Ivica Olić

Hij tekende in januari 2009 een contract dat hem per juli dat jaar voor drie seizoenen verbond aan FC Bayern München. Dat lijfde hem zo transfervrij in.[1] In 2002 debuteerde hij in het Kroatisch voetbalelftal, waarvoor hij honderd interlands speelde.

Olić speelde eerder voor onder meer NK Zagreb, Dinamo Zagreb, CSKA Moskou en Hamburger SV. In 2002 werd hij topschutter van - en landskampioen met NK Zagreb. Het jaar daarop won hij beide titels opnieuw, maar ditmaal bij - en met Dinamo Zagreb. In 2005 werd Olić Russisch landskampioen en won hij de Beker van Rusland met CSKA Moskou. In datzelfde jaar veroverde hij met CSKA de UEFA Cup 2004/05.

Op 27 april 2012 werd bekendgemaakt dat Olić transfervrij naar VfL Wolfsburg vertrok. Hij tekende daar een contract voor twee jaar.

Olić is afkomstig uit de jeugdopleiding van Marsonia. In zijn eerste seizoen speelde de aanvaller negen wedstrijden in het eerste, maar degradeerde daarmee wel naar de tweede Kroatische competitie. Het seizoen daarop begon Olić goals te maken. Ondanks zijn negen goals dat seizoen degradeerde Marsonia weer naar een divisie lager. In zijn derde seizoen vertrok Olić naar Duitsland, richting Hertha BSC. In zijn eerste seizoenshelft speelde Olić twee wedstrijden. Na een heel seizoen zonder wedstrijden dat volgde, koos Olić voor een terugkeer naar Marsonia, dat inmiddels weer naar de tweede Kroatische divisie was gepromoveerd. In een seizoenshelft scoorde Olić vier keer in dertien wedstrijden en promoveerde de club terug naar de hoogste Kroatische divisie. Na nog een seizoen ging Olić spelen voor NK Zagreb.

Olić speelde in Zagreb bijna elke wedstrijd en scoorde 31 goals. Hij werd als topscorer van de Kroatische competitie kampioen met NK Zagreb. Na dit seizoen stapte Olić over naar stadsgenoot en rivaal Dinamo Zagreb.

Olić werd ook met Dinamo Zagreb kampioen en plaatste zich hiermee voor de UEFA Champions League. CSKA Moskou zou de volgende club worden van Olić.

Olić scoorde in zijn eerste seizoen in Rusland zeven keer in tien duels. Zijn tweede seizoen speelde hij meer en werd hij steeds meer een bepalende speler. In zijn derde seizoen bij de ploeg uit Moskou won hij de beker, de landstitel en de UEFA Cup. Na nog een jaar bij de Russen keer Olić terug naar Duitsland, ditmaal naar Hamburger SV.

Olić spelend voor VfL Wolfsburg in een wedstrijd tegen FK Krasnodar.

In zijn eerste seizoen in dienst van HSV in de Bundesliga scoorde Olić vijf keer in vijftien wedstrijden. In zijn tweede en derde seizoen nog meer. Hij speelde bijna elke competitiewedstrijd. Na deze drie seizoenen wilde hij zijn contract niet meer verlengen en vertrok hij transfervrij naar FC Bayern München.

Bayern haalde naast Olić ook een andere Kroaat: Danijel Pranjić van sc Heerenveen. In zijn eerste seizoen voor Bayern scoorde hij regelmatig en speelde hij bijna elke wedstrijd. Zijn tweede seizoen verliep minder. In dit seizoen speelde Olić weinig, maar won wel de beker van Duitsland, de landstitel, werd Kroatisch voetballer van het jaar en tweede met Bayern in de Champions League. Zijn derde seizoen verliep nog moeizamer. Olić speelde eigenlijk alleen als er spelers geblesseerd waren. Het seizoen daarna gaf hetzelfde beeld, Hierna verliet Olić Bayern transfervrij voor VFL Wolfsburg. Met Bayern München bereikte Olić twee finales van de Champions League in drie jaar.

Olić tekende op 26 april 2012 een contract voor twee jaar bij VfL Wolfsburg. Een aanbod van SS Lazio sloeg de Kroaat af, omdat hij graag in Duitsland wilde blijven. Daarnaast weigerde Olić om te blijven bij de club uit München, ondanks aandringen van Jupp Heynckes.[2]

Olić keerde in januari 2015 terug naar Hamburger SV. Hier tekende hij deze keer een contract voor anderhalf jaar, met een optie voor een extra seizoen.[3] Olić debuteerde voor Hamburger SV op 31 januari 2015 tegen 1. FC Köln. De thuiswedstrijd eindigde in een 0-2 verlies voor de ploeg van Olić, die na 2079 dagen voor het eerst weer het tenue van Hamburger SV aanhad.[4]

Olić behoorde onder meer tot de Kroatische nationale selecties die deelnamen aan het WK 2002 en het WK 2006.

Op 29 mei 2012 maakte coach Slaven Bilić de 23 definitieve spelers bekend die Kroatië zullen vertegenwoordigen op het Europees kampioenschap voetbal 2012 in Polen en Oekraïne, inclusief Olić.[6] In de vriendschappelijke wedstrijd tegen Noorwegen op 2 juni raakte Olić geblesseerd aan zijn dijbeen en de Kroatische voetbalbond meldde op 4 juni dat hij het Europees kampioenschap in Oekraïne en Polen niet zal bijwonen. Zijn vervanger was Nikola Kalinić.[7]

In zijn 90e interland voor Kroatië tegen Zwitserland op 5 maart 2014 scoorde Olić twee goals, wat zorgde voor een 2-2 gelijkspel.

Olić werd door bondscoach Niko Kovač opgenomen in de Kroatische selectie voor het wereldkampioenschap in Brazilië.[8] Als aanvaller op de linkerflank speelde hij naast Nikica Jelavić in de openingswedstrijd van het toernooi tegen Brazilië (3–1 verlies).[9] Olić speelde ook in de wedstrijden tegen Kameroen en Mexico, waar hij één keer scoorde in de 4-0 overwinning op Kameroen.

De EK-kwalificatiewedstrijd tegen Italië op 16 november 2014 was de honderdste wedstrijd van Olić voor Kroatië. Hij werd opgeroepen in mei 2015 door de Kroatische bondscoach voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen Gibraltar en de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Italië op respectievelijk 7 juni en 12 juni 2015.[10] Olić startte in de basis tegen de Azzurri, maar werd later in de wedstrijd vervangen door Ante Rebić.

Olić beëindigde zijn interlandloopbaan in maart 2016. De aanvaller, kondigde zijn afscheid aan in een open brief. "Kroatië stond bij mij altijd bovenaan. Dat zal niet veranderen. Ik wens mijn nationale ploeg alle succes in Frankrijk en zal de grootste fan zijn van Kroatië", schreef Olić, die in 104 interlands twintig keer wist te scoren. Op 13 oktober 2015 (1-0 winst) speelde hij tegen Malta zijn laatste interland.

Competitie
	Aantal	Jaren
Kroatië
Kampioen 2. HNL	1x	1999/00
NK Zagreb
Kampioen 1. HNL	1x	2001/02
Dinamo Zagreb
Kampioen 1. HNL	1x	2002/03
Kroatische supercup	1x	2003
CSKA Moskou
UEFA Cup	1x	2005
Kampioen Premjer-Liga	3x	2003, 2005, 2006
Beker van Rusland	2x	2005, 2006
Russische supercup	2x	2004, 2006
Bayern München
Kampioen Bundesliga	1x	2009/10
DFB-Pokal	1x	2009/10
Duitse supercup	1x	2010

Individueel

• Kroatisch voetballer van het jaar: 2009, 2010

• Lijst van bijnamen in het voetbal
• Lijst van spelers van FC Bayern München
• Lijst van spelers van FK CSKA Moskou
• Lijst van spelers van GNK Dinamo Zagreb
• Lijst van spelers van Hertha BSC
• Lijst van spelers van het Kroatische voetbalelftal
• Lijst van spelers van VfL Wolfsburg

Zie de categorie Ivica Olić van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.