Brits Noord-Amerika

Brits Noord-Amerika was de onofficiële benaming van de koloniën van Groot-Brittannië op het Noord-Amerikaanse vasteland na de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.

British North America
Onderdeel van het Britse Rijk
←  1783 – 1791  →
Algemene gegevens
TalenEngels
Religie(s)Anglicaanse Kerk

Term

De officiële benamingen van de Britse koloniën in Noord-Amerika waren Brits Amerika en Brits West-Indië tot 1783, toen Groot-Brittannië de Verenigde Staten als onafhankelijk land erkende. Daarna werd de term Brits Noord-Amerika (of simpelweg Canada) gebruikt om de overgebleven Britse bezittingen op het Amerikaanse vasteland aan te duiden (De term was al in onbruik geraakt voor het verschijnen van het Durham Report in 1839).

Territorium

Aan het begin van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog bestond Brits Amerika uit twintig koloniën ten noorden en oosten van het vice-koninkrijk Nieuw-Spanje. Na de vrede van Parijs bleven de gebieden ten noorden van de 49e breedtegraad Brits (de definitieve grens werd vastgelegd in het Verdrag van 1818) en hieruit ontstond tussen 1867 en 1873 Canada (met uitzondering van Newfoundland, dat in 1949 als tiende provincie tot Canada toetrad).

Britse koloniën in Noord-Amerika in 1763

Britse koloniën in Noord-Amerika na 1785

Zie ook
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.