Team Sunweb

Team Sunweb is een Nederlandse wielerploeg die sinds 2015 koerst met een Duitse licentie. Van 2006 tot 2011 heette de ploeg Skil-Shimano, van 2012 tot 2013 Argos-Shimano en in 2014 Giant-Shimano. Vanaf seizoen 2015 was een vierjarig contract getekend met een nieuwe sponsor en heette de ploeg Team Giant-Alpecin.[1] Vanaf 2017 is Alpecin afgehaakt als sponsor en heeft het zich verbonden met Team Katjoesja. Sinds 2017 heet de ploeg Team Sunweb.[2]

Team Sunweb
Teaminformatie
UCI-codeSUN
RechtspersoonSMS Cycling B.V., Wierden
Land Duitsland
Opgericht1998
2005 (fusie)
Discipline(s)Wegwielrennen/Veldrijden
Budget18 miljoen
CompetitieUCI World Tour
FietsmerkCervélo
Sleutelfiguren
Algemeen managerIwan Spekenbrink
TeammanagerRudi Kemna
PloegleiderAike Visbeek
PloegleiderMarc Reef
Vorige namen
1999
2000

2001
2002-2003
2004-
2005
2006-2011
2012-30/3/2012
01/4/2012-2013
2014
2015-2016
2017
Batavus-Bankgiroloterij-Big Star
Batavus-Bankgiroloterij-Big Star-Unigarant
Batavus-Bankgiroloterij
Bankgiroloterij-Batavus
Bankgiroloterij
Shimano-Memory Corp
Skil-Shimano
Project 1t4i
Argos-Shimano
Giant-Shimano
Team Giant-Alpecin
Team Sunweb
Tenue
Portaal    Wielersport

Bekende (oud-)renners

Nederlanders

Duitsers

Anderen

Geschiedenis

1999-2004

In november 1998 werd door Arend Scheppink in discotheek Lucky in Rijssen de wielerploeg Batavus-Bankgiroloterij-Big Star aangekondigd die in 1999 zowel op de baan als op de weg ging rijden. In 2001 wordt Bart Voskamp als kopman gehaald en boekt de ploeg de eerste aansprekende resultaten en mag onder meer deelnemen aan de Ronde van Vlaanderen. Eind 2003 volgt er een breuk met onder anderen Voskamp en ploegleider Johan Capiot als Scheppink de aanvraag voor een licentie als Trade Team 1 voor 2004 financieel niet verantwoord acht. Eind 2004 lijkt het doek te vallen voor de ploeg, maar Scheppink vindt in Shimano op de valreep een nieuwe sponsor en laat het team fuseren met het reeds bestaande Japanse Shimano Racing dat wel zelfstandig in Azië actief blijft en als opleidingsploeg fungeert.[3]

2005-2008

Als Shimano-Memory Corp ging de ploeg in 2005 rijden met enkele renners van de Bankgiroloterijploeg, onder wie voormalig Nederlands kampioen Rudie Kemna aangevuld met Shimano-renners. Kemna zette na 2005 een punt achter zijn actieve loopbaan als wielrenner en hij werd in 2006 ploegleider bij Skil-Shimano, zoals de ploeg inmiddels was gaan heten. Tot 2008 reden er op voorspraak van de Aziatische sponsor Shimano veel Japanners en Chinezen voor de ploeg, met als doel deze renners ervaring op te laten doen in een professionele Europese wielerploeg in de aanloop naar de Olympische Spelen van Beijing. Na 2008 vertrokken veel van deze Aziaten, zonder dat hun aanwezigheid in de afgelopen jaren tot veel successen had geleid. In 2008 nam Iwan Spekenbrink het management van Scheppink over.

2009-2012

In 2009 rijdt de ploeg net als voorgaande jaren een behoorlijk programma met onder andere diverse ProTour-koersen en krijgt het tevens een wildcard voor de Ronde van Frankrijk.[4] Deze uitnodiging heeft de ploeg vooral te danken aan de aanvallende rijstijl in Parijs-Nice van 2008 en 2009, in beide gevallen met veel Franse renners opgesteld.

Vanaf 2011 had de ploeg ook een vrouwenteam onder de naam Skil-Koga, met onder anderen Regina Bruins, Suzanne de Goede, Roxane Knetemann, Hannah Welter en de Duitse Christina Becker. Sharon van Essen werd als ploegleider aangesteld.[5] Marcel Kittel bezorgde Skil-Shimano op 31 juli 2011 de eerste WorldTour-overwinning door de eerste etappe van de Ronde van Polen te winnen.[6]

Voor het seizoen 2012 nam sponsor Skil afscheid van de ploeg en werd vervangen door Argos Oil met Felt als materiaalsponsor. De ploeg vroeg ook een licentie aan voor de UCI World Tour. Totdat op 30 maart 2012 de nieuwe sponsor bekendgemaakt werd, was de naam Project 1t4i.[7] Ondanks de komst van de Duitse sprinter John Degenkolb kreeg de ploeg geen licentie voor de WorldTour en nam het wederom deel aan de UCI Europe Tour. Shimano bleef cosponsor. Op 6 april 2012 bevestigde de ASO dat Argos-Shimano mocht deelnemen aan de Ronde van Frankrijk 2012. Ruim twee weken later kondigde de organisatie van de Ronde van Spanje aan dat de ploeg ook mee mocht doen aan haar koers.[8] Uiteindelijk kreeg de ploeg startrecht in 19 van de 27 koersen in de World Tour van 2012. Tijdens de Ronde van Spanje van 2012 won de ploeg vijfmaal een etappe. Deze etappezeges werden alle behaald door sprinter John Degenkolb.

2013

Vanaf 2013 heeft de ploeg een licentie voor de World Tour.[9] Het verkreeg daardoor startrecht (en plicht) voor alle World Tour koersen. Het debuut in de Ronde van Italië werd opgeluisterd met een ritzege door John Degenkolb. Op 29 juni behaalde de ploeg haar grootste succes, doordat Marcel Kittel na een chaotisch slot van de eerste etappe van de honderdste Tour de France de sprint won. Hierdoor mocht hij in de tweede etappe in de gele trui starten. Kittel zou deze Tour nog drie etappes winnen, waaronder de laatste op de Avenue des Champs-Élysées in Parijs. Over de belevenissen van de ploeg tijdens deze Ronde van Frankrijk werd de film Nieuwe Helden gemaakt.

In mei van dit jaar overleed oprichter Arend Scheppink op drieënzeventigjarige leeftijd.[10]

Na 2013 ging Argos-Shimano verder zonder de hoofdsponsor Argos.

2014

In januari werd bekend de ploeg met het aantrekken van Giant als hoofdsponsor de komende vier jaar als Giant-Shimano in het profpeloton zal rijden. Net als in het vorige seizoen worden ook dit jaar in alle drie de grote rondes etappes gewonnen. Marcel Kittel (2) en Luka Mezgec boeken in de Ronde van Italië drie dagsuccessen, Marcel Kittel zorgt voor een evenaring van zijn vier overwinningen in de Ronde van Frankrijk en John Degenkolb sprint naar vier etappewinsten in de Ronde van Spanje en wint het puntenklassement.

2015

In september 2014 werd bekendgemaakt dat de ploeg Alpecin had aangetrokken als cosponsor en dat ze de volgende vier jaar als Giant-Alpecin in het profpeloton zou rijden. In december van datzelfde jaar werd bekendgemaakt dat het team vanaf 2015 onder een Duitse licentie koerste.[11] John Degenkolb bezorgde Team Giant-Alpecin een fraaie seizoensstart, door op 22 maart 2015 de 106e editie van de wielerklassieker Milaan-San Remo en op 12 april 2015 de 113e editie van Parijs-Roubaix op zijn naam te schrijven.

2016

Op 23 januari werden zes ploegleden (John Degenkolb, Warren Barguil, Chad Haga, Fredrik Ludvigsson, Ramon Sinkeldam en Max Walscheid) aangereden op hun eigen weghelft tijdens een trainingsrit in Spanje door een tegemoetkomende auto.[12]

2017

In 2017 is de naam van het team gewijzigd in Team Sunweb. De ploeg boekte haar grootste succes tot nu toe met de winst van Tom Dumoulin in de Ronde van Italië. Ook behaalde het team voor de eerste keer goud op het wk ploegentijdrijden.

2018

Tom Dumoulin trekt in 2018 wederom naar Italië om zijn roze trui te verdedigen in de Ronde van Italië. Dumoulin wint de proloog en draagt hierdoor de eerste roze trui van de Giro 2018. Uiteindelijk wordt hij tweede in het eindklassement, achter Sky-renner Chris Froome.[13] Kort na de Giro bevestigd Dumoulin zijn deelname aan de Ronde van Frankrijk. In de aanloop naar de Tour breekt meesterknecht Wilco Kelderman zijn sleutelbeen en wordt hij in het team vervangen door Laurens ten Dam. Ook in deze ronde rijdt Dumoulin sterk, wint de laatste tijdrit en eindigt andermaal tweede, ditmaal 1:51 achter Sky-renner Geraint Thomas.[14]

Belangrijkste resultaten

Grote rondes

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje
hoogste klassering etappewinst hoogste klassering etappewinst hoogste klassering etappewinst
2009 geen deelname 90e Thierry Hupond geen deelname
2010 geen deelname geen deelname geen deelname
2011 geen deelname geen deelname 49e Johannes Fröhlinger 7e Marcel Kittel
2012 geen deelname 103e Koen de Kort 71e Simon Geschke 2e, 5e, 7e, 10e en 21e John Degenkolb
2013 53e Thomas Damuseau 5e John Degenkolb 41e Tom Dumoulin 1e, 10e, 12e en 21e Marcel Kittel 36e Georg Preidler 13e en 16e Warren Barguil
2014 27e Georg Preidler 2e en 3e Marcel Kittel
21e Luka Mezgec
33e Tom Dumoulin 1e, 3e, 4e en 21e Marcel Kittel 8e Warren Barguil
John Degenkolb
4e, 5e, 12e en 17e John Degenkolb
2015 83e Tobias Ludvigsson 14e Warren Barguil 17e Simon Geschke 6e Tom Dumoulin 9e en 17e Tom Dumoulin
21e John Degenkolb
2016 26e Georg Preidler 1e Tom Dumoulin
21e Nikias Arndt
23e Warren Barguil 9e en 13e Tom Dumoulin 52e Tobias Ludvigsson
2017 Tom Dumoulin 10e en 14e Tom Dumoulin 10e Warren Barguil
Michael Matthews
13e en 18e Warren Barguil

14e en 16e Michael Matthews

4e Wilco Kelderman
2018 Tom Dumoulin
9e Sam Oomen
1e Tom Dumoulin Tom Dumoulin 20e Tom Dumoulin 10e Wilco Kelderman
2019 34e Chris Hamilton 21e Chad Haga 40e Lennard Kämna 7e Wilco Kelderman 8e Nikias Arndt

Klassiekers

Kampioenschappen

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.