Django Unchained

Django Unchained werd genomineerd voor vijf Oscars, waaronder die voor beste film, beste oorspronkelijke scenario en beste mannelijke bijrol (Christoph Waltz). De twee laatstgenoemde nominaties werden ook daadwerkelijk verzilverd. Daarnaast won de film meer dan dertig andere prijzen, waaronder Golden Globes voor beste scenario en beste bijrolspeler (Waltz), BAFTA Awards voor beste scenario en beste bijrolspeler (Waltz), een Saturn Award voor beste scenario en een National Board of Review Award voor beste bijrolspeler (Leonardo DiCaprio). De soundtrack van Django Unchained werd genomineerd voor een Grammy Award.

De koets van de premiejager. Dit rekwisiet uit de film wordt bewaard in het Lone Pine Film History Museum.

De tijd is 1858, een paar jaar voor de Amerikaanse Burgeroorlog. Op een avond in Texas komt een klein slaventransport de premiejager en voormalig tandarts dr. King Schultz tegen. Onder de slaven bevindt zich Django die net verkocht is en afscheid heeft moeten nemen van zijn vrouw Broomhilda. Schultz vraagt of een van hen Django is en vraagt hem vervolgens of hij de drie outlaw-broers Brittle kan herkennen. Zij waren namelijk de opzichters op de plantage van de vorige eigenaar van Django en Schultz heeft een opsporingsbevel tegen hen. Schultz biedt aan om Django te kopen maar wanneer de twee begeleiders van het transport hun wapen trekken wordt de een gedood door Schultz en de ander verwond. Schultz legt alsnog geld neer voor de koop, maakt de slaven los en adviseert hen naar het noorden te lopen. Eerst slaan ze nog even de gewonde slavendrijver dood. Schultz spreekt af met Django dat als hij hem helpt de gebroeders Brittle te pakken, hij een deel van de opbrengst en zijn vrijheid krijgt.

Bij het vinden en ombrengen van de criminelen valt Schultz het talent voor premiejager bij Django op en hij stelt voor om hem volledig op te leiden tot premiejager. Bovendien zegt hij toe Django te zullen helpen met de zoektocht naar zijn vrouw en ook haar te bevrijden van de slavernij.

Na de nodige criminelen gedood te hebben, ontdekken ze dat Django's vrouw samen met andere slavinnen wordt vastgehouden op de ranch Candyland van Calvin Candie, waar ze worden gebruikt als seksslavinnen. Schultz beseft dat ze Broomhilde niet zomaar kunnen kopen maar verzint een list. Ze benaderen Candie in New Orleans met het verzoek om een Mandingo (een soort gladiator) van hem te kopen. Candie neemt hem mee naar zijn landgoed waar Schultz aangeeft eerst de mandingo aan een medisch onderzoek te laten onderwerpen maar toont interesse om Broomhilda te kopen. Candies huisslaaf Stephen doorziet hen en Candie dreigt Broomhilda te vermoorden als ze niet meteen de hoofdprijs voor haar betalen.

Na het sluiten van de overeenkomst volgt alsnog een schietpartij waarbij velen sterven, waaronder Candie en Schultz en Django gevangen wordt. De volgende dag staat Stephen op het punt om Django te castreren wanneer hij hoort dat Django aan een steengroeve is verkocht om daar langzaam af te takelen. Django ontsnapt aan het transport en keert terug. Hij bevrijdt de slaven en Broomhilda en er volgt wederom een schietpartij wanneer de familie terugkomt van de begrafenis. Django doodt iedereen behalve Stephen die hij in zijn knieschijf schiet zodat hij het landhuis niet kan verlaten. Hij plaatst een bom en nadat het landhuis opgeblazen is rijdt hij met Broomhilda weg.

Evergreen Plantation

De scenes op de plantages werden opgenomen op het terrein van de Evergreen Plantation in Louisiana, waarbij het plantagehuis de locatie in Tennessee verbeeldt. Op het terrein werd een apart plantagehuis opgebouwd, van hout, in Antebellum-architectuur, dat het huis Candyland voorstelt. Dit huis heeft de dinerzaal op de eerste verdieping. Dit was zeer ongebruikelijk voor landhuizen uit die tijd maar dit maakte wel een goede trapscene mogelijk. Op het terrein werden tuinbonen verbouwd omdat deze van een afstand op katoenplanten lijken en snel konden groeien voordat de opnamen begonnen.

Over de kleursetting is ook nagedacht. De scenes met Calvin Candie zijn veel omgeven met bordeauxrode tinten. Het landhuis Candyland is een mooie omgeving die veel rust uitstraalt. Dit was bedoeld om als contrast te dienen. Aan de ene kant is er de rust en schoonheid van het landhuis met mooie zonsopgangen en aan de andere kant de behandeling van de slaven. Langzaamaan wordt de achtergrond steeds roder, totdat de schietpartij begint en de muren uiteindelijk onder het bloed zitten.

De setdesigner J. Michael Riva stierf voordat opnamen afgerond waren.

• DiCaprio raakte tijdens het filmen van een scène gewond aan zijn hand. Hij sloeg te hard op de tafel waardoor hij een stuk glas brak met zijn hand. Ondanks het bloed en de pijn, bleef DiCaprio in zijn rol en verwerkte zelfs zijn bebloede hand in de scène door het in het gezicht te smeren van Washington, Kerry Kerry Washington. Dit stuk in de film is dus geheel geïmproviseerd door DiCaprio zelf.[5]
• De Italiaanse acteur Franco Nero die de hoofdrol speelde in Django uit 1966 heeft een cameo in de film.

• (en)  ‌Django Unchained in de Internet Movie Database
• (en)  Django Unchained op Rotten Tomatoes