Crailo

Crailo in de Nederlandse provincie Noord-Holland is een gebied en buurtschap in de gemeente Huizen, die ligt in de hoek waar deze gemeente samenkomt met Naarden en Bussum. De provinciale verkeersweg N527(Crailoseweg) komt hier uit op de autosnelweg A1 (E231). In deze driehoek was het historische landgoed Crailo gelegen. Aan de zuidpunt van dit driehoekig gebied komen ook de gemeenten Hilversum, Blaricum en Laren samen, waardoor een stervormig grenspunt ontstaat. Op dit snijpunt ligt ook een wegenkruis- en knooppunt, met op- en afritten naar en van de snelweg A1 (Amsterdam-Amersfoort). Crailo is ook de informele naam van dit kruispunt. Het is door deze ligging verkeerstechnisch het hart van het Gooi.

Locatie Crailo in de gemeente Huizen. De Crailoseweg (N527) is in felgroen aangegeven
Crailo
Buurtschap in Nederland

Situering
Provincie Noord-Holland
Gemeente Huizen
Coördinaten52° 16 NB, 5° 13 OL
Algemeen
Oppervlakte1,48 km²
Inwoners (2007)410
Portaal    Nederland

Oostelijk van de A1

De buurtschap zelf ligt direct aan de noordoostkant van dit knooppunt. Het Ziekenhuis Tergooiziekenhuizen, locatie Blaricum (eerder bekend onder de naam Gooi-Noord) ligt aan de noordoostelijke kant van dit kruispunt, nog net op grondgebied van Blaricum. De buurtschap heeft 410 inwoners (2007). Niet het hele gebied dat cirkelvormig rond het kruispunt ligt kan echter Crailo genoemd worden, maar wel is dat het geval met de locaties zuidwestelijk aan de overzijde, op het grondgebied waar Gooise Meren (Bussum), Hilversum en Laren samenkomen.

Geschiedenis

De naam Crailo komt van "Craailoo", wat Kraaienbos betekent. Crailo was van oorsprong een 17e-eeuws landgoed. De Amsterdammer Van Rensselaer kocht hier in 1628 een ontginningsgebied, dat twee eeuwen in het bezit van zijn familie zou blijven. Naar deze locatie en naar de familie zijn ook vernoemd Fort Crailo, een groot, versterkt landhuis in Rensselaer, Rensselaer County, New York, ongeveer 4 km ten zuidoosten van Albany in de oude Hollandse kolonie Nieuw-Nederland.
Het oude buitenhuis Crailo is einde 19e eeuw vervangen door het huidige landhuis, dat gelegen is aan de Museumlaan te Huizen. Pieter Langerhuizen, burgemeester van Huizen en van Bussum, was toen de eigenaar. Hij bouwde op het landgoed ook een museum. Tot in de 19e eeuw behoorden bij het landgoed twee pachtboerderijen. Op één daarvan rustte een dubbel schaarrecht (zie Erfgooiers).

Het landgoed was aan het einde van de negentiende eeuw in twee buitenplaatsen verdeeld, Noord-Crailo en Zuid-Crailo. De buitenplaats Noord-Crailo was vanaf ongeveer 1821 het eigendom van Arend Rooseboom, ridder in de Militaire Willemsorde voor zijn activiteiten tijdens het Beleg van Naarden en later commissionair in effecten en burgemeester van Huizen. Zuid-Crailo was gedurende enige tijd in het bezit van mr. H.C. Hooft Graafland, Raadsheer van het Provinciaal Gerechtshof in Amsterdam en lid van de Provinciale Staten van Noord-Holland.

Westelijk van de A1

De naam Crailo staat thans voor verschillende locaties in deze omgeving, hetgeen voor verwarring kan zorgen. Het is behalve de eigenlijke buurtschap meer de naam voor een zone aan de grens van vijf Gooise gemeenten, dan een precieze plaats. Twee afgeleide betekenissen laten zich onderscheiden:

Legerplaats Crailo

Het meest bekend is Kamp Crailo[1], een militair oefenterrein in de gemeente Laren, maar grenzend aan het zuidoosten van Bussum. Het ligt gedeeltelijk op de Bussumerheide en omsluit ook het gebied rond de Kolonel Palmkazerne te Bussum. Dit stukje van de Bussumerheide grenst aan het kruispunt Crailo, en het geheel ligt dus verspreid over twee gemeentes.
De legerplaats, in totaal 40 hectare groot, plus de Kolonel Palmkazerne stond sinds 1950 bekend als het opkomstcentrum - de zgn. basisopleiding - van het 'Regiment Lichte Luchtdoelartillerie "Betuwe" op de legerplaats Crailo van het garnizoen Bussum'. Vervolgens was daar het ongewapende Korps Mobiele Colonnes gelegerd.

AZC

De legerplaats werd in de loop der tijd buiten werking gesteld en is tegenwoordig in eigendom bij de Provincie Noord-Holland, die er in 1992 een asielzoekerscentrum (AZC} vestigde. In dit AZC Crailo verbleven in 2002 1300 mensen. Het werd uiteindelijk in 2005 gesloten en heropend in 2007 met een capaciteit voor 900 mensen. Na een teruglopend aantal asielzoekers sloot het asielzoekerscentrum opnieuw in 2012. In 2015 en 2016 is het korte tijd heropend geweest.
Recent was er sprake van een bestemmingsplan voor de voormalige Legerplaats Crailo dat voorzag in woningbouw en een bedrijventerrein, maar door de migrantencrisis werd dit voorshands buiten werking gesteld en werd de capaciteit voor asielzoekers vergroot.
Op het rampenoefenterrein werd een aantal malen de manifestatie Bussum Bridgehead gehouden.
Het meest zuidelijke puntje van de oude kazerne (voornamelijk barakken) wordt vanaf 2013 verhuurd aan de producenten van het televisieprogramma Utopia.[2]

Projectplan Crailo

Planologisch wordt de naam Crailo gereserveerd voor het voormalige terrein van de legerplaats waar een kazerne, een militair oefenterrein en een daarnaast asielzoekerscentrum waren gevestigd. Dit plangebied Crailo ligt op het knooppunt van de gemeenten Gooise Meren (Bussum), Hilversum en Laren. Het totale terrein heeft een oppervlakte van ca. 60 ha en was nagenoeg volledig in eigendom bij het rijk. Het projectterrein Crailo is in 2007 aangekocht door de Provincie Noord-Holland met als doel het hele gebied gecoördineerd te ontwikkelen.
De gemeenten Hilversum, Gooise Meren, Laren en Blaricum en de stichting Goois Natuurreservaat hebben voor het gebied een masterplan opgesteld[3] . Het plan gaat uit van een combinatie van woon- werk- en natuurbestemmingen. De woon- en werkgebieden zullen door "groene buffers" aan het oog worden onttrokken.

Stapelplaats Crailoo

Het meest verwarrend is, dat de naam Crailo ook gebruikt wordt voor een gebied enkele kilometers verderop gelegen aan de rand van Hilversum-Noord, aan de spoorlijn en de weg naar Bussum en Naarden, waar de Crailose brug over het spoor toegang toe geeft. Eigenlijk zou dit gebied beter Nieuw Crailo hebben kunnen heten, maar ter onderscheiding hanteert men juist de antieke spelling Crailoo. Daar was vroeger een zandafgraving die met een lange, kaarsrechte zandweg over de hei (de Nieuwe Crailoseweg, oftewel het Gebed zonder End) verbonden was met het kruispunt Crailo. De voormalige zanderij Crailoo heeft ruimte opgeleverd voor talrijke sportterreinen in de Hilversumse "sportvallei". Hier ligt sinds 2006 ten noorden van de Crailosebrug ook de indrukwekkende, nieuwe Natuurbrug Zanderij Crailoo. In het zuidelijke deel van dit afgegraven gebied lag ook een openluchtzwembad, dat nu gedempt is en voor een klein gedeelte in gebruik is genomen als uitbreiding van het er zuidwestelijk tegenover gelegen omroepcentrum. De Nederlandse Spoorwegen hebben het zand in de jaren dertig afgegraven en gebruikt voor het ophogen van de spoorbaan in Amsterdam-Oost. Er is ook een opslagplaats van voor de spoorwegbouw benodigde materialen, de Stapelplaats Crailoo. Deze is gevestigd voorbij de Crailoosche brug aan de noordkant van Hilversum aan de rechterzijde van de spoorlijn bij km 24.404. Onder de brug zijn de perrons te zien van de vroegere halte Renbaan Bussum.[4] Tussen 1880 en 1893 lag er op de Bussumerheide een renbaan. De tribunes lagen langs de Lange Heul in het huidige Bussum-Zuid. Ook bij de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam werd de heide tussen Bussum en Hilversum voor de paardensport gebruikt. Daar werd toen de uithoudingsproef gehouden, die zich uitstrekte van het Corversbos tot aan de Lage Vuursche.


Literatuur

  • A.P. Kooyman-van Rossum en D.F. van Winnen, Crailo; de geschiedenis van een landgoed, 1986.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.