. John's Een huis in houtskeletbouw met schilddak en een centrale schoorsteen, typerend voor de volkshuisvesting gebouwd door Ierse immigranten in de eerste helft van de 19e eeuw
Murenlandschap van Grates Cove[27] 1790 (opgericht) 1995 Grates Cove Een grasachtig landschap van ruim 60 hectare op een winderige landtong. Kleine vruchtbare tuinen, afgebakend door stenen muren, vormen een zeldzaam overlevend voorbeeld van een gemeenschappelijk systeem van land- en gemeenschapsorganisatie uniek voor Newfoundland
Murray Premises[28] 1849 (afgewerkt) 1976 St. John's Een complex van drie voormalige magazijnen. Gedenkteken van de kantoren en pakhuizen die ooit de haven van St. John's omzoomden en van de lange traditie van de zeehandel van de stad
Okak[29] c. 5550 v. Chr. (eerste menselijke bewoning) 1978 Okak Zestig archeologische vindplaatsen, daterend vanaf 5550 v. Chr., die representatief zijn voor bewoning van de Maritiem-Archaïsche cultuur tot en met de Labrador-Inuit. Tevens locatie van de op een na oudste Moravische missie in Labrador, gesticht in 1776 en verlaten in 1919
Port au Choix[30] 1970 Port au Choix Twee uitzonderlijke zeldzame en rijke precolumbiaanse archeologische sites, de ene een Maritiem-Archaïsche begraafplaats en de andere een bewoningssite in Paleo-Eskimo's.
Port Union Historic District[31] 1916 (opgericht) 1998 Trinity Bay North Het enige dorp in Canada dat gesticht is door een vakbond. Het door de Fishermen's Protective Union langs een lege kuststrook gebouwde dorp staat bekend voor zijn commercieel succes ondanks de aanwezigheid van stevige concurrentie van commerciële handelaars
Red Bay[32] c. 1550 (oprichting walvishaven) 1979 Red Bay Een werelderfgoedsite en de locatie van een van de grootste walvishavens die tussen 1550 en 1620 gebruikt werd door Baskische walvisjachtexpedities vanuit Frankrijk en Spanje. Goed bewaarde overblijfselen van de 16e-eeuwse walvisjachtactiviteiten, zowel op het land als in het water van de haven
Rennie's Mill Road Historic District[33] 1846 (opgericht) 1987 St. John's Oorspronkelijk een voorstad met grote, houten huizen, voornamelijk van de late 19e tot het begin van de 20e eeuw. Een opmerkelijk homogene groepering van woningen van de hoge middenklasse, geassocieerd met prominente Newfoundlanders uit die tijd
Ryan Premises[34] 1857 (opgericht) 1987 Bonavista Een cultuurlandschap met residentiële en commerciële structuren die typerend zijn voor een 19e-eeuwse handelssgerichte outport van Newfoundland, nog steeds in hun oorspronkelijke omgeving aan zee gelegen
Sint-Johannes de Doperkathedraal[35] 1850 (afgewerkt) 1979 St. John's Een prachtige stenen kathedraal ontworpen door George Gilbert Scott voor de oudste Anglicaanse parochie van Canada. Een nationaal significant voorbeeld van neogotische architectuur en een dat voldoet aan de principes van Cambridge Camden Society
Speksteengroeves van Fleur de Lys[36] c. 400 na Chr. 1982 Fleur de Lys Speksteen was een belangrijke grondstof voor veel inheemse gemeenschappen in Newfoundland, voornamelijk gebruikt voor kommen en olielampen. Deze archeologische site bewaart aanzienlijk bewijsmateriaal over ontginningstechnieken van de Dorsetcultuur
St. John's Court House[37] 1904 (afgewerkt) 1981 St. John's Een gerechtsgebouw in neoromaanse stijl dat opgetrokken is in graniet en zandsteen. Het grootste gerechtsgebouw in de provincie en vertegenwoordiger van het rechtsstelsel in Newfoundland
Kerkprovincie van St. John's[38] / 2008 St. John's Gebouwen en landschapskenmerken geassocieerd met de rooms-katholieke, anglicaanse, verenigde (voorheen methodistische) en presbyteriaanse denominaties. Vertegenwoordiger van de betrokkenheid van christelijke instellingen in de geschiedenis en het politieke leven van St. John's en de provincie
Kustverdedigingswerken van St. John's uit de Tweede Wereldoorlog (Atlantic Bulwark)[39] 1939 (opgericht) 1993 St. John's St. John's diende als de belangrijkste Noord-Amerikaanse basis voor trans-Atlantische escorts tijdens de Tweede Wereldoorlog. Canadese en Amerikaanse pistoolbatterijen en Canadese luchtmacht-eskadrons beschermden de haven van St. John's
St. Patrick's Church[40] 1881 (afgewerkt), 1914 (torenspits) 1990 St. John's Een bekend voorbeeld van neogotische architectuur in Canada. Het ontwerp weerspiegelt de sterke banden tussen Ierland en Newfoundland, evenals de invloed van de Victoriaanse architectuur op koloniale kerken
St. Thomas Rectory / Commissariat House and Garden[41] 1821 (afgewerkt) 1968 St. John's Een houten gebouw dat door het Corps of Royal Engineers voor het Britse militaire garnizoen gebouwd is. Na 1870 diende het als de pastorie voor de Oude Garnizoenkerk
Signal Hill[42] 1660 (begin militaire rol) 1951 St. John's Een grote heuvel die de toegang tot de haven van St. John's omlijst, te herkennen aan het profiel van Cabot Tower. De site speelde een belangrijke rol in Canada's defensie- en communicatiegeschiedenis
Tilting[43] 1730 (opgericht) 2003 Tilting Een vissersdorp (outport) op Fogo Island. Illustratief voor de aanpassing van Ierse nederzettingspatronen aan Newfoundland en een zeldzaam overlevend voorbeeld van landschapselementen uit het midden van de 18e eeuw
Voormalig hoofdkwartier van Newfoundland Railway[44] 1903 1988 St. John's Een stenen gebouw met twee en een halve verdieping dat zowel designelementen uit de Second Empire- als de Châteaustijl heeft. Herdenkt de belangrijke rol die de Newfoundland Railway speelt in de sociale, economische en politieke geschiedenis van de provincie
Voormalig treinstation van Carbonear[45] 1918 (afgewerkt) 1988 Carbonear Een houten gebouw met één verdieping, een schilddak en een overhangende dakrand. Vertegenwoordiger van de stations op de Newfoundland Railway
Water Street Historic District[46] 1847 (begin van heropbouw na het Great Fire) 1987 St. John's Twintig 19e-eeuwse handelsgebouwen aan Water Street in de buurt van de haven. Vertegenwoordiger van de bedrijven die verbonden zijn met de visserij in Newfoundland en de Atlantische handel
Winterholme[47] 1907 (afgewerkt) 1991 St. John's Een huis oorspronkelijk gebouwd voor de lokale zakenman Marmaduke Winter; een bekend voorbeeld van een conservatieve benadering van de Queen Anne Revivalstijl in de Canadese huisarchitectuur

Referenties
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.