Maria van Bourgondië (1457-1482)
Maria van Bourgondië (Brussel, 13 februari 1457 — Brugge, 27 maart 1482) was hertogin van Bourgondië, Brabant, Limburg, Luxemburg en Gelre, gravin van Vlaanderen, Artesië, Holland, Zeeland, Henegouwen, Namen en Franche-Comté, en vrouwe van Mechelen. Door al deze titels was zij samenvattend vorstin van de Nederlanden.
Maria van Bourgondië
| ||
1457–1482 | ||
Portret door Michael Pacher | ||
Hertogin van Bourgondië Vorstin van de Nederlandse Gewesten | ||
Periode | 1477-1482 | |
Voorganger | Karel de Stoute | |
Opvolger | Filips de Schone | |
Vader | Karel de Stoute | |
Moeder | Isabella van Bourbon | |
Dynastie | Huis Valois-Bourgondië | |
Wapen van Maria |
Jeugd, de politieke crisis van 1477 en huwelijk
Maria werd geboren in het paleis op de Koudenberg te Brussel. Haar grootvader Filips de Goede wilde haar doopsel niet bijwonen, omdat het kind "slechts een meisje was" en hij hoopte dat de dynastie door een mannelijke opvolger zou worden voortgezet. Maria werd opgevoed in de hoftaal, die Frans was en leerde ook Latijn.
Als enig kind van Karel de Stoute en Isabella van Bourbon, moest zij, na het onverwachte overlijden van haar vader in de Slag bij Nancy op 5 januari 1477, op bijna 20-jarige leeftijd het bewind in zijn erflanden overnemen. Zij werd door prinsen over heel Europa ten huwelijk gevraagd en onder meer koning Lodewijk XI van Frankrijk zag in haar de gedroomde huwelijkspartner voor zijn zoon, de dauphin Karel, om zo Bourgondië en Vlaanderen bij zijn kroondomein te kunnen voegen. Maria zocht daarom steun bij haar onderdanen.
Zij werd onmiddellijk geconfronteerd met hun ontevredenheid vanwege het oorlogszuchtige en centralistische beleid van haar vader. Door toekenning op 11 februari 1477 van het Groot Privilege verkreeg Maria financiële en militaire steun van de Staten-Generaal van de Nederlanden. Ook moest zij, om tegemoet te komen aan het particularisme, aan verscheidene gewesten en steden eigen keuren verlenen en meemaken hoe haar vaders trouwe kanselier Willem Hugonet en zijn raadgever Gwijde van Brimeu (heer van Humbercourt, stadhouder van Limburg, Maastricht en Namen) alsook schatbewaarder Jan van Meile, op beschuldigingen van hoogverraad wegens corruptie werden onthoofd te Gent.
Op 19 maart 1477 deed ze op verzoek van de prins-bisschop afstand van al haar rechten op het prinsbisdom Luik.
Op 19 augustus 1477 trouwde Maria met de 18-jarige kroonprins Maximiliaan I van Oostenrijk. Daarmee kon de Franse dreiging het hoofd geboden worden: Maximiliaan versloeg op 7 augustus 1479 de troepen van Lodewijk XI in de Slag bij Guinegate.
Titels
5 januari 1477–27 maart 1482:
hertogin van Bourgondië (hoewel Lodewijk XI, koning van Frankrijk dit gebied had ingenomen toen Karel de Stoute stierf) hertogin van Brabant hertogin van Gelre hertogin van Limburg gravin van Lothier gravin van Luxemburg markgravin van Namen gravin van vrij Bourgondië (Franche-Comté) gravin van Artesië gravin van Charolais gravin van Vlaanderen gravin van Henegouwen gravin van Holland gravin van Zeeland gravin van Zutphen
In al deze landen heerste zij als Maria I.
Kinderen
Het echtpaar kreeg drie kinderen:
- Filips de Schone (22 juni 1478 - 25 september 1506), trouwde met Johanna van Castilië in 1496, de ouders van de latere keizer Karel V
- Margaretha van Oostenrijk (10 januari 1480 - 1 december 1530), trouwde met Johan van Aragón in 1497 de broer van Johanna van Castilië (dubbelhuwelijk), kroonprins van Spanje en in 1501 met Filibert II van Savoye
- Francis (2 september 1481 – 26 december 1481). Begraven te Brussel, Koudenberg
Dood en begraafplaats
Maria overleed op 25-jarige leeftijd aan de gevolgen van een val van haar paard in de uitgestrekte wouden van het kasteel van Wijnendale nabij Torhout, tijdens een reigerjacht die georganiseerd was door Adolf van Kleef-Ravenstein, op 6 maart 1482. Deze jacht was eerder op de dag aangevangen bij de Kruispoort te Brugge, onder begeleiding van de heren Gruuthuse, Filips van Kleef en meerdere ridders van het Bourgondische hof. Als ervaren ruiter had zij haar valk in één hand vast. Haar paard struikelde over een boomstronk bij het springen over een nieuw gegraven gracht. De buikriem brak, waardoor Maria uit het zadel viel en in een gracht terechtkwam en het paard boven op haar. Ernstig gewond werd ze overgebracht naar het Prinsenhof, haar paleis in Brugge.
Toen haar toestand verergerde, stelde ze haar testament op en riep ze de leden van het Gulden Vlies bijeen om afscheid van hen te nemen. Er werd nog een speciale processie met de reliek van het Heilig Bloed door de stad rondgedragen. Ze overleed in het Prinsenhof te Brugge, meerdere weken na de noodlottige val, op 27 maart 1482 in de namiddag. Haar vierjarige zoontje Filips volgde haar op, onder het regentschap van zijn vader Maximiliaan. Zij werd begraven op 3 april 1482 in de Onze-Lieve-Vrouwekerk te Brugge, waar haar grafmonument zich bevindt, vlak naast het praalgraf van haar vader Karel de Stoute, dat er later werd bijgezet. In 1793 werd haar graf geschonden door Franse revolutionairen. Tijdens archeologisch onderzoek in 1979 werd haar stoffelijk overschot geïdentificeerd. Zij bleek o.a. gebroken polsen en ribben te hebben. Men vermoedt dat zij is overleden aan interne bloedingen en verwondingen. Sommige bronnen vermelden dat zij zwanger geweest zou zijn van haar vierde kind.
Na haar dood werden meerdere kapelletjes ter ere van de vorstin opgericht overal in Vlaanderen. In de 19e eeuw is een document opgesteld dat zou verwijzen naar de plaats van haar val te Sint-Pieters-op-den-Dijk, in de richting van de Noordzee, waar destijds ook dergelijk soort kapelletje ter ere van Maria van Bourgondië was opgericht. Echter, de eerdere historische bronnen uit de 15e eeuw, die ten tijde van Maria's overlijden zijn geschreven door de kroniekschrijvers van de vorsten, verwijzen naar Brugge als de plaats waar de jachtgroep was gestart en naar het woud van Wijnendale als de plaats waar het accident heeft plaatsgehad. Deze bronnen kunnen dus als betrouwbaarder worden beschouwd dan een document dat vier eeuwen later werd geschreven.
Na haar dood zou Maximiliaan het zeer nadelige vredesverdrag dat Maria had gesloten met de Franse koning betwisten, maar kreeg hierdoor te kampen met voortdurend verzet van de Vlaamse steden. In Vlaanderen was men reeds blij verlost te zijn vanonder de Franse leenheerschappij en men ervoer oorlog als een aanslag op hun welvarende economie. Deze was gevoelig voor oorlogen, vanwege de import van grondstoffen.
Trivia
- In april 2013 werd door PostNL een postzegel uitgebracht van Maria van Bourgondië en vijf andere bijzondere vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis, in het kader van het verschijnen van het boek (en de tentoonstelling) 1001 vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis.
- Ook de Belgische Posterijen gaf in oktober 1981 een postzegel uit met de afbeelding van de praalgraven van Maria van Bourgondië en dat van haar vader Karel de Stoute die zich in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Brugge bevinden.
Voorouders
Voorouders van Maria van Bourgondië | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Overgrootouders | Jan zonder Vrees (1371-1419) ∞ Margaretha van Beieren (1363-1423) |
Johan I van Portugal (1357-1433) ∞ 1387 Filippa van Lancaster (1360-1415) |
Jan I van Bourbon (1381-1434) ∞ Maria van Berry (1367-1434) |
Jan zonder Vrees (1371-1419) ∞ Margaretha van Beieren (1363-1423) | ||||
Grootouders | Filips de Goede (1396-1467) ∞ 1433 Isabella van Portugal (1397-1472) |
Karel I van Bourbon (1401-1456) ∞ 1412 Agnes van Bourgondië (1407-1476) | ||||||
Ouders | Karel de Stoute (1433-1477) ∞ 1454 Isabella van Bourbon (1436-1465) | |||||||
Maria van Bourgondië (1457-1482) |
Literatuur
- Octave DELEPIERRE, Marie de Bourgogne, Brugge, 1841.
- A. ROYAARDS & S. NEPVEN, Het huwelijk van Maximiliaan van Oostenrijk en Maria van Bourgondië in 1477, Utrecht, 1867.
- H. VAN DER LINDEN, Itinéraire de Maximilien et de Marie de Bourgogne, Brussel, 1934.
- P. VAN USSEL, Maria van Bourgondië, Brugge, 1944.
- Luc HOMMEL, Marie de Bourgogne ou le grand héritage, Brussel, 1959.
- Yves CAZAUX, Marie de Bourgogne, Parijs, 1967.
- W. BLOCKMANS, Handelingen van de leden en van de Staten van Vlaanderen. Regering van Maria van Bourgondië, Brussel, 1973.
- Georges-Henri DUMONT, Marie de Bourgogne, Paroijs, 1982.
- Bart VAN LOO, De Bourgondiërs, Antwerpen, De Bezige Bij, 2018.
- Erik RASPOET, Lady Di zonder de paparazzi. Maria van Bourgondië, de efemere koningin der Lage Landen, inː Knack, 27 augustus 2019.
Zie ook
Externe link
- Portret in Digitaal Vrouwenlexicon
Zie de categorie Mary of Burgundy van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |