Gary Cahill

Gary James Cahill (Sheffield, South Yorkshire, 19 december 1985) is een Engels voetballer die doorgaans speelt als verdediger. Hij tekende in augustus 2019 bij Crystal Palace, dat hem transfervrij inlijfde na zijn vertrek bij Chelsea. Cahill was van 2010 tot en met 2018 international in het Engels voetbalelftal, waarvoor hij 61 interlands speelde en vijf keer scoorde.

Gary Cahill
Persoonlijke informatie
Volledige naamGary James Cahill
Geboortedatum19 december 1985
GeboorteplaatsSheffield, Engeland
Lengte193[1] cm
BeenRechts
PositieCentrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club Crystal Palace
Rugnummer24
Contract tot30 juni 2021
Jeugd
0000–2000
2000–2004
AFC Dronfield
Aston Villa
Senioren *
Seizoen Club W 0(G)
2004–2008
2004–2005
2007–2008
2008–2012
2012–2019
2019–
Aston Villa
Burnley
Sheffield United
Bolton Wanderers
Chelsea
Crystal Palace
280(1)
270(1)
160(2)
130 (13)
191 (13)
00(0)
Interlands
2007
2008
2010–2018
Engeland –20
Engeland –21
 Engeland
40(0)
30(0)
610(5)

* Bijgewerkt op 7 augustus 2019
Portaal    Voetbal

Clubcarrière

Aston Villa

Cahill werd al eerder verhuurd aan Burnley, waar hij werd gekozen tot jonge speler van het jaar en speler van het jaar. Hij maakte zijn debuut voor Aston Villa als invaller in de met 5–0 verloren wedstrijd tegen Manchester United. Het seizoen daarop begon Cahill geblesseerd, maar profiteerde later in het seizoen van een blessure van Martin Laursen en speelde in het seizoen 2006/07 een aantal wedstrijden. Op 19 september 2007 werd Cahill voor drie maanden verhuurd aan Sheffield United; een paar dagen later maakte hij al zijn debuut in de wedstrijd tegen Crystal Palace. Zijn eerste doelpunt maakte Cahill op 10 december in de wedstrijd tegen Stoke City. Zoals afgesproken keerde Cahill medio december terug naar Aston Villa. Bij Sheffield United speelde hij uiteindelijk in totaal zestien competitiewedstrijden, waarin hij tweemaal trefzeker was.

Bolton Wanderers

Op 30 januari 2008 tekende Cahill een contract voor drieënhalf jaar bij Bolton Wanderers. Drie dagen later maakte hij zijn debuut in de wedstrijd tegen Reading FC. Sindsdien groeide Cahill uit tot een publiekslieveling in het Reebok Stadium; hij werd aan het einde van het seizoen dan ook gekozen tot beste nieuwkomer. In juli 2008 kreeg Cahill het rugnummer 5 toegewezen, dat daarvoor werd gedragen door Abdoulaye Méïté.

Chelsea

In de winter van 2012 tekende Cahill een contract bij Chelsea. Het bedrag dat Chelsea betaalde aan Bolton lag rond de zeven miljoen pond. Hij maakte zijn debuut voor zijn nieuwe club in de Premier League in de wedstrijd tegen Manchester United, die in een 3–3 gelijkspel eindigde. Het eerste doelpunt van Cahill viel in het duel om de FA Cup tegen Leicester City (5–2 winst).[2] Zijn eerste competitiedoelpunt in de competitie maakte Cahill in de wedstrijd tegen Manchester City, die Chelsea uiteindelijk met 2–1 verloor.[3] Door de schorsing van aanvoerder John Terry speelde Cahill in de finale van de UEFA Champions League. Bayern München werd verslagen na strafschoppen; Cahill speelde de volledige wedstrijd.[4] Op 3 mei 2015 werd hij met Chelsea landskampioen. In december 2015 tekende Cahill een nieuw contract, dat hem tot juni 2019 aan Chelsea verbond.[5]

Clubstatistieken

Seizoen Club[6] Land Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2004/05Aston VillaPremier League000000
BurnleyChampionship27140311
2005/06Aston VillaPremier League710071
2006/0720010210
2007/08101020
Sheffield UnitedChampionship16200162
Bolton WanderersPremier League1300040170
2008/0933310343
2009/1029552347
2010/1136350413
2011/1219220212
Chelsea FC1014050191
2012/1326282112456
2013/1430160111472
2014/153616161483
2015/162326171364
2016/1737662438
2017/182709060420
2018/1920204080
2019/20Crystal Palace601070
Totaal3983067854551943

Interlandcarrière

Cahill maakte zijn debuut in het Engels voetbalelftal in een wedstrijd in het kwalificatietoernooi voor het Europees kampioenschap voetbal 2012 tegen Bulgarije op Wembley (4–0 winst). Hij verving Michael Dawson in de 57ste minuut.[7] Zijn eerste interlanddoelpunt maakte Cahill in de tweede kwalificatiewedstrijd tegen de Bulgaren: in de dertiende minuut opende hij de score. De wedstrijd eindigde uiteindelijk in een 0–3 overwinning.[8] Cahill zat in de selectie voor Europees kampioenschap voetbal 2012 in Polen en Oekraïne, maar viel geblesseerd uit in de zeventiende minuut in de oefeninterland ter voorbereiding op het toernooi tegen België. Na een duw van Dries Mertens kwam Cahill met zijn hoofd in botsing met de doelman Joe Hart. Martin Kelly (Liverpool FC) werd opgeroepen als zijn vervanger. In het succesvolle kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap voetbal 2014 in Brazilië speelde hij vijf wedstrijden mee, waaronder de beslissende 2–0 overwinning op Polen op 15 oktober 2013. In mei 2014 werd hij door bondscoach Roy Hodgson opgenomen in de selectie voor het wereldkampioenschap.[9] Op 14 juni maakte Cahill zijn WK-debuut in de eerste wedstrijd van de Engelsen tegen Italië (1–2 verlies). Hij speelde de volledige 97 minuten mee.[10] Cahill werd – na een plaats in het basiselftal in alle kwalificatieduels – op 16 mei 2016 opgenomen in de selectie van Engeland voor het Europees kampioenschap voetbal 2016.[11] Engeland werd in de achtste finale uitgeschakeld door IJsland (1–2) na doelpunten van Ragnar Sigurðsson en Kolbeinn Sigþórsson.

Bijgewerkt op 27 juni 2016.[12]

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Chelsea
UEFA Champions League1x2011/12
UEFA Europa League2x2012/13, 2018/19
Premier League2x2014/15, 2016/17
FA Cup 2x2011/12, 2017/18
League Cup1x2014/15

Individueel

  • Aston Villa Goal of the Season: 2005/06
  • Burnley Player of the Year: 2004/05
  • Burnley Young Player of the Year: 2004/05
  • Bolton Wanderers Players' Player of the Year: 2008/09
  • Premier League PFA Team of the Year: 2013/14, 2014/15

Zie ook

Zie de categorie Gary Cahill van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.