Hans van den Broek

Hij groeide op in Hilversum, waar zijn vader Hendrik van den Broek directeur van Radio Nederland Wereldomroep was. Hij studeerde in 1965 af in het Nederlands recht aan de Rijksuniversiteit Utrecht. In 1973 volgde hij een opleiding senior-management aan het instituut 'De Baak' te Noordwijk. Hij is getrouwd met Josée van Schendel, heeft twee dochters en woont in Lochem. Zijn jongste dochter, prinses Marilène van den Broek, is de echtgenote van prins Maurits van Oranje-Nassau, van Vollenhoven.

Hij lijdt sinds 2018 aan de Ziekte van Alzheimer.[1]

Hij begon zijn loopbaan als advocaat in Rotterdam en was later werkzaam bij ENKA in Arnhem. Namens de Katholieke Volkspartij (KVP) zat hij tussen 1970 en 1974 in de gemeenteraad van Rheden. Hij raakte later vooral bekend als minister van Buitenlandse Zaken in de kabinetten Lubbers I, Lubbers II en Lubbers III. In januari 1993 trad hij af als minister. Tussen 1976 en 1981 was hij lid van de Tweede Kamer namens de KVP en later namens het CDA. In de kabinetten Van Agt II en Van Agt III was hij in 1981 en 1982 staatssecretaris van Buitenlandse Zaken. Als minister werd hij internationaal vooral bekend in 1991, toen hij, als lid van een driemanschap optredend namens de Europese Unie, een rol speelde bij de totstandkoming van het Akkoord van Brioni dat het einde van de oorlog in Slovenië betekende. Na drie keer minister van Buitenlandse Zaken te zijn geweest, werd hij op 6 januari 1993 lid van de Europese Commissie. In zijn latere functie in Brussel was hij belast met de buitenlandse betrekkingen en met de uitbreiding van de Europese Unie. Deze functie vervulde hij tot maart 1999. Medewerker en woordvoerder was D66-politica Lousewies van der Laan. Vanaf 2005 is Van den Broek Minister van Staat. Tot mei 2011 was Hans van den Broek voorzitter van Instituut Clingendael (het Nederlands Instituut voor Internationale Betrekkingen). Ook was hij voorzitter van het bestuur van Radio Nederland Wereldomroep.

• advocaat en procureur, advocatenkantoor Blom & Dutilh te Rotterdam, van 1965 tot 1968
• directiesecretaris N.V. ENKA-Glanzstoff te Arnhem, van 1969 tot 1973
• lid gemeenteraad van Rheden (Gld.), van 1 september 1970 tot 21 augustus 1974
• commercieel manager productiegroep industriële garens, N.V. ENKA-Glanzstoff te Arnhem, van 1973 tot 1976
• lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 12 oktober 1976 tot 11 september 1981
• staatssecretaris van Buitenlandse Zaken (belast met Europese samenwerking), van 11 september 1981 tot 4 november 1982
• lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 16 september 1982 tot 4 november 1982
• minister van Buitenlandse Zaken, van 4 november 1982 tot 3 januari 1993
• lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 3 juni 1986 tot 14 juli 1986
• lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, van 14 september 1989 tot 7 november 1989
• lid Europese Commissie, belast met Externe Betrekkingen, Gemeenschappelijk buitenlands- en veiligheidsbeleid en Uitbreiding, van 6 januari 1993 tot 25 januari 1995 (commissie-Delors III)
• lid Europese Commissie, belast met externe betrekkingen met Midden- en Oost-Europa, de voormalige Sovjet-Unie, Turkije, Cyprus, Malta en andere Europese landen, gemeenschappelijk buitenlands- en veiligheidsbeleid, mensenrechten en externe diplomatieke missies, alsmede uitbreiding van de Europese Unie, van 25 januari 1995 tot 17 september 1999 (commissie-Santer) (sinds maart 1999 'demissionair')

• In 1993 ontving hij het Ridder Grootkruis in de Orde van Oranje-Nassau.
• Op 25 februari 2005 werd Van den Broek door de Nederlandse regering benoemd tot Minister van Staat.

• lid dagelijks bestuur KVP, van 1978 tot 1980
• fractievoorzitter KVP gemeenteraad van Rheden

• Lijst van Nederlandse eurocommissarissen

• P. Rusman, 'De laatste Koude-Oorlogsstrijder. Hans van den Broek (1982-1993)', in: D. Hellema e.a. (red.), De Nederlandse ministers van Buitenlandse Zaken in de twintigste eeuw. Den Haag, 1999, p. 269.
• A.G. Harryvan en J. van der Harst, 'Poortwachter van de Unie. Hans van den Broek, lid van de Europese Commissie (1993-1999)', in: G. Voerman e.a. (red.), De Nederlandse eurocommissarissen. Amsterdam, 2010, p. 237.

• Europa-nu.nl
• Parlementair Documentatie Centrum
• Parlement en Politiek
• The Rights Forum