Filips I van Castilië

Toen zijn moeder Maria van Bourgondië in 1482 stierf, werd hij als vierjarige kleuter troongerechtigd. Zijn vader oefende tijdens zijn minderjarigheid het regentschap over de Nederlanden uit.[2] Filips werd opgevoed te Mechelen bij zijn (stief)grootmoeder Margaretha van York en onderging de invloed van de Nederlandse adel. Dat bleek heel duidelijk toen hij in 1494 meerderjarig werd verklaard en persoonlijk het bewind in handen nam.

Hij was van 1482 tot 1506 landsheer van de verschillende Bourgondische Nederlanden. Van meet af aan stemde hij zijn beleid af op het verdedigen van de belangen van zijn landen en het bewaren van de neutraliteit in de toenmalige Frans-Engelse tegenstellingen. Hierdoor week hij af van de politieke lijn van zijn vader Maximiliaan, die steeds een harde anti-Franse houding had aangenomen, maar die zich na zijn aanstelling tot keizer (1493) niet meer met de Nederlanden bemoeide. Met de Engelsen sloot Filips in 1496 een handelsverdrag dat Engeland toeliet vrij aan lakenhandel te doen in de Nederlanden (uitgezonderd in Vlaanderen). Met de Fransen kwam hij op goede voet door aan koning Karel VIII leenhulde te brengen voor Vlaanderen en Artesië. Bovendien sloot hij met Frankrijk in 1498 het Verdrag van Parijs af, waarmee hij definitief afzag van de herovering van Bourgondië en van zijn aanspraken op Gelre.

Op het portret uit 1500 in het kader hiernaast staat Filips de Schone afgebeeld op tweeëntwintigjarige leeftijd. Hij draagt een mantel van Italiaans goudbrokaat met een granaatappel als patroon, afgezet met een brede bontrand. Op zijn baret prijkt een medaillon met de heilige Filippus. Hij draagt de keten van de Orde van het Gulden Vlies, waarvan hij de soeverein was vanaf 1484.

Filips de Schone was de laatste vorst uit het huis van Bourgondië die de Nederlanden persoonlijk regeerde. Hij zette er de centralisatiepolitiek van zijn voorgangers voort, onder meer door de Grote Raad definitief te Mechelen te vestigen (1504).

Op 20 oktober 1496 trad hij in de Sint-Gummaruskerk in Lier in het huwelijk[3] met Johanna van Castilië, dochter van het katholieke koningspaar Ferdinand van Aragón en Isabella I van Castilië.[4] Daarmee werd de basis gelegd voor een meer dan tweehonderd jaar durende verbintenis tussen de (Zuidelijke) Nederlanden en Spanje. Het huwelijk was een gebeurtenis op zich. Vanuit Spanje werd de bruid uitgestuurd, vergezeld van 20.000 personen en 130 schepen, met kamerheren, hofdames, pages, kamervrouwen, lijfknechten, thesauriers, grootmeesteressen en bedienend personeel. De vloot vertrok uit Laredo op 30 juli 1496 met bestemming Zeeland. Er was 85.000 pond gerookt vlees mee, 50.000 haringen, 1000 kippen, 6000 eieren en 400 vaten wijn. Tijdens de twee maanden durende reis gingen er een paar schepen verloren tijdens stormweer.

In Antwerpen wachtte Johanna een grandioze ontvangst en een officiële plechtigheid. Op 19 oktober nam ze haar intrek in Lier. De volgende dag arriveerde Filips vanuit Tirol, waar hij met zijn vader op jacht was.[3] Amper hadden de toekomstige echtelingen één blik gewisseld, of de vonk sloeg over. Tegen elke hofetiquette in liep het koppel zwijgend - ze spraken immers elkaars taal niet - de deur uit en lieten de verstijfde hovelingen achter voor wat ze waren. Ze gingen samen gewoon op zoek naar een priester. Toen ze die vonden beval Johanna hem om hen ter plekke in de echt te verbinden, zomaar midden op een Lierse straat. Zonder op hun gevolg te letten begaven de jongelui zich op een drafje naar de voor hen voorziene woning (het tegenwoordige "Hof van Aragon"), en draaiden de deur achter zich dicht. De volgende dag kwamen zij buiten en werden zij tijdens een luisterrijke plechtigheid voor een tweede keer in de echt verbonden. Het huwelijk werd gevolgd door een hofbal, volksfeesten en een gigantisch banket, er werd 1200 liter wijn geconsumeerd. Het aantal toeschouwers was zo groot dat op zeker ogenblik een brug over de Nete instortte door overbelasting met als gevolg tal van doden en gewonden.[5]

Het huwelijk, waaruit in 1500 de latere keizer Karel V werd geboren, kreeg in de loop van hetzelfde jaar grote politieke betekenis, toen Johanna als gevolg van verschillende omstandigheden erfdochter van Aragón en Castilië werd. In 1497 stierf immers de enige troonopvolger van Spanje, Johan van Aragón. Door deze gebeurtenis zou Filips (ooit) de heerser worden over Oostenrijk, de Nederlanden en heel Spanje. Voor Filips gingen de belangen van zijn dynastie ineens zwaarder wegen dan die van de Nederlanden en in zijn beleid kwam een abrupte ommekeer. De neutraliteitspolitiek werd vervangen door een duidelijke Fransgezinde houding, onder meer door een huwelijksovereenkomst die Filips in 1501 liet sluiten tussen zijn anderhalf jaar oude zoon Karel en Claude, dochter van koning Lodewijk XII. Filips bracht ook een toenadering tot stand tussen zijn vader Maximiliaan en de Franse koning (Verdrag van Blois, 1504), waarbij beide vorsten het eens werden over het tussen hen betwiste hertogdom Milaan.

Eind november 1504 overleed Filips' schoonmoeder Isabella, en terwijl zijn schoonvader Ferdinand koppig het regentschap voor zich opeiste, liet Filips zich te Brussel tot koning van Castilië uitroepen. In 1506 vertrok hij naar Spanje om zijn rechten te laten gelden. Na een moeilijke reis - een zware storm dreef het schip onder meer naar Engeland - belandde hij dan toch in Spanje, waar zijn schoonvader hem niet zonder slag of stoot als koning van Castilië wilde erkennen. Op 15 juli 1506 werd hij echter ook officieel door de Cortes erkend als Filips I, koning-gemaal van Castilië, naast Ferdinands dochter Johanna als koningin.

Nauwelijks drie maanden later overleed Filips de Schone, onder mysterieuze omstandigheden. Boze tongen beweren dat hij werd vermoord. De Spaanse kroonprins, Johan, was kort tevoren op achttienjarige leeftijd gestorven, waardoor de kroon, tegen alle planning in, op het hoofd van Filips zou worden geplaatst. Filips' schoonvader, koning Ferdinand van Aragón, kon het maar moeilijk verkroppen dat deze vreemdeling - die reeds voorbestemd was om heerser over de Nederlanden en Oostenrijk te worden - ook de macht over Spanje zou verwerven, en dat motief zou achter de dood van (moord op?) Filips zitten. Het blijft speculatie. Filips' eega koningin Johanna bleef verbijsterd achter en sloot zich na de dood van haar man volledig af van de wereld, soms ronddolend met zijn loden kist, wat haar later de naam Johanna de Waanzinnige bezorgde. Toch bleef ze haar titel (in naam) behouden tot haar dood in 1555.

De jonge Karel V kreeg, onder het regentschap van Maximiliaan, zijn grootvader, de heerschappij over de Lage Landen, en na de dood van Ferdinand II van Aragon in 1516, ook die over Spanje. Het Spaans-Habsburgse rijk werd voor lange tijd de machtigste fractie van het Europese continent.

Het praalgraf van Filips en Johanna bevindt zich in de koninklijke kapel naast de kathedraal van Granada.

De zes kinderen van Filips de Schone en Johanna van Castilië door Jan van Nieuland

Johanna van Castilië en Filips de Schone hadden zes kinderen:

• Eleonora (15 november 1498 - 25 februari 1558), koningin van Portugal (door haar huwelijk met Emanuel I) en Frankrijk (door haar tweede huwelijk met Frans I van Frankrijk)
• Karel V (24 februari 1500 - 21 september 1558) keizer van het Heilige Roomse Rijk en koning van Spanje, trouwde met Isabella van Portugal
• Isabella (18 juli 1501 - 19 januari 1526), koningin van Denemarken door haar huwelijk met Christiaan II
• Ferdinand I (10 maart 1503 - 25 juli 1564), keizer van het Heilige Roomse Rijk, trouwde met Anna van Bohemen
• Maria van Hongarije (18 september 1505 - 18 oktober 1558), koningin van Hongarije door haar huwelijk met Lodewijk II
• Catharina (14 januari 1507 - 12 februari 1578) koningin van Portugal door haar huwelijk met Johan III

Zijn 6-jarige zoon Karel erfde zijn bezittingen, maar stond tot 1515 onder het theoretische voogdijschap van zijn grootvader Maximiliaan. Deze liet zich echter, met instemming van de Staten-Generaal, in deze functie vervangen door zijn dochter Margaretha van Oostenrijk, Filips' zuster.

Filips de Schone (afbeelding uit Flandria illustrata, 1641)

• 27 maart 1482 - 25 september 1506: hertog van Bourgondië als Filips IV (hoewel Lodewijk XI, koning van Frankrijk dit gebied had ingenomen toen Karel de Stoute stierf).
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: hertog van Brabant als Filips III.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: hertog van Gelre als Filips I.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: hertog van Limburg als Filips III.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: hertog van Lothier als Filips I.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: hertog van Luxemburg als Filips V.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: markgraaf van Namen als Filips VI.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: graaf van Vrij-Bourgondië (Franche-Comté) als Filips VI.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: graaf van Artesië als Filips III.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: graaf van Charolais als Filips IV.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: graaf van Vlaanderen als Filips II.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: graaf van Henegouwen als Filips II.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: graaf van Holland als Filips II.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: graaf van Zeeland als Filips I.
• 27 maart 1482 - 25 september 1506: graaf van Zutphen als Filips I.
• 26 november 1504 - 25 september 1506: Jure uxoris koning van Castilië als Filips I.