Saint-Quentin (Aisne)

Saint-Quentin (soms in het Nederlands vertaald als: Sint-Kwintens) is een stad in het Noord-Franse Picardië, grofweg halverwege gelegen tussen Parijs, Rijsel en Brussel. Dicht bij Saint-Quentin ontspringen de Somme en de Schelde. Saint-Quentin vormt een onderprefectuur in het departement Aisne. Het gemeentegebied telt drie kantons (kanton Saint-Quentin-Centre, -Nord en -Sud). De stad telde in 2011 ruim 56.000 inwoners.

Saint-Quentin
Sint-Kwintens
Stad in Frankrijk

Situering
RegioHauts-de-France
DepartementAisne (02)
ArrondissementSaint-Quentin
Kantonhoofdplaats van 3 kantons: Saint-Quentin-Centre, Saint-Quentin-Nord en Saint-Quentin-Sud
Coördinaten49° 51 NB, 3° 17 OL
Algemeen
Oppervlakte22,56 km²
Inwoners (1 jan. 2011)56.278
(2.494,6 inw./km²)
Hoogte68 - 125 m
Overig
Postcode02100
INSEE-code02691
Foto's
Monument voor de oorlogen in 1557, 1870-1871 en 1914-1918
Portaal    Frankrijk

Geschiedenis

Op de plaats van Saint-Quentin lag in de Romeinse tijd de nederzetting Augusta Viromanduorum, genoemd naar de Keltische stam van de Viromandui. Als stichtingsjaar wordt door de gemeente 27 v.Chr. genoemd. De huidige plaatsnaam is afgeleid van de martelaar Quintinus, die in Gallië missioneerde en rond 300 in Saint-Quentin werd vermoord. In Saint-Quentin ligt de van oorsprong 13e-eeuwse gotische basiliek, waarvan de bouw in de 15e eeuw werd beëindigd. Het patrocinium van deze Sint-Quintinus-basiliek gaat terug op de verering van de missionaris Quintinus, rond wiens graf in de 7e-9e eeuw de Abdij van Saint-Quentin ontstond. In de 9e eeuw waren Hugo (zoon van Karel de Grote) en Lodewijk (kleinzoon van Karel de Grote) er abt.

Omdat Saint-Quentin eeuwenlang een strategische ligging heeft ingenomen, is de stad steeds opnieuw in strijd verwikkeld geweest, zowel in de 16e eeuw als tijdens de Frans-Duitse Oorlog en de Eerste Wereldoorlog. Nadat de stad in 1914-1918 vrijwel geheel was verwoest werd tijdens de wederopbouw in de jaren twintig een groot aantal gebouwen in art-decostijl opgetrokken.

Bezienswaardig

Bekende gebouwen zijn het stadhuis uit 1509, de op kilometers zichtbare gotische basiliek, het theater Jean Vilar, het grote Palais de Fervaques, en het station, opgetrokken in rode baksteen. Saint-Quentin bezit vele begijnhoven die dateren uit de Middeleeuwen.

Bekend is voorts het Vlindermuseum met een collectie van ruim 600.000 insecten, waarvan er 20.000 getoond worden.

Geografie

De onderstaande kaart toont de ligging van Saint-Quentin (Aisne) met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.

Demografie

Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).

Grafiek inwonertal gemeente

Verkeer en vervoer

In de gemeente ligt het spoorwegstation Saint-Quentin. Dit was vroeger een hoofdstation op de internationale spoorlijn Parijs - Brussel. Het belang is minder sinds de openstelling van de hogesnelheidslijn Gonesse - Lille, maar er zijn nog steeds goede verbindingen met onder meer Parijs per TER-treinen.

Verder ligt Saint-Quentin aan het Canal de Saint-Quentin, waarmee de stad aangesloten is op vaarwegen.

Sinds 1985 is er een autotolweg A26 richting Cambrai opengesteld. Later is het aansluitend wegdeel naar het zuiden richting Reims geopend.

Geboren

Zie ook

Zie de categorie Saint-Quentin van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.