José Joaquín Rojas

Rojas maakte zijn profdebuut in 2006, bij Astana-Würth. Een jaar later maakte hij de overstap naar Caisse d'Epargne. Hij maakte in 2009 zijn Tourdebuut. In de Ronde van Frankrijk in 2011 droeg hij bij elkaar drie dagen het groen, en uiteindelijk werd hij tweede in het puntenklassement, nadat hij tal van ereplaatsen bij elkaar had gesprokkeld (waaronder twee derde plaatsen).

In 2015 werd bij een medische routinecontrole een hartafwijking, meer specifiek het syndroom van Wolff-Parkinson-White, geconstateerd. Op 18 november onderging Rojas hiervoor een ablatie.[1] Zijn rentree maakte Rojas in januari 2016 in de Tour Down Under, waar hij negende werd in de eerste etappe. In juni van dat jaar werd Rojas voor de tweede maal in zijn carrière nationaal wegkampioen.

Tijdens de Vuelta van 2016 verrichtte hij veel werk voor kopman Nairo Quintana. Hij was er echter niet meer bij toen de Colombiaan met de rode trui naar Madrid reed. Een dag voor het einde moest Rojas opgeven na een zware val. Hij schoof in een afdaling hard onder een vangrail door, maar raakte deze ook. Bij de val heeft hij een open scheenbeenbreuk en een gebroken kuitbeen opgelopen.

• 2005 – Liberty Seguros-Würth Team (stagiair vanaf 1-8)
• 2006 – Astana-Würth Team[2]
• 2007 – Caisse d'Epargne
• 2008 – Caisse d'Epargne
• 2009 – Caisse d'Epargne
• 2010 – Caisse d'Epargne
• 2011 – Movistar Team
• 2012 – Movistar Team
• 2013 – Movistar Team
• 2014 – Movistar Team
• 2015 – Movistar Team
• 2016 – Movistar Team
• 2017 – Movistar Team
• 2018 – Movistar Team
• 2019 – Movistar Team
• 2020 – Movistar Team

Zie de categorie José Joaquín Rojas van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.