Arie de Vroet
Arie de Vroet (Oud-Beijerland, 9 november 1918 – Woudenberg, 9 september 1999) was een Nederlands voetballer en voetbalcoach. Als voetballer speelde hij jarenlang voor Feijenoord, als trainer was hij onder andere actief als coach van Jong Oranje.
Arie de Vroet
| |||||
Arie de Vroet, 1970 | |||||
Persoonlijke informatie | |||||
Volledige naam | Arie de Vroet | ||||
Geboortedatum | 9 november 1918 | ||||
Geboorteplaats | Oud-Beijerland | ||||
Overlijdensdatum | 9 september 1999 | ||||
Overlijdensplaats | Woudenberg | ||||
Positie | Aanvaller | ||||
Jeugd | |||||
| |||||
Interlands | |||||
| |||||
Getrainde clubs | |||||
| |||||
|
Loopbaan
De Vroet begon zijn carrière als aanvaller, maar verhuisde later in zijn carrière naar de linksmidden-positie. Hij werd op zijn 14e lid van Feijenoord, kort nadat hij met zijn ouders van Oud-Beijerland naar Rotterdam was verhuisd, en maakte in 1937 zijn debuut in het eerste. Op 23 juli 1937 stond hij in het veld bij de eerste wedstrijd in Stadion Feijenoord: Feijenoord - Beerschot. In oktober 1938 volgde zijn eerste interland voor het Nederlands voetbalelftal, in een uitwedstrijd tegen Denemarken. Voor de Tweede Wereldoorlog speelde De Vroet nog een tweede interland, op 21 april 1940 tegen België. Na de oorlog werd hij vaste keus in Oranje en schopte hij het zelfs tot aanvoerder. Hij speelde in 1949 zijn 22e en laatste interland.
Met Feijenoord was De Vroet in 1938 en 1940 landskampioen geworden. Hij speelde 230 wedstrijden voor de Rotterdamse club, waarin hij 31 keer scoorde. In september 1950 vertrok hij met ploeggenoot Piet Steenbergen voor een buitenlands avontuur naar Le Havre in Frankrijk. Twee jaar later verruilde hij deze ploeg voor FC Rouen, waar hij in 1953 zijn actieve voetballoopbaan besloot.
Ondertussen had hij in Frankrijk zijn trainersdiploma gehaald. In juli 1953 trad hij in dienst van Be Quick 1887 uit Groningen. Vervolgens was hij trainer van Velocitas (1955/56), opnieuw Be Quick (1956/57), SVV (1957-1959), voor een derde maal Be Quick (1959-1961), sc Heerenveen (1961-1963), Le Havre (1963/64), DOS (1964/65) en als interim-trainer opnieuw Heerenveen (1965). In december 1965 werd De Vroet jeugdtrainer voor Suriname. Per 1 juli 1966 kwam hij in dienst van de KNVB waar hij belast werd met de jeugd en Jong Oranje en later ook de nationale amateurselectie. Bij de wereldkampioenschap voetbal 1978 was hij assistent van Ernst Happel en Jan Zwartkruis bij het Nederlands elftal. Tot zijn pensioen in 1983 bleef hij in dienst van de KNVB, de laatste jaren als algemeen adviseur voor technische zaken.
De Vroet overleed in 1999 op 80-jarige leeftijd aan een hartaanval.
Publicaties
- Leo Pagano: Vier pioniers van ons profvoetbal. [Over Kees Rijvers, Faas Wilkes, Arie de Vroet en Bertus de Harder]. Naarden, Arena, 1954
Lid van Nederlands olympisch voetbalelftal | ||
---|---|---|
Bram Appel · Louis Biesbrouck · Jeu van Bun · Mick Clavan · Guus Dräger · Jan Everse · Piet Kraak · Kees Krijgh · Wim Landman · Abe Lenstra · Kees Rijvers · André Roosenburg · Rinus Schaap · Henk Schijvenaar · Joop Stoffelen · Rinus Terlouw · Kees van der Tuijn · Arie de Vroet · Faas Wilkes · Coach: Jesse Carver |