Gianluigi Buffon

In de jeugd speelde hij als middenvelder, maar Buffon koos uiteindelijk de positie van doelman. In november 1995, zeventien jaar oud, maakt hij zijn debuut voor Parma in een thuiswedstrijd tegen AC Milan. Buffon wist in dat duel zijn doel schoon te houden. Bij Parma maakte Buffon indruk en meerdere grote clubs uit Europa toonden interesse in hem. Echter, in de zomer van 2000 wilde Buffon nog niet vertrekken bij Parma. Een jaar later leek de hoge transfersom (ongeveer vijftig miljoen euro) die Parma wilde ontvangen een transfer in de weg te staan. FC Barcelona weigerde dat bedrag te betalen, maar Juventus ging wel overstag; Buffon werd zodoende de vervanger bij de Turijnse club van Edwin van der Sar. Buffon wilde naar Juventus om meer prijzen te winnen en dat deed hij dan ook.

Op 3 maart 2004 werd Buffon verkozen in de lijst van 125 beste nog levende voetballers.

Op 29 oktober 1997 maakte Buffon onder leiding van bondscoach Cesare Maldini op 19-jarige leeftijd zijn debuut in het Italiaans voetbalelftal, als vervanger voor de geblesseerde Gianluca Pagliuca, in de WK-kwalificatiewedstrijd in en tegen Rusland (1–1). Hij verving Pagliuca na 32 minuten. Een jaar eerder had hij zijn vaderland vertegenwoordigd bij de Olympische Spelen 1996 in Atlanta, waar de Italiaanse olympische selectie onder leiding van bondscoach Cesare Maldini al in de groepsronde werd uitgeschakeld.

In mei 2006 werd Buffon ervan beschuldigd illegaal gewed te hebben op wedstrijden. Ondanks zijn mogelijke betrokkenheid bij het omkoopschandaal dat woedde in de Serie A, werd hij geselecteerd voor het wereldkampioenschap voetbal 2006. Buffon zou niet gegokt hebben op eigen wedstrijden, dus hij deed in principe niets illegaals. Tijdens dat WK won Italië de wereldtitel. In de finale wees hij de grensrechter op een overtreding van Zidane (kopstoot), zodat laatstgenoemde eraf moest met rood. La Squadra Azzurra versloeg Frankrijk in het Olympisch Stadion in Berlijn na het nemen van strafschoppen (5–3). Na 120 minuten stond het 1–1. Hoewel Buffon geen strafschop stopte (Trézeguet trapte tegen de lat), werd hij direct na de wedstrijd uitgeroepen tot doelman van het toernooi en kreeg hij de Lev Yashin Award uitgereikt.

Buffon speelde op 15 november 2016 zijn 167e wedstrijd in het Italiaanse nationale elftal, een oefeninterland thuis tegen Duitsland. Met dat aantal evenaarde hij het Europese interlandrecord van Iker Casillas. Buffon speelde op vrijdag 24 maart 2017 in Palermo zijn 168ste interland, een met 2–0 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor het WK 2018 tegen Albanië. Daarmee liet hij Casillas achter zich als recordinternational in Europa en werd hij wereldwijd gedeeld vijfde, samen met Iván Hurtado. Buffon speelde in Stadio Renzo Barbera bovendien zijn duizendste officiële wedstrijd in het betaalde voetbal[2].

Na afloop van het seizoen 2016/17 werd hij als een van de achttien spelers opgenomen in het sterrenteam van de UEFA[3] In de finale, gespeeld op zaterdag 3 juni 2017, verloor hij in het Millennium Stadium in Cardiff met 4-1 van Real Madrid. Buffon heeft de Champions League nog nooit gewonnen, alle andere toernooien waar hij aan meegedaan heeft wel. Hij kwam drie keer in de finale, maar zonder succes.

Buffon nam in mei 2018 na zeventien jaar, negen titels en drie bekers afscheid van Juventus. Hij tekende daarna een contract voor een jaar bij Paris Saint-Germain. De 175-voudig international zou in de Parijs naar verluidt een jaarsalaris hebben bedongen van 7 miljoen euro.[4]

Competitie
	Aantal	Jaren
Parma
UEFA Cup	1x	1998/99
Coppa Italia	1x	1998/99
Supercoppa	1x	1999
Juventus
Serie A	9x	2001/02, 2002/03, (2004/05, 2005/06)1, 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2014/15, 2015/16, 2016/17, 2017/18
Coppa Italia	3x	2014/15, 2015/16, 2017/18
Supercoppa	5x	2002, 2003, 2013, 2015, 2017
Serie B	1x	2006/07
Paris Saint-Germain
Ligue 1	1x	2018/19
Trophée des Champions	1x	2018
Italië
Wereldkampioenschap voetbal	1x	2006

¹ De Italiaanse titels van 2004/05 en 2005/06 werden Juventus afgenomen in verband met het Calciopoli-schandaal

Individueel

• Lev Jasjin-Award, voor 'Beste Doelman op het WK': 2006
• UEFA Team van het jaar: 2003, 2004, 2006
• Serie A doelman van het jaar: 1999, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006, 2008, 2012, 2014
• Europees voetballer van het jaar: 2006
• Europees voetballer van het jaar -21: 1999
• Best European Goalkeeper: 2003
• UEFA Club Footballer of the Year: 2003
• UEFA Champions League Best Goalkeeper: 2003
• Wereldkeeper van het jaar: 2003, 2004, 2006, 2007, 2017
• IFFHS Best goalkeeper of the decade: 2000–2010

• Lijst van spelers van Juventus FC
• Lijst van spelers van het Italiaanse voetbalelftal

Zie de categorie Gianluigi Buffon van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

	Juventus – selectie 2019/20
1 Szczęsny · 2 De Sciglio · 3 Chiellini  · 4 De Ligt · 5 Pjanić · 6 Khedira · 7 Ronaldo · 8 Ramsey · 10 Dybala · 11 Costa · 12 Sandro · 13 Danilo · 14 Matuidi · 16 Cuadrado · 19 Bonucci · 21 Higuaín · 24 Rugani · 25 Rabiot · 28 Demiral · 30 Bentancur · 31 Pinsoglio · 33 Bernardeschi · 77 Buffon · Coach: Sarri

	Italië – Winnaar WK 2006 (4e titel)
1 Buffon · 2 Zaccardo · 3 Grosso · 4 De Rossi · 5 Cannavaro  · 6 Barzagli · 7 Del Piero · 8 Gattuso · 9 Toni · 10 Totti · 11 Gilardino · 12 Peruzzi · 13 Nesta · 14 Amelia · 15 Iaquinta · 16 Camoranesi · 17 Barone · 18 Inzaghi · 19 Zambrotta · 20 Perrotta · 21 Pirlo · 22 Oddo · 23 Materazzi · Coach: Lippi

	Italië – EK 2016
1 Buffon · 2 De Sciglio · 3 Chiellini · 4 Darmian · 5 Ogbonna · 6 Candreva · 7 Zaza · 8 Florenzi · 9 Pellè · 10 Motta · 11 Immobile · 12 Sirigu · 13 Marchetti · 14 Sturaro · 15 Barzagli · 16 De Rossi · 17 Éder · 18 Parolo · 19 Bonucci · 20 Insigne · 21 Bernardeschi · 22 El Shaarawy · 23 Giaccherini · Coach: Conte