Asielzoekerscentrum

Bron: COA[1][2][3]

(*) Locatie van clusterkantoor

Behalve volwassenen bevinden zich zo'n zes tot achtduizend kinderen in asielzoekerscentra in Nederland. Zij zijn leerplichtig volgens de Nederlandse wet.

Uit onderzoek van UNICEF, in samenwerking met het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) en Stichting Kinderpostzegels Nederland bleek in 2009 dat het verblijf in Nederlandse asielzoekerscentra slecht was voor de ontwikkeling van kinderen. Hoofdconclusie uit dit onderzoek was dat de situatie waarin deze kinderen opgroeiden, anno 2009 niet voldeed aan de eisen van het Verdrag inzake de rechten van het kind. Dit zou liggen aan de lange duur van de asielprocedure, het lange verblijf van kinderen in een asielzoekerscentrum, het vele verhuizen en de gebrekkige informatievoorziening. Het onderzoek deed 65 aanbevelingen voor verbetering van de situatie.[4] Op basis van de uitkomsten van dit onderzoek riep Stichting Vluchtelingenwerk de toenmalig staatssecretaris Nebahat Albayrak op om iets aan de situatie van deze kinderen te doen.[5] Voorafgaand aan dit onderzoek waren er overigens al signalen dat zaken voor kinderen in asielzoekerscentra niet in orde waren. Zo stelden internisten van het UMCG in 2006 al vast dat kinderen in Nederlandse asielzoekerscentra te vet aten en te weinig vitamines en mineralen binnenkregen.[6] Onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen wees in 2008 uit dat kinderen in asielzoekerscentra vaak depressief zijn.[7]

In 2011 stelde de ANWB een plan op om binnen twee jaar alle kinderen in een asielzoekerscentrum een fiets te geven.[8] In 2013 werd het kinderfietsenplan daadwerkelijk uitgevoerd, en werden de kinderfietsen bij de centra afgeleverd.[9][10][11][12] In 2013 lanceerde UNICEF in samenwerking met VluchtelingenWerk en Defense for Children de website Tell-me!, met als doel het informeren van kinderen in asielzoekerscentra over hun situatie, en over andere voor hen relevante zaken.[13]