Geslachtschromatine

Het geslachtschromatine ontstaat tijdens de vroege embryonale ontwikkeling. Willekeurig condenseert een van de twee X-chromosomen zich. Omdat het embryo in dat stadium al uit veel cellen bestaat, zal dus in grofweg de helft het X-chromosoom van vader (X_p) condenseren en in de andere helft het X-chromosoom van moeder (X_m). Alle dochtercellen zullen hetzelfde X-chromosoom als geslachtschromatine overerven. Hierdoor is er bij vrouwelijke zoogdieren dus sprake van mozaïcisme. Bij huidziekten die ontstaan door een afwijking op het X-chromosoom (bijvoorbeeld incontinentia pigmenti) kan dit patroon zichtbaar zijn.[1]

Doordat alle cellen van een vrouw geslachtschromatine bevatten, is deze eigenschap bruikbaar om het geslacht van een organisme vast te stellen. Bij mensen worden bijvoorbeeld wangslijmvliescellen bekeken. Als er echter direct na de geboorte onduidelijkheid is over het geslacht wordt vaak gekozen voor een volledige karyotypering om verschillende chromosomale afwijkingen in kaart te brengen.

• (en) Alberts, B.; et al, Essential Cell Biology. Garland Science, New York, VS (2004), blz. 188-189. ISBN 978-0-8153-3481-1.
• (nl) Junqueira, L.C.; et al, Functionele histologie. Elsevier gezondheidszorg, Maarssen (2007), blz. 75. ISBN 978-90-352-2862-7.^{[dode link]}